مهندسی هوا فضا
جمعه 21 مرداد 1390 10:18 PM
ديباچه: بسياري از داوطلبان آزمون سراسري که رشته مهندسي هوا فضا را انتخاب ميکنند، اطلاع صحيحي نسبت به اين رشته ندارند و آن را با خلباني يا نجوم اشتباه ميگيرند. در حالي که هدف اين رشته آماده کردن مهندسي است که بتواند در زمينه طراحي، ساخت و آزمايش هواپيما فعاليت کند. در واقع کار مهندس هوا فضا قبل از بيرون آمدن هواپيما از کارخانه است و او در مورد چگونگي به پرواز درآوردن يک هواپيما آموزش نميبيند. به عبارت ديگر مهندسي هوا فضا مجموعهاي از علوم و تواناييهاي علمي و عملي در زمينه تحليل، طراحي و ساخت وسايل پرنده نظير هواپيماها، بالگردها، گلايدرها، موشکها و ماهوارهها است. اين رشته بر چهار پايه آئروديناميک ، جلوبرندگي ، مکانيک پرواز و سازههاي هوافضايي استوار است.که در اين ميان آئروديناميک به مطالعه و بررسي جريان هوا، محاسبه نيروها و گشتاورهاي ناشي از آن بر روي جسم پرنده ميپردازد و مهندس هوافضا با فراگيري اين علم به تحليل جريانهاي پيچيده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نيروهاي آئروديناميکي امکان بررسي پايداري و طراحي سازه را فراهم ميکند. "جلوبرندگي" به مطالعه و بررسي سيستمهاي جلوبرنده اعم از موتورهاي پيستوني، توربيني، راکتها و نحوه توليد نيروي رانش در آنها ميپردازد. "مکانيک پرواز" به مطالعه و بررسي رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئروديناميکي، هندسي و وزني ميپردازد در واقع علم مکانيک پرواز از "عملکرد" تشکيل ميشود و "عملکرد" به بررسي بُرد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازي در سرعتهاي مختلف و پايداري و کنترل وسايل پرنده ميپردازد و در نهايت "سازههاي هوافضايي" به مطالعه و بررسي سازههاي هواپيما و ديگر وسايل پرنده ميپردازد و هدف آن طراحي سازههايي است که علاوه بر استحکام کافي در برابر بارهاي آئروديناميکي و ساير بارهاي استاتيکي وارد بر وسايل پرنده ، حداقل وزن را نيز داشته باشند.
تواناييهاي لازم :
زيربناي اين رشته رياضيات است و همچنين فيزيک و شيمي تا حدودي لازم ميباشد و بيشتر دروس اين رشته به زبان انگليسي است. مهندسي هوا فضا يک رشته فني است و عموماً کساني که وارد رشتههاي فني ميشوند، بايد آمادگي کار در کارخانجات را داشته باشند و همچنين بايد افرادي قوي و داراي پشتکار باشند.
موقعيت شغلي در ايران :
مهندسين هوا فضا ميتوانند در صنايع و مؤسسات تحقيقاتي هواپيمايي، موشکي و ماهواره فعاليت کنند. همچنين در کليه مؤسسات و سازمانهايي که به نحوي از وسايل پرنده استفاده ميکنند، به عنوان کارشناس تحقيق در عمليات و تعمير و نگهداري فعاليت نمايند. از سوي ديگر چون سازه اتومبيل و کشتي مشترکات زيادي با سازه يک هواپيما دارد و توربينهاي گاز يک نيروگاه يا ايستگاه پمپگاز همانند يک موتور جت تحليل و طراحي ميگردد، يک مهندس هوا فضا علاوه بر شرکتهاي هوايي در نيروگاهها، صنايع نفت و گاز و صنايع خوردوسازي فرصتهاي شغلي خوبي دارد. علاوه بر ساخت هواپيما فارغالتحصيلان اين رشته ميتوانند در فرودگاهها در قسمت تعمير و نگهداري هواپيما و همچنين در صنايع دفاع روي طراحي موشک و جنگافزارها فعاليت کنند يا ميتوانند روي آئروديناميک خودروها، سازههاي خودروسازي و توليد توربينهاي بخار براي توليد برق کار کنند.
درسهاي اين رشته در طول تحصيل :
دروس اصلي:
نقشهکشي ، استاتيک، مقدمهاي بر مهندسي هوا فضا، مکانيک سيالات، رياضي مهندسي، ديناميک، ترموديناميک ، مباني برق ، ارتعاشات، مقاومت مصالح، کنترل اتوماتيک، علم مواد، انتقال حرارت، آزمايشگاه موتور انتقال.
دروس تخصصي:
آيروديناميک ، مکانيک پرواز ، آزمايشگاه آيروديناميک ، طراحي هواپيما ، تحليل سازهها، اصول جلوبرندگي، زبان تخصصي، طراحي سازههاي هوايي ، پروژه.(بسياري از درسهاي اين رشته همراه با آزمايشگاه است).
پیامبر (ص): صبر اگر به بیقراری رسید دعا مستجاب می شود.
عزیز ما قرنهاست که چشم انتظار به ما دارد!