پاسخ به:زندگی نامه علما
پنج شنبه 5 آبان 1390 7:09 PM
(متوفي 1309 هـ .ق)
محقّق بزرگوار آية الله سيد مهدى موسوى صفوى كشميرى فرزند حكيم سيد حيدر از نوادگان سيد محمد مير شمس الدين عراقى سولغانى اصفهانى است.
تحصيلات
وى پس از گذراندن تحصيلات ابتدايى نزد والد خود و سايرين، براى ادامه تحصيل به نجف اشرف رفت و در آنجا از اساتيد منقول و معقول، كه در رأس آنها شيخ انصارى قدس سره بود استفاده كرد و پس از پايان تحصيلات، مجموعه التمرينيّة الغرويّة را به نگارش در آورد و بدين گونه بلوغ علمى و اجتهادى خويش را به منصه ظهور گذارد و در رديف علما و مجتهدان عصر درآمد.
بسيار مايل بود براى هميشه مقيم نجف باشد ولى چون اهالى كشمير مصرّانه از وى خواستند به آنجا مراجعت كند او نيز براى تبليغ و ارشاد دعوت آنان را پذيرفت. در كشمير كمر به تبليغ احكام دين بست و فريضه امر به معروف و نهى از منكر را احيا كرد و مردم را در اداى واجبات عبادى و سياسى و پرداخت حقوق مالى خويش ترغيب كرده با بدعتها و طواغيت زمان به مبارزه برخاست.
از جمله از زحمات فراموش نشدنى وى شدّت اهتمامى بود كه براى حفظ شيعه در آن مناطق از خود نشان داد. او با ايجاد جوّى سالم و دميدن روح الفت بين شيعه و سنّى و ترغيب مسلمانان به وحدت كلمه و مقابله با استعمار و دشمن مشترك خويش، شيعه را از خطر انقراض در آن ناحيه رهايى بخشيد، سردمداران استعمار از تحرّك او به وحشت افتادند و تضييقاتى براى وى فراهم آوردند. پادشاه جائر كشمير مهاراجه نبير سنگ دو گره وى را به محكمه كشاند تا جلوى فعاليتهاى تبليغاتى او را سد كند ولى اين سيد مجاهد پيوسته با تأييدات الهى از هيچ كوششى در راه نشر انديشه اسلامى دريغ نورزيد.
تأليفات
بعضى از تأليفات وى عبارت است از:
التمرينيّة الغروية، عربى، چاپ نشده.( ذريعه ج 4، ص 433).
مُطِفئة الحرقى، عربى و فارسى.( ذريعه ج 21، ص 150).
مُنْقِذَة الغرقى، فارسى.( ذريعه ج 23، ص 150)
رسالة النيّة، فارسى.( ذريعه ج 24، ص 441)
جواب الإمام الرازي حول شبهة تحريم المتعة في الإسلام
و...
وفات
وى سرانجام در روز سه شنبه 21 ماه رمضان المبارك سال 1309 ق به رحمت حق واصل گرديد و در همان جا به خاك سپرده شد. طَيَّبَ الله ثراه و جعل الجنّة مستقرّه و مثواه.
