پاسخ به:زندگی نامه علما
سه شنبه 14 شهریور 1391 2:59 PM
پدرش میرزا ابوالحسن جوادی از عالمان آمل بود.
عبدالله پس از پایان دروس دوره ابتدایی در سال ۱۳۲۵ وارد حوزه علمیه آمل شد. در این حوزه، ادبیات، شرح‌لمعه، قوانین، شرایع، امالی شیخ صدوق و... را از محضر استادانی چون آیت‌الله فرسیو، آیت‌الله غروی، شیخ عزیزالله طبرسی، آقا ضیاء آملی، شیخ احمد اعتمادی، حاج شیخ ابوالقاسم رجایی، شیخ شعبان نوری و پدرش میرزا ابوالحسن جوادی آموخت.
وی در سال ۱۳۲۹ به تهران رفت و با راهنمایی آیت‌الله حاج شیخ محمّدتقی آملی، تحصیلات خود را در مدرسه مروی تهران ادامه داد.
در تهران رسائل و مکاسب را از محضر استادان شیخ اسماعیل جاپلقی، حاج سیّد عباس فشارکی و شیخ محمّدرضا محقّق فرا گرفت و از درس هیئت، طبیعیّات اشارات، بخش‌هایی از اسفار و شرح منظومه آیت‌الله شعرانی بهره برد.
در درس تفسیر قرآن، بخشی از شرح منظومه، بخش‌های الهیات و عرفان اشارات و مبحث نفس اسفار آیت‌الله الهی قمشه‌ای شرکت کرد و شرح فصوص‌الحکم را از محضر آیت‌الله فاضل تونی و درس خارج فقه و اصول را از محضر آیت‌الله محمّدتقی آملی آموخت.
در سال ۱۳۳۴ با تشویق آیت‌الله محمّدتقی آملی، برای تکمیل تحصیلات به حوزه علمیه قم مراجعت کرد.
در آنجا مدتی از درس خارج فقه آیت‌الله‌العظمی بروجردی استفاده کرد و بیش از 12 سال در درس خارج فقه آیت‌الله محقّق داماد و حدود 7 سال در درس خارج اصول امام خمینی (ره) حضور یافت.
وی همچنین حدود 5 سال در درس خارج آیت‌الله میرزا هاشم آملی شرکت کرد. از همان ابتدای ورود به قم رابطه علمی خود را با فیلسوف و مفسّر بزرگ قرن، علامه محمد حسین طباطبایی آغاز کرد که این ارتباط تا پایان عمر وی ادامه داشت.
[صراط؛ جهاد بین فطرت و طبیعت] [جهنم منقول و جهنم غیرمنقول] [مقام عبد محض]
[عطای جایزه ویژه فلسفی ابن‌سینا به آیت‌الله جوادی آملی] [از القبر تا القدر]
[پرورشگاه سیاست] [تجلیل از 30 سال خدمات علمی و قرآنی جوادی آملی]
پس از اتمام تحصیلات، فعالیت‌های وی بر تدریس و نشر معارف الهی متمرکز شد و در سطوح و دوره‌های مختلف، شرح‌اشارات، شرح‌تجرید، شرح‌منظومه، شواهدالربوبیّه، التحصیل، شفا، دوره کامل اسفار، تمهیدالقواعد، شرح‌فصوص‌الحکم، مصباح‌الأنس، درس خارج فقه، تفسیر موضوعی قرآن، تفسیر ترتیبی قرآن و... را تدریس کرد [در مسیر اجتهاد].
برخی از آثار آیت الله جوادی آملی:
راسخون هر روز بهتر از دیروز
