ای صاحب عید

سلام بر فطر!

سلام بر فطر و زمان‏های تطهیر شده از غیبت و دروغ و تهمت که به آب زلال سجاده و تسبیح، شست‏وشو شده‏اند!

سلام بر فطر و چشم‏های روشن که بر روی همه پلیدی‏ها بسته مانده‏اند و به انوار تابناک عالم قدس، گشوده شده‏اند.

در آغازین روز میهمانی بندگی‏مان خرسند بودیم که حقیرانی چون ما را به آستان باشکوه خداوندی‏ات پذیرا شدی و امروز از خوان رنگینت، شادمانه برمی‏خیزیم و خرسندیم که کوله‏باری از نور رمضان و عفو و پاکی قدر و شادمانی عید را بر دوشمان نهاده‏ای.

تو، اهل تقوا و مغفرتی و ما اهل خطا و فراموشی. هر اندازه تو بخشنده‏ای، ما زیاده‏خواه و افزون‏طلبیم، اما زیاده‏خواهی‏های ما کجا و اقیانوس بی‏کران مهربانی تو کجا؟!

تو آن بزرگی هستی که وجودهای به گل نشسته‏مان را با تابش خورشید تابستانیِ مهرت، در رمضان، به تکاپو واداشتی. لحظه به لحظه در سحرهای آگاهی و بیداری رمضان، چشم به راه طلوع خورشید معرفتمان ماندی، تا به چشمه جوشان قدر رساندی. با دست نوازشگرت، آب حیاتِ مطمئنه را به دیدگانمان چکاندی تا تکه‏های به جا مانده از روح والای انسانی را در خواهش‏های نفسانی، پیدا کنیم.

و امروز، عید به ثمر نشستن نهال عطوفتت، در شوره‏زار جان‏های خسته‏مان است.

ای میزبان عزیز ضیافت رمضان! ای مالک شب‏های قدر و ای صاحب عید فطر! رمضان را از من بپذیر.