معرفی ونقد کتاب از وبلاگ بست بوک

آدم اول


آلبر کامو
منوچهر بدیعی


این کتاب در حقیقت پیش نویس داستان آلبر کاموست که باید مورد بازبینی و ویرایش قرار می گرفت اما مرگ فرصت این کار را از او گرفت و این کتاب پس از مرگ وی به همت همسرش به چاپ رسید .
داستان کتاب یک جورایی برگرفته از زندگی خود کاموست . یعنی خیلی از صحنه ها را از زندگی خودش قرض گرفته . داستان در مورد زندگی پسر بچه فقیری است که پدرش در جنگ کشته شده . زندگی فقیرانه این پسر پر احساس و چموش ، استعداد او و .....در داستان پیگیری شده است . خوب داستان کلا کامل و ویاریش شده نیست . فرم پیدا نکرده و مشلات واضحی مثل تغییر نام شخصیت ها و .... داره اما از این موضوع که بگذریم قسمت هایی که نوشته خیلی قشنگن . به خصوص شروع داستان را دوست دارم . پسری که در کودکی پدرش را از دست داده و اصلا به اون فکر نمی کنه در 40 سالگی کنار قبر پدرش ایستاده و متوجه می شه پدرش موقع مرگ 29 سال داشته یعنی پدر جوان تر از پسر . این موضوع خیلی پسر را توی فکر می بره و توالی زمانی را برای او در هم می ریزد . جاهایی که از جنگ حرف می زد هم جالب بود . مردی که درست نمی دونست جنگ چیه از کل نقشه جهان 3 تا کشور را بیشتر نمی شناخت و بعد راهی دفاع از میهن می شد ... بی معنا .... بیهوده ....
کوچکی بچه هم خیلی ملموس بود موقعی که توی انبوه کتاب ها می گشت و خوب و بد را با هم فقط از روی اسم می خوند ، یاد خودم می افتادم یا وقتی ازش می خواستن دروغ بگه و نمی تونست واسه تفریح یا امر عادی می شه دروغ گفت اما برای رفع نیاز سخته ......
آلبر کامو" در آثارش معتقداست که میشود هستی را تهی از هر معنی وهدف دانست وهمچنان زندگی کرد.

قسمت های زیبایی از کتاب

آدم از کسانی طلب بخشش می کند که می داند می توانند ببخشند یعنی فقط همین ، فقط ببخشند ، نه اینکه از ادم بخواهند سزاوار بشود یا منتظر بماند .

شکست دادن هر انسانی همان قدر تلخ است که شکست خوردن از او.