روز بیست و پنجم: دوستی و دشمنی

تمام نظام خلقت ‏بر پایه جاذبه و دافعه است. اگر جاذبه مولکولی نباشد، هیچ چیزی در خارج وجود پیدا نخواهد کرد.

اگر قانون جذب و دفع در نباتات نباشد، گیاهان در تنفس (گرفتن اکسیژن و پس دادن گاز کربنیک) دچار اختلال خواهند شد.

اگر قانون جاذبه و دافعه در بین حیوانات نبود، هیچ حیوانی به بچه‏اش شیر نمی‏داد و حیوانات از دشمنان خود پرهیز نمی‏کردند.

اگر قانون جذب و دفع عمومیت نداشته باشد، خوبی، بدی، کیفر، پاداش و بهشت و جهنم و بالاخره خلقت عالم عبث است.

انسان موجودی است متحرک و حرکت او نتیجه تعلق اوست، پس به هرچه تعلق داشته باشیم نسبت‏ به آن جاذبه خواهیم داشت و از ضد آن گریزان خواهیم بود، لذا یاوران پیامبر اکرم در قرآن کریم با این صفت ‏بارز توصیف شده‏اند: «اشداء علی الکفار رحماء بینهم‏؛ [یاران پیامبر] بر کافران سخت‏گیر و با خودشان مهربانند.» (1)

# محبت اهل بیت علیهم السلام

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «لا یؤمن احدکم حتی اکون احب الیه من نفسه و یکون عترتی احب الیه من عترته و یکون اهلی احب الیه من اهله و یکون ذاتی احب الیه من ذاته، کسی از شما مؤمن نیست مگر اینکه مرا بیش از خود دوست‏بدارد و خانواده من نزد او محبوبتر از خانواده خودش باشد و اقوام مرا از اقوام خودش بیشتر دوست‏بدارد و خود من محبوبتر از خود او باشم.» (2)

پاورقی ها:

1- فتح / 48.

2- بحار الانوار، ج 7، ص 14.