زندگی نامه علما

آيت‌الله محمدمومن شيرازي(ره)

 

(1130-1074هـ ق)

ولادت

محمّد مومن بن محمد قاسم شيرازي جزايري در روز شنبه 17رجب 1074 هـ. ق در شيراز ديده به جهان گشود و در سال 1130 هـ. ق در هند وفات يافت.

تحصيلات

وي در ايام تحصيلي محضر اساتيد بزرگي را درک نموده و به غير از کسب علم در پي چيزي نبود.

اساتيد

او صرف و نحو و معاني بيان و بديع را از سيد محمّد قاسم حسيني فرا گرفت و در لغت و فقه و اصول به درس زين‌العابدين انصاري حاضر شد و علم کلام و حکمت و تفسير و علوم رياضي و منطق را از محضر محقق بزرگ محمد اسماعيل فسوي استفاده نمود و در علم حديث و حکمت سال‌هاي متمادي شاگردي علامه اوحد شاه محمد اصطهباناتي را نمود و علم طب را از طبيب حاذق محمد هادي فرا گرفت.

تاليفات

محمد مومن شيرازي يد طولايي در تأليف و تصنيف داشته و قريب به چهل کتاب و رساله از خود به جاي گذاشته. وي داراي نثري بديع و روان و نظمي عالي و تحسين برانگيز بوده است.

وي مجموعه‌اي به نام مجالس الاخبار و مجالس الاخيار، در هفت جلد تأليف کرده است که هر جلد آن مجلسي را شامل است و براي هر مجلس نامي خاص انتخاب کرده است:

تأليف کتاب مجالس الاخبار هفت سال به طول انجاميد و به گفته صاحب الذريعة مولف، از سال 1102 تا 1109 در ايام اقامت در هند اين کتاب را تأليف کرده است.

جلد پنجم کتاب شامل يک مقدمه و هشت جنت و يک خاتمه است که مولف، آن را در 31 سالگي، در سال 1106 هـ. ق تأليف کرده و در آن به بيان حالات خود پرداخته و نامش را زهرة‌الحياة‌ الدنيا گذاشته است.