بازیهای بومی محلی سيستان و بلوچستان

اين بازى شبيه مسابقه ٔ قايقرانى است و بين افرادى که در راندن اين وسيله ٔ بومى مهارت دارند برگزار مى‌شود و به برندگان جوايزى هم تعلق مى‌گيرد .

دايره ٔ بزرگى از جمع بازيکنان تشکيل مى‌شود. همراه با نواى ساز و دهل چوب‌بازى با حرکات آرام و منظمى آغاز مى‌شود. به‌تدريج همراه با تندشدن آهنگ حرکات هم تندتر و تندتر مى‌شود. در اين حرکات بازيکنان چوب‌هاى خود را به‌هم مى‌کوبند . کوچک‌ترين غفلت باعث اصابت چوب به بدن بازيکنان مى‌شود. هر بازيکن دو چوب در دست دارد و با آهنگ دو قدم به جلو برداشته، يک قدم به عقب برمى‌گردد و يک بار به دور خود مى‌چرخد. وقتى بازيکن دو قدم جلوتر مى‌رود بايد چوب‌هاى خود را به‌صورت ضربدر در مقابل صورت خود نگه دارد. هر بازيکن وقتى برمى‌گردد با بازيکن پشت‌ سرى خود نيز به بازى مى‌پردازد. اين بازى برپايه ٔ مهارت و استقامت استوار است .

قطعه زمينى را براى بازى انتخاب مى‌کنند. بازيکنان هر گروه در قسمتى از زمين مستقر مى‌شوند. داور استخوان را به هر دو گروه نشان مى‌دهد سپس آن را به وسط زمين پرتاب مى‌کند. افراد دو گروه هجوم مى‌آورند تا استخوان را بردارند . هرگاه کسى استخوان را به‌دست بياورد ديگران به او حمله مى‌برند تا استخوان را از دست او دربياورند. هر گروه که کيچ را به داور تحويل دهد بازى را برده است .