نقد کتاب

میرزا اسماعیل دولابی از اهل محبت و ولائی است که چندسال پیش از دنیا رفتند  . نفس گرم و موثر ایشان زبانزد همگان بود. جلساتی که توسط ایشان برگزار میشد پاتوق افرادی از طیفهای مختلف بود. چند سال پیش کتاب خوبی از جملات قصار این بزرگوار چاپ شد که گوشه هایی از بیانات ایشان در آن گنجانده شده بود.

چند روز گذشته برخی از صفحات کتاب مصباح الهدی را که می خواندم اثر خیلی خوبی در من داشت. حیفم آمد که کتاب را به دوستانم معرفی نکنم.

عمده مباحث کتاب در مورد تغییر نگرش انسان نسبت به هستی خود و دلیل بودن خود است. عشق الهی ُتوجه به اولیای الهیُ تقویت روحیه تسلیم و رضا و ایجاد رجائ نسبت به رحمت الهی از مباحث دیگر کتاب است. این کتاب حاصل گلچینی از فرمایشات این بزرگوار درطی دو دهه میباشد و بگونه خوبی دسته بندی موضوعی شده است. چندجمله قصار ازایشان را ذکر میکنم:

"محبت اهل البیت آتشی است که همه آتشها را می سوزاند.

محبت کن تا محبوب آسمان و زمین شوی.

دل باید مشغول یاد خدا باشد و دست مشغول کار دنیا. بر خلاف کسانی که ظاهرشان مشغول نماز و عبادت است و فکر و دلشان مشغول دنیا.

خدا همه وقت خداست و ما هم به یاد او هستیم. هر اندازه با خدا هستیُ هستی و الا نیستی.

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا.پس بگرد و در خودت امام حسین را پیدا کن.

تا ظهر عاشورا کار عبد است و از ظهر به بعد کار خدا."

خداوند روح ایشان را غریق رحمت خودش گرداند.

"محمدحقی"

مهدی طیب

نشرسفینه