تغذیه ماهیان آکواریوم

همانند دیگر جانواران ،هدف ماهیان نیز از خوردن غذا کسب انژی ،ویتامین ،مواد معدنی و پروتئینی است که برای زندکی و رشد به آنها احتیاج دارند. همان طوری که غذا های درشت برای تغذیه ماهیان نامناسبند،غذاهای پودری و کوچک نیز برای ماهیان بزرگ مناسب نخواهند بود.

معمولا برای ماهیها را در یا سه مرتبه در روز تغذیه نمایید. اگر برای تغذیه ماهی های خود از غذاهای پودری و پولکی استفاده می کنید باید به اندازه ای غذا دهی کنید که حداکثر ظرف مدت چند دقیقه کاملا مصرف شوند. همین طور این در مورد غذاهای گوشتی هم صادق می باشد. سعی کنید اضافات غذایی را هر چه سریعترکه آکواریوم به جنب و جوش در آمده خارج کنید چرا که ماهی ها که در سطح آب به دنبال غذا می گردند آنها را می خورند. در این صورت آنها همیشه آماده گرفتن غذا می باشند.

بهتر است ساعاتی را که در شبانه روز به غذا دهی ماهی های اختصاص می دهید در روزهای مختلف یکسان باشد زیرا ماهی ها که موجوداتی باهوش هستند به این ساعات عادت کرده و در همین ساعات طلب غذا می نمایند.

توصیه می شود ماهیها یک روز در هفته تغذیه نشوند. چنین عملی باعث می شود ماهی های شما همیشه برای گرفتن غذا با اشتها باشند. همان طور که می دانید اشتهای خوب نمایانگر سلامت ماهی است.

برای داشتن ماهی های شادان و سر حال به همین طور با اشتها بهتر است آن ها را فقط به یک رژیم غذایی عادت نداده و برای تغذیه آنها از رژیم های مختلف سود بجویید و در صورت امکان غذایی زنده را هم از یاد نبرید.

برای تغذیه گورامی های کوچک مانند سه خال،دارف،عسلی،پرل و....می توان از غذاهای پولکی ، قطعات ریز و چرخ شده دل یا کبد به علاوه غذاهای زنده و طبیعی استفاده کرد. به منظور تغذیه ی گورامی های بزرگ نظیر اسفرونموس یا بوسنده های درشت بایستی غذایی ترکیبی درست کرد. در ادامه این بحث نحوه ی تولید غذای زنده و همینطور فرمول و شیو آماده سازی غذای ترکیبی توضیح می شود.

 

 

1 )غذاهای زنده:

 

اکثراً ملاحظه میشود که در اثر تغذیه مصنوعی نه تنها مقاومت ماهیها در برابر بیماریهای کم شده و قدرت تولید مثلی آنها کاهش می یابد ، بلکه رنگ و شکل ظاهری آنها نیز در مقایسه با انواعی که با تغذیه طبیعی رشد می کنند کاملا متفاوت است .  غذای مصنوعی هر چند هم که کامل باشد ، با وجود این از نظر برخی املاح معدنی و نیز ترکیبات ویتامینی دارای کمبود می باشد .

گورامی های و یا به عبارتی ماهیان آکواریومی در دو مرحله از زندگی خود احتباج مبرم به غذای طبیعی دارند تا بتوانند از نظر تولید بافت و نیزفعالیت های تولید مثلی رشد و نمو کامل داشته باشند .  اولین مرحله دوره رشد و نمو نوزاد پس از جذب کیسه زرده تا زمامی که به صورت بچه ماهی کامل در آید و دومین مرحله همزمان با شروع تولید سلولهای جنسی اعم از تخمک و اسپرم آغاز شده و تا پایان دوره تخمریزی ادامه دارد .  ماهیهایی که در این دو مرحله از غذاهای طبیعی و همینطور غذاهای زنده استفاده می کنند در مقایسه با همنوعان خود که با غذاهای مصنوعی رشد کرده اند،درشت تر ، قوی تر و سالم تر به نظر می رسند .  برخی از غذاهای زنده که در تغذیه گورامی های نقش موثری دارند عبارتند از :

 

2 )دافنی :

 

دافنی های جزء سخت پوستان ریز هستند که در بیشتر آبگیرهای آب شیرین یافت می شوند و چون شکل ظاهری آن تا حدودی شبیه دانه های خاکشیر است به آن خاکشی یا خاکشیر هم می گویند .  در کشوری های اروپایی در اصطلاح عامیانه به آنها کک آبی می گویند . دافنی ها جزء بهترین مواد غذایی زنده می باشند که در همه جا یافت می شوند .  البته نباید انتظار داشت که در هر برکه یا آبگیر بتوان آنها را پیدا کرد. معمولا در طبیعت می توان توده های آنها را در دریاچه های و آبگیر های پر غذا و آلوده مشاهده کرده و با تورهای دستی خاصی که دارای چشمه های بسیار ریز هستند صید نمود .  البته به دلیل مسهل بودن آن کاربرد هر روزه ی آنها در رژیم غذایی می تواند مشکل ساز باشد ؛  به هیمن علت می توانید فقط هر 2 تا 3روز از این غذای زنده استفاده کنید .

بری تکثیر و تولید دافنی با ایجاد شرایط مساعد مانند PH   خنثی ، نور کافی و کمی کود حیوانی داخل تشت های پلاستکی می توان به تولید دافنی اقدام نمود اما با این حال این میزان دافنی تولید شده در چنین ظروفی کافی نبوده و فقط می توانید احتیاجات یک یا دو جفت ماهی را تامین کند .  افرادی که پرورش دهنده ی ماهی زینتی بوده و تعداد زیادی از این ماهیان را نگهداری می کنند  .  در استخرهای خاکی حداقل 4تا 5 متری مربعی که عمق 10 تا 20 سانتی متری داشته باشند می توانند اقدام به تولید دافنی نمایند .  بدین ترتیب که استخر مذکور را با کود های حیوانی غنی سازند و پس از سبز رنگ شدن آب استخر (در اثر وفور فیتوپلانکتونها)دافنی های صید شده را به آن اضافه کنند. هوادهی و نور خورشید نیز لازم خواهد بود .  در این شرایط پس از گذشت مدتی شاهد شکوفایی دافنی های خواهید بود .

 

3 )آرتمیا یا میگوی آب شور:

 

یکی از بهترین غذاهای مایهای تزئینی به خصوص بچه های ماهیا نوزاد آرتمیاست که یکی از سخت پوستان آبزی می باشد .  امروزه تخمهای بسیار ریز آرتمیا به صورت تجارتی تولید شده و در بسته های کوچک قابل دسترسند .  این آبزی به مقدار بسیار زیاد در دریاچه ی ارومیه یافت می گردد و در اواخر فصل بهار و در تابستان و پاییز می توان تود های تخم را به صورت شناور در قسمت شرقی و جنوب شرقی دریاچه مشاهده نمود .  این تخمها با وزش باد به طرف ساحل آمده و با گل و لای آنجا مخلوط می شوند .  اگر تخمها از آب جدا و به خوبی خشک شوند و در شرایط خوب و درو از رطوبت نگهداری گردند ،  می توانند قدرت تولیدی خود را تا دو سال یا بیشتر حفظ کنند .  هرگاه مقداری از آنها در آب شود با غلظت نمک 15تا  30در هزار و درجه حرارت مساعد قرار گیرند پس از دو روز به نوزادهای کوچکی که شباهت کامل به آرتمیای بزرگ دارند تبدیل می گردند .  این نوزادان غذای بسیار خوب و لذیذی برای بچه مایهای محسوب می گردد .  در صورت پرورش آنها ، می توان نمونه های بزرگتر را به ماهیهای درشت داد .  در شرایط مساعد و وفور فیتوپلانکتونها ممکن است نوزادان تا طول 10میلی متر هم رشد کنند .  برای تغذیه می توان مقدار کمی کاهوی تخمیر شده یا گیاه پوسیده را در داخل آب محتوی انها قرار داد .  مواد غذایی حاصل از تخمیر این گیاهان و یا فیتوپلانکتونهایی که در اثر تابش نور در آب تولید می شوند غذای مناسبی برای نوزادان آرتمیا می باشند .

 

4 )کرم خاکی :

 

بدون شک همه کرم خاکی را می شناسند .  این همان کرمی است که در باغچه های و در داخل خاک زندگی می کند و معمولا در مواقع بارندگی که آب موجود در خاک باغچه ها زیاد می شود از ترس خفه شدن خاک را ترک کرده و در اطراف باغچه و روی موزاییک ها یا آسفالت و سنگفرش شروع بع حرکت می نمایند . عده ای این کرم را کرم باران و برخی کرم باغچه می گویند و چون به عنوان طعمه برای صید ماهی با قلاب هم بکار می رود عده ای دیگر به آن کرم ماهیگیری نیز می گویند .  گاهی ممکن است طول آنها تا  20سانتی متر هم برسد . هنگام جمع آوری آنها برای تغذیه ماهیها بایستی از برداشتن کرمهای داخل توده های پهن که در اطراف آنها ترشحات زرد رنگ دیده می شود خود داری گردد ؛ چون حتی ماهیهای درشت وحشی هم از خوردن آنها امتناع خواهند ورزید . کرمهای کوچکتر نرمتر بوده و ماهیها علاقه بیشتری به خوردن آنها نشان می دهند . کرمهای بزرگ و حتی کرمهای کوچک را گاهی بایستی به خوبی تکه تکه کرد تا ماهیهای کوچک بتوانند آنها را بخورند .

هرگز کرم خاکی و هر نوع جانور غذایی درشت دیگر را نباید له کرد زیرا قسمت عمده ای از مواد غذایی آن از بین خواهد رفت  . برای خرد کردن آنها می توان از یک قیچی یا چاقوی تیز و یا تیغ معمولی استفاده کرد . در صورت زیاد بودن کرمهای جمع آوری شده ،  برای نگهداری بایستی از خاک مرطوب (ولی نه تر) استفاده نمود .  برای این منظور می توان در یک قوطی حلبی مانند حلب های کوچک روغن نباتی حدود15تا20سانتی متر خاک مرطوب ریخته و برای تغذیه آنها مقداری پوره ی سیب زمینی یا آرد ذرت به خاک اضافه کرده و کرمها را روی خاک قرار داد .  کرمها خودشان داخل خاک فرو میروند .  هم چنین برای تغذیه می توان مقداری برگ مرطوب درخت افرا نیز روی خاک قرار داد .