نام من سرخ/ اورهان پاموک/ عین له غریب/ انتشارات چشمه
یک شنبه 12 تیر 1390 2:37 PM
درباره کتاب "نام من سرخ" چند تا نکته به ذهنم می رسه که ترجیح می دم با همین نکات این کتاب رو به شما معرفی کنم:
خیلی وقته که دلم می خواد یه کتاب چندصدایی بخونم.نام من سرخ به وسیله راوی های مختلفی روایت می شه، اما برخلاف رمانی مثل "خشم و هیاهو "که ما علاوه بر شنیدن صدای خود نویسنده تو قسمت هایی از داستان،صدای افراد دیگری رو با طرز فکرهای مختلف می شنیدیم و این ما رو قانع می کرد که افرادی به غیر از نویسنده هم دارند داستان رو روایت می کنند، در نام من سرخ فقط شخصیتهای روایت کننده تغئیر می کنند اما ما هرگز به چند صدایی بودن داستان قانع نمی شویم.به این دلیل که جز صدای نویسنده صدای دیگری در داستان تعبیه نشده است.
اتفاقات این رمان مربوط می شه به قرن 16.پادشاه عثمانی تصمیم داره به مناسبت هزارمین سال هجرت پیامبر کتابی رو به دوک ونیز هدیه کند.که نقاشی های این کتاب به خواست پادشاه باید بر اساس اصول نقاشی غربی کشیده بشوند. نقاشان دربار وظیفه کشیدن این نقاشی ها رو به سرپرستی یکی از راویان کتاب، که ما با نام "شوهر عمه" باهاش آشنا می شیم بر عهده دارند.در این میان به خاطر اتفاقاتی که رخ می ده قتلی اتفاق می افته که این کتاب رو به یک رمان کارآگاهی تبدیل می کنه.و باعث می شه شما تا پایان کتاب به دنبال قاتل بگردید.
در این بین شما یک داستان عاشقانه هم می خونید."کارا" که دوازده سال پیش به خاطر ابراز عشق اش طرد شده بوده و به سرزمین ایران اومده بوده ،بعد از دوازده سال به استانبول برگشته و دوباره برای به دست اوردن معشوق قدیمی اش همه ی تلاشش رو می کنه.
در ابتدای کتاب می خوانیم: مشرق و مغرب هر دو ملک خداست( قرآن. سوره بقره) ....توی این کتاب می بینیم که نقاشان عثمانی ارادت خاصی به استاد بهزاد دارند و همین طور مکتب شیراز ،مکتب هرات و..... در واقع اونها نقاشی رو تنها با اصول شرقی قبول دارند.....به همین دلیل به مبارزه با اصول غربی می پردازند ، و معتقدند نقاشان شرقی در نقاشی هاشون دید الهی داشتند در حالی که مثلاً پرسپکتیو این دید رو از بین می بره
تو این کتاب ما داستانهایی از شاهنامه فردوسی،خمسه نظامی و دیگر آثار شعرای ایرانی می خونیم.در واقع این کتاب به نوعی وامدار شاعران ، افسانه ها و اساطیر ایرانه.
درباره نویسنده:
اورهان پاموک در سال 1952 در محله ی نیشان تاشی استانبول به دنیا آمد.تحصیلات مقدماتی و متوسطه خود را با گرایش نقاشی گذراند.سپس در رشته ی معماری به تحصیل پرداخت اما پس از سه سال این رشته را رها کرد و به روزنامه نگاری رو آورد.اولین کتابش با نام آقای جودت و پسرانش جوایز ملی" ارهان کمال و کتاب سال" را برایش به ارمغان آورد ، اما رمان زندگی نو فروش صدها هزاری یک اثر ادبی را در ترکیه ممکن می سازد.در سال 1998 رمان "نام من سرخ" به چاب رسید که علاوه بر جوایز ملی ، جوایزی از فرانسه،ایتالیا و ایرلند را به خود اختصاص داد.کتاب برف در سال 2002 به چاپ رسید که پاموک آن را "اولین و آخرین رمان سیاسی خود" میخواند.اورهان پاموک، جایزه ادبی صلح، جایزه ادبی تاثیر گذارترین صد فرد سال جهان، باهوش ترین صد مرد سال جهان و جایزه ادبی نوبل سال 2006 را به خود اختصاص داده است.
اورهان پاموک می گوید: بعضی ها می گویند نام من سرخ یک رمان ایرانی است، و من همیشه این را یک افتخار بزرگ و تحسین می دانم
موسی رحیمی در مقاله ای با عنوان "اورهان پاموک و فرهنگ های سه گانه" می نویسد:
پاموک در رمانش نام من سرخ تصویر خیره کننده ای از تفرقه و شکاف در روح کشورش، بین غربی شدن و ارزش های سنتی دین اسلام ارائه می دهد.این رمان که داستانش در قرن شانزده اتفاق می افتد،تفرقه و دو دستگی را در قالب هجوم نقاشی رنسانسی به دربار سلطان نمایش می دهد.آنجا که ظرافت و زیبایی سنتی و سرد نگارگران به عنوان یک جنبه مذهبی تائید می شود؛ و پرسپکتیو غربی مورد نفرت واقع می شود.