پاسخ به:مطالب خواندنی ماه رمضان
جمعه 15 مهر 1390 7:11 PM
بحث صحت عبادت و قبولی آن با هم متفاوت است کسی که نماز را درست خوانده و روزه را صحیح گرفته اما گناه کرده و حق‌الناس را ادا نمی‌کند، عبادت این فرد صحیح است اما قبول نمی‌شود و خدا از او این عبادت را نمی‌پذیرد.
اگر فرد روزه‌دار بداند خوردن و آشامیدن مبطل روزه است و کاری کند که روزه‌اش باطل شود، کفاره دارد، اما اگر نداند خوردن و آشامیدن مبطل روزه است کفاره ندارد.
کسی که حکم را می‌داند اما فراموش می‌کند، کفاره بر گردن او است .زمانی بحث حرام و حلال بودن پیش می‌آید مانند دروغ بستن به خدا و پیامبر که چه فرد بداند دروغ بستن به خدا و پیامبر حرام است یا این که نداند، این ندانستن نقشی در کفاره ندارد و کفاره بر گردن او است .
قضا مبتنی بر علم نیست و جهل و علم در قضا تأثیری ندارد . وقتی روزه باطل شد باید قضا شود، جهل و علم مربوط به کفاره است .
برخی از فقها گفته‌اند جاهل قاصر و مقصر متفاوت است؛ یعنی اگر جاهل قاصر بود کفاره ندارد اما اگر جاهل مقصر و خودش در یادگیری احکام اهمال کرده بود کفاره دارد و برخی از فقها هم گفته‌اند که جاهل قاصر یا مقصر هیچ‌کدام کفاره ندارد.
کسی که سالیان سال به مسایل دینی پایبند نبوده ولی اکنون می‌خواهد نماز و روزه بخواند، اول لازم نیست قضای نماز و روزه گذشته را بجا بیاورد. نماز و روزه گذشته را بدهکار است و به تدریج باید جبران کند. ولی نمازهای فعلی را باید در وقت خود انجام دهد و نمازهای گذشته را طبق برنامه‌ریزی به تدریج انجام دهد.
چنین فردی اگر کفاره بر عهده دارد یعنی روزه‌خواری عمدی کرده است، کفاره روزه‌خواری عمدی به دو صورت است، یا پول دارد و می‌تواند به ازای هر روز روزه خواری شصت فقیر را غذا دهد یا پول ندارد که در این صورت باید به ازای هر روز روزه‌خواری شصت روز روزه بگیرد که این مسأله بسیار سنگین می‌شود و عملاً از عهده‌اش خارج است لذا به اندازه‌ای که می‌تواند و بر او حرج نمی‌شود بایدانجام دهد و در صورتی که اصلاً نمی‌تواند، دیگر بر او واجب نیست.
کسی که دینی بر گردن دارد و به کسی بدهکار است، این دین در نماز و روزه‌اش تأثیر ندارد، لکن اگر داشته و بدهی‌اش را نداده است معصیت کرده اما اگر نداشته و نداده معصیت هم نکرده است. در هر صورت دین و بدهی کاری به عبادات ندارد.
کسی که نماز را درست خوانده و روزه را صحیح گرفته اما گناه کرده و حق‌الناس را ادا نمی‌کند، عبادت این فرد صحیح است اما قبول نمی‌شود و خدا از او این عبادت را نمی‌پذیرد.
برخی در حالی که بدهکارند سعی می‌کنند به دیگران افطاری بدهند .این از نظر شرعی اشکالی ندارد که فردی بدهکار باشد اما خرج‌های مختلفی هم بکند، لکن اگر وقت بدهکاری رسید در صورتی که تمکن دارد واجب است پرداخت کند و اگر پرداخت نکرد معصیت کرده است.
اگر کسی با پول حرام یا پول خمس نداده سحری و افطاری بخورد، روزه‌اش صحیح است چون معنای روزه نخوردن و نیاشامیدن از اذان صبح تا اذان مغرب است و به عبارت ساده‌تر 9 موردی که سبب باطل شدن روزه می‌شود را انجام ندهد.
حقیقت روزه آن است که ما را به خدا نزدیک کند و آن حقیقت فراتر از روزه ساده است که تنها مبطلات روزه را ترک می‌کنیم؛ یعنی انسان نه تنها از این مبطلات خودداری کند، بلکه گناه هم نکند و تمام اعضا و جوارح او پاک باشد و اگر این شد حق الله و حق‌الناس را رعایت می‌کند و قطعاً روزه‌اش مقبول خواهد بود.
اللّهمّ عرّفنی نفسک فانّک إن لم تعرّفنی نفسک لم أعرف رسولک اللّهمّ عرّفنی رسولک فانّک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجّتک
حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح / ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت
