0

آداب و رسوم مردم ایران

 
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:آداب و رسوم مردم ایران
دوشنبه 28 تیر 1389  7:31 PM

.

خراسان


سرزمين خراسان از ديرباز محل تاخت و تاز قبايل آسيائى از شرق و شمال شرقى ايران بوده است . به‌طورى‌که بخش اعظم عشاير اين استان از اقوام مهاجر مى‌باشند. طوايف مستقر در استان خراسان شامل عشاير کرد، بلوچ، زابلي، خاوري، ترکمن و عرب مى‌باشند

   شيروان

   مراسم ازدواج

براى ازدواج ابتدا مادر پسر و چند نفر ديگر به منزل دختر مورد نظر براى خواستگارى مى‌روند و مادر دختر از طرف برخورد مهمان‌ها حدس مى‌زند که براى خواستگارى آمده‌اند و از دخترش مى‌خواهد که براى مهمان‌ها چاى و ميوه و شيرينى بياورد. هنگام ورود دختر، مادر پسر ماشاءا... گويان دختر را مى‌بوسد و اگر او را پسنديد، به خانواده دختر مى‌گويد که براى خواستگارى آمده‌ايم. در صورت موافقت خانواده دختر، در موقع معينى مردهاى خانواد ۀ داماد براى بله‌برون به خانه دختر مى‌روند و درباره ٔ ميزان مهريه، جهيزيه، لوازم عقد، شيربها، نحوه برگزارى جشن و ... صحبت مى‌کنند. اين مراسم را شب جواب مى‌گويند. عده‌اى نيز اين مراسم را 'کفش پاکني' مى‌نامند .

طبق قرارداد که در شب جواب معين شده دو خانواده ٔ پسر و دختر با صلاحديد يکديگر لوازم سر عقد را خريدارى و قبل از مراسم عقدکنان به منزل دختر مى‌فرستند .

چند ساعت پيش از مراسم عقد، عروس را به آرايشگاه مى‌برند. هنگام بند انداختن صورت عروس، ابتدا مادر عروس و داماد هر يک موئى از پيشانى عروس با موچين مى‌کنند و به‌جاى آن يک سکه ٔ طلا يا نقره‌اى مى‌چسبانند که انعام آرايشگر است. در حين آرايش زنان ديگر اسپند در آتش مى‌ريزند و با زدن دايره شادى و رقص و پايکوبى مى‌کنند .

قبل از خواندن صيغه ٔ عقد، در اتاق عروس که تزئين شده، عروس را مى‌نشانند و سفره ٔ عقد را مقابل او پهن مى‌کنند. در روى سفره ٔ عقد يک آينه به‌علامت نيک‌بختي، شمعدانى و لاله به‌علامت روشنى و طول عمر، تخم‌مرغ به‌علامت بچه‌دار شدن عروس، سينى عاطل و باطل به‌علامت دفع جادو و چشم زم‌پنير و سبزى براى دفع هوو، عسل براى تندرستى و شيرين کردن دهان عروس و داماد، نان براى برکت، آب براى صفا و خرمي، شيرينى براى شيرينى کامي، گردو براى آنکه فرزندان اول عروس، پس باشد و کلام‌ا... مجيد براى فضيلت مجلس. سپس صيغه عقد جارى مى‌شود. پس از مراسم حلقه‌ها رد و بدل مى‌شود و اطرافيان هدايائى به عروس و داماد مى‌دهند. سپس مراسم حنابندان، جهيزيه عروس و بردن عروس صورت مى‌گيرد .

پس از بردن جهيزيه عروس به منزل داماد، مدعوين اطراف داماد پس از صرف شام، دسته‌جمعى به‌سوى منزل عروس حرکت مى‌کنند و در آنجا پذيرائى مى‌شوند تا مراسم خداحافظى انجام گرفته و عروس آماده شود. مادر عروس يا يکى ديگر از زنان عاقله در خلوت تعليمات خاصى را به عروس مى‌دهند تا در هنگام ورود به خانه داماد طبق آن عمل نمايد. بعد کمر عروس توسط پسربچه‌اى با پارچه سفيدى بسته مى‌شود و در حالى‌که دو طرف آن را برادران يا خواهران يا دائى‌ها گرفته‌اند او را از اتاق بيرون مى‌آورند. در همين لحظه داماد نيز به اتفاق ساقدوش‌ها به‌طرف عروس مى‌آيد و دست همسرش را مى‌گيرد و او را به‌سوى ماشين تزئين شده راهنمائى مى‌کند .

در هنگام خروج حاضرين از منزل پدر عروس، يک قطعه از وسايل خانه توسط يکى از بستگان داماد ربوده مى‌شود که معتقدند عقل عروس را برده‌اند. عروس و داماد در ميان هلهله و شادى به طرف منزل داماد مى‌روند. در حد فاصل خانه عروس و داماد، داماد ابتدا قسمتى از کله قند را دور سر عروس مى‌چرخاند و به عروس مى‌دهد و عروس رو به قبله ايستاده است و مدعوين آماده ٔ گرفتن سيب يا انار هستند . داماد چند سيب يا انار از روى سر عروس پرتاب مى‌کند که در گرفتن آنها صحنه‌هاى جالب و گاه مضحکى پيش مى‌آيد. هنگام ورود زوج جوان به منزل نو، گوسفندى ذبح مى‌شود. در قدم نخست عروس سعى مى‌کند که پايش را روى پاى داماد بگذارد. چون معتقدند با اين کار زن بر شوهرش مسلط خواهد شد. سپس داماد عروس را در آغوش مى‌گيرد و سه دور مى‌چرخاند و بر روى صندلى مى‌نشاند. مرد ديگرى از محارم عروس، داماد را بغل کرده و سه‌بار مى‌چرخاند و کنار عروس مى‌نشاند. پس از آن پدر داماد هديه‌اى به‌نام رونما به عروس مى‌دهد .

   چناران

   مراسم عروسى

در اين منطقه دختر و پسر دو يا سه سال با هم نامزد مى‌شوند. چند روز قبل از عروسى مهمان‌هاى خارج از ده دعوت مى‌شوند. روز قبل از عروسى عده‌اى بزرگان فاميل براى 'تى‌بار' (گندم پاک کردن و به آسياب بردن) به منزل داماد مى‌روند . عروسى سه روز ادامه دارد. در مجلس عروسى نوازندگانى به‌نام عاشق هنرنمائى مى‌کنند. مراسم ديگرى کشتى گرفتن افراد زبده در مقابل مردم و داماد است . روز دوم عروسى مردم ده براى ناهار به منزل عروس دعوت مى‌شوند و هر کس موظف است مقدارى پول بدهد. پس از اين مراسم نوبت به حمام داماد مى‌رسد. عده‌اى همراه داماد به حمام مى‌روند. عروس نيز به‌طور جداگانه به حمام برده مى‌شود و حنابندان ضمن آن انجام مى‌شود. روز سوم عروس را به خانه داماد مى‌برند. جهيزيه قبلاً به منزل داماد برده شد. داماد تا نيمه راه براى پيشواز عروس مى‌آيد و يک حبه قند به عروس مى‌دهد و يک انار و يک سيب و مقدارى قند از روى سر عروس پرتاب مى‌کند. سپس هر دو به‌سوى منزل داماد حرکت کرده و عده‌اى مشغول رقص مى‌شوند .

پس از ورود به خانه، مدعوين هدايائى به عروس و داماد مى‌دهند. روز پس از عروسى مراسم پاتختى است که مدعوين به خانه داماد مى‌روند و هدايائى به زوج مى‌دهند .

   قوچان

   مراسم نوروز

يک ماه پيش از فرا رسيدن نوروز مردم شهر در صدد تهيه لباس نو، لوازم پذيرائى و تزئين منزل برمى‌آيند. دو هفته پيش از تحويل سال 'سبزنا' مى‌اندازند که همان سبزه است. اين سبزه در سفره هفت‌سين قرار مى‌گيرد .

چهارشنبه‌سورى نيز با شادى و خرودن آجيل و ماهى‌پلو برگزار مى‌شود. تحويل سال با چيدن سفره هفت‌سين همراه است. پس از تحويل سال ديد و بازديدها آغاز مى‌شود .

مردم قوچان از روز دوم با توجه به ويژگى خيابان‌هاى شهر که به چهار قسمت اصلى تقسيم شده، مردم محله قسمت دوم و سوم چهارم شهر از ساکنين قسمت اول بازديد مى‌کنند . روز سوم مردم محله قسمت سوم و چهارم و اول به ديدن ساکنين قسمت دوم مى‌روند. روز چهارم مردم قسمت چهارم و اول و دوم به ديدار مردم قسمت سوم و روز پنجم مردم محله قسمت اول و دوم و سوم به ديدن ساکنين قسمت چهارم مى‌روند. از اين لحاظ طرز ديدارهاى ايام نوروز منحصر به‌فرد مى‌باشد .

عصر روز سيزده اهالى شهر براى سيزده‌به‌در به خارج از شهر رفته و در طبيعت به‌سر مى‌برند. از مراسم اين روز کشتى‌گيرى است که اغلب در امام مرشد و آق‌امام برگزار مى‌شود .

   مراسم ازدواج

پس از در نظر گرفتن دختر مورد نظر، چند تن از بستگان پسر به خواستگارى دختر مى‌روند که بدون اطلاع قبلى صورت مى‌گيرد. سپس از دختر تقاضاى يک ليوان آب مى‌کنند که نشانه خواستگارى است. پس از توافق طرفين، شبى را تعيين و مذاکره مى‌کنند و رسماً خواستگارى صورت مى‌گيرد. پس از تعارفات طرفين، خانواده ٔ دختر کاغذى برمى‌دارند و صورت صداقيه را مى‌نويسند و طرفين امضاء مى‌کنند .

در مراسم بعدى انگشتر و يک قواره پارچه براى نامزدى به خانه ٔ دختر مى‌برند و عده‌اى از زنان به‌عنوان جامه‌برى به‌همراه آنها مى‌روند و قرار عقدبندان نيز در ضمن آن تعيين نمى‌شود .

هنگام عقد، دو کله قند جلوى عاقد گذاشته مى‌شود. عاقد دو کله قند را به‌هم مى‌زند و دو تکه سر قند را که مى‌افتد برمى‌دارد و به مجلس عروس مى‌برند. در آن مجلس دو تکه قند را روى پارچه ٔ سفيدى که روى سر عروس انداخته‌اند مى‌سايند تا دختر سفيدبخت شود. از همان قند سائيده شده چاى شيرين تهيه مى‌کنند و به عروس و داماد مى‌دهند و بقيه سرقندها را به منزل داماد مى‌فرستند تا مراسم ' نارزدن' و شبى که عروس را به خانه داماد مى‌برند نگه مى‌دارند. بعد از خطبه ٔ عقد، برادرخوانده ٔ داماد او را به اتاق عروس مى‌فرستد. داماد و عروس مقابل آينه بزرگى قرار مى‌گيرند. داماد انگشتر به دست عروس مى‌کند و مادر عروس يک سکه طلا به داماد مى‌دهد و روى او را مى‌بوسد .

بعد از مراسم، مادر عروس به‌عنوان جا خالى يک لباس براى داماد مى‌فرستد. يک ماه بعد به‌عنوان 'از گريز درآوردن عروس' مهمانى مى‌دهند و خلعت مى‌برند .

معمولاً ميان عقد کردن و بردن عروس به خانه داماد فاصله مى‌افتد. قبل از عروسي، جهيزيه عروس با تشريفات مخصوص در چند خوانچه به خانه داماد برده مى‌شود. در اين شب که ' باغ داماد' نام دارد، شب بيدار هستند و شادى مى‌کنند و داماد را به حمام مى‌برند و با صداى دهل و سرنا و رقص‌کنان او را همراهى مى‌کنند .

شب عروسي، وقت خارج شدن عروس از منزل پدرش، پدر يک قرص نان به کمر دختر مى‌بندد تا برکت وارد خانه ٔ شوهر شود و او را سفارش مى‌کنند. عروس طى مراسمى به خانه ٔ داماد مى‌رود. يکى از مراسم بردن عروس مراسم نار زدن است. عروس هنگام ورود به خانه داماد از روى مجمعه مسى عبور مى‌کند و داخل حجله مى‌شود .

در برخى محله‌هاى قوچان، مراسم 'داماد سلطاني' رسم است. در مناطق روستائى شهر قوچان، مراسم کشتى پهلوانان محلى در مراسم عروسى برپا مى‌شود .

 

مراسم مذهبی

مردم  با نصب پرچمهاي سياه و علمهاي مخصوص عزاداري در مساجد، حسينيه ها، تکايا وسردر ادارات دولتي و محل هاي کسب و کار، تشکيل دسته هاي عزاداري و برگزاري آيين هاي سوگواري در حسينيه ها و مساجد به عزاداري مي پردازند .
به همين مناسبت در دهه نخست محرم مراسم سخنراني پيرامون فلسفه قيام عاشورا در اغلب مساجد و حسينيه هاي شهرها و روستاهاي اين استان برگزار مي شود .
در شهرستان بيرجند دسته هاي سنتي عزاداري از روز هفتم محرم با اجتماع در مساجد، حسينيه ها و تکايا و عبور از خيابان هاي شهر در ساعات عصر و شب اقدام به برگزاري مراسم سينه زني و زنجيرزني و عزاداري کرده و مرثيه خوانها و مداحان اهل بيت (ع) نيز در شرح وقايع عاشورا و مناقب حضرت امام حسين (ع) و يارانش مداحي مي کنند .
سينه زني، زنجير زني، روضه خواني، علم بندان، علم گرداني، نخل بندان، نخل گرداني، مشعل گرداني، شبيه گرداني و تعزيه خواني از شيوه هاي مراسم عزاداري ماه محرم در بيرجند و ديگر شهرستانهاي استان خراسان جنوبي است .
عزاداري در بيرجند اغلب در قالب دسته ها و هيات هاي سينه زني و زنجير زني برگزار مي شود و مابقي مراسم هنوز در روستاهاي اين شهرستان برگزار مي گردد .
از جمله اين مراسم علم بندان است که با روش خاصي در يکي از هياتهاي عزاداري شهربيرجند برگزار مي شود .
با انجام اين مراسم که در اوايل ماه محرم با حضور سادات و هياتهاي عزاداري انجام مي شود، مردم آمادگي خود را براي شرکت در عزاداري ماه محرم اعلام مي کنند .
برپايي علم همچنين به ياد علمدار دشت کربلا حضرت ابوالفضل العباس (ع) انجام مي شود .
مراسم علم گرداني نيز در روستاها معمولا در نيمه دوم دهه نخست محرم انجام مي شود .
در اين مراسم علمها را به در خانه ها برده و براي صاحبخانه فاتحه مي خوانند و او نيز به علم گردانها گندم ، پول و خواروبار مي دهد .
علم گردانها با خواندن اشعاري در کوچه و بازار، عزاداري امام شهيد را به مردم اعلام مي کنند و از نزديک شدن روز تاسوعا و عاشورا خبر مي دهند .
حضور مشتاقانه مردم در اين مراسم و اداي نذورات آنان، بيانگر عشق و علاقه خالصانه آنان به حضرت اباعبدالله الحسن (ع) و ياران باوفايش است .
مراسم مشعل گرداني درروستاي "خور" و "برکوه" و سنگ زني در روستاي "درخش" بيرجند نيز برگزار مي شود .
مشعلهاي اين روستاها در حسينيه روستا در داخل زمين نصب شده و شب نهم محرم آن را روشن مي کنند و اطراف آن سينه دوره مي زنند .
در سالهاي گذشته مشعلهاي بسيار در منطقه خوسف بيرجند وجود داشت که آن را شبهاي نهم محرم در کوچه ها مي گرداندند و نذري جمع مي کردند .
مراسم سنگ زني روستاي "درخش" نيز از شب پنجم ماه محرم با آهنگ نوحه ، سينه زني و يا زنجير زني انجام مي شود .
تعزيه خواني از ديگر مراسم عزاداري است که در روستاهاي بيرجند و در چند سال اخير در شهر بيرجند در قالب سوگواره تعزيه برگزار مي شود .
تعزيه يا شبيه خواني نمايشي است که درآن يکي از وقايع کربلاي حسيني را به نمايش مي گذارند .
انواع تعزيه درماه محرم درروستاهاي مختلف برگزار مي شود که در روستاي "خنگ" تعزيه صحراي کربلا در روز عاشورا و تعزيه حضرت ابوالفضل (ع) در روز تاسوعا انجام مي شود .
در روستاي " مهموئي" نيز تعزيه هاي حر، حضرت امام حسين (ع) ، حضرت علي اکبر (ع)، حضرت ابوالفضل ( ع) و وفات پيغمبر (ص) رايج است .
در منطقه "درخش و آسيابان"در روز هفتم محرم تعزيه خواني مسلم بن عقيل، در روز هشتم تعزيه علي اکبر، روز نهم تعزيه حضرت ابوالفضل (ع) و در روز عاشورا تعزيه صحراي کربلا برگزار مي شود .
علاوه برآن مراسمي با عنوان هفت منبر در روز تاسوعا توسط زنان در بيرجند برگزار مي شود .
در اين مراسم بانوان با روشن کردن هفت شمع در هفت منبر، مسجد و حسينيه در آن شرکت مي کنند .
مراسم خاصي با عنوان شمع گرداني نيز روز تاسوعا در برخي روستاهاي بيرجند از جمله "بهدان" برگزار مي شود .
مراسم خيرات سيدالشهدا (ع) توسط مسلمانان اهل سنت خراسان جنوبي در روز عاشورا از ديگر مراسمي است که طي آن مردم مناطق سني نشين با پختن غلور و آش نذري با عنوان خيرات سيدالشهدا (ع) به اطعام مردم مي پردازند .
برگزاري مراسم شبيه گرداني، تعزيه خواني، آتش زدن نمادين خيمه ها، راه اندازي کاروان هاي سبزپوش و سرخ پوش از جمله مراسم تعزيه شهادت سالار شهيدان در روز عاشورا هستند .
دسته هاي عزاداري در روز عاشورا درشهر بيرجند در محلي موسوم به قتلگاه گرد هم مي آيند و به نوحه خواني و سينه زني مي پردازند .
اين عزاداري با فرارسيدن ظهر عاشورا و آتش زدن خيمه ها به عنوان نمادي از خيمه هاي فرزندان حضرت امام حسين (ع) به اوج خود مي رسد .
برگزاري مراسم بيل زني در بخش خوسف بيرجند نيز به عنوان تبرک نمودن بيل ها و دفع آفت از مزارع و محصولات کشاورزي و نمادي از دفن اجساد شهداي کربلا و مراسم نخل گرداني به عنوان نمادي از گرداندن گهواره طفل شيرخوار حضرت امام حسين (ع) از ديگر موارد ديدني در عزاداري مردم اين بخش از بيرجند در روز عاشورا است .
علاوه بر اين آيينها، اطعام دسته هاي عزاداري و پرداخت نذورات از مراسمي است که از اول ماه محرم تا روزهاي بعد از عاشورا بطور چشمگيري در شهرها مشاهده مي شود .
اطعام و اداي نذورات در روزهاي آخر دهه نخست محرم و به ويژه در روزهاي نهم و دهم از جمله جلوه هاي بارز عزاداري مردم ييرجند است به گونه اي که کمتر محله اي است که در اين روز سفره حضرت امام حسين (ع) در آن پهن نباشد .
بسياري از شهروندان از سفره حضرت امام حسين (ع) نه براي رفع گرسنگي بلکه به قصد تبرک طعام مي گيرند و آن را به عنوان قربت به کودکان خود نيز مي دهند .
عزاداران حسيني در بيرجند همچنين در نخستين شب شهادت حضرت اما م حسين (ع) با روشن کردن شمع در مساجد، مراسم شام غريبان را برگزار مي کنند .
هياتهاي عزاداري در اين مراسم به نشانه جستجوي اطفال آواره و گمشده
سالار شهيدان با عبور از کوچه ها و ريختن خاک بر سر و روي خود گويي به دنبال گمشده اي مي چرخند .
مداحان اهل بيت (ع) نيز در اين شب با يادآوري مصايب بازماندگان واقعه کربلا و توصيف رنج و آوارگي فرزندان حضرت امام حسين (ع) ياد و خاطره اسيران روز عاشورا و اطفال حضرت اباعبدالله الحسين ( ع) را زنده مي کنند .
بيرجنديهاي ساکن مناطق مختلف کشور نيز سعي مي کنند تا در دهه نخست محرم و يا دست کم در روزهاي پاياني اين دهه خود را به شهر و روستاي محل تولد خود رسانده و همراه با ساير خويشاوندان در آيينهاي عزاداري سالارشهيدان شرکت کنند .
اغلب مردم اين ديار براي استفاده بهتر معنوي از اين ماه با اهل خانواده تا پاسي از شب در مجالس عزاداري شرکت دارند .
اداي نذورات براساس توانايي و تمکن مالي به نام حضرت امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) در اين ايام از ديگر آيينهاي ماه محرم در اين خطه مي باشد
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها