علویجه

علویجه شهری قدیمی است که زبان گفتاری مردمش نیز با ظهور نسل جدید رو به انقراض است. دارای جمعیتی حدود ۱۲ تا ۱۳ هزار نفر می‌باشد که اکثریت این افراد را غیربومی‌ها تشکیل می‌دهند چرا که به علت خشکسالی‌های چند سال اخیر بیشتر مردمان آنها به شهرهای دیگر کوچ کرده‌اند.

در دهه‌های اخیر میوه هلوی علویجه زبانزد خاص و عام بود ولی به علتهایی ناشناخته و شاید داغی زمین این میوه دیگر در علویجه پرورش نمی‌یابد. بیشتر باغات آن به زمینهای بایر تبدیل شده و بیشتر جوانان آن در کارخانه‌ها شاغل هستند ‍‍^{[نیازمند منبع]}. این شهر دارای دو دانشگاه پیام نور و جامع علمی کاربردی، دو هنرستان کاردانش، دو دبیرستان و دو آموزشگاه راهنمایی تحصیلی و ۴ مدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه می‌باشد.

در حال حاضر به علت پیشرفتهای صنعتی در شهر علویجه شاهد افزایش جمعیت و همچنین وسعت اجتماعی و اقتصادی رو به رشد آن هستیم. شهری که دوباره پس از چند دهه دوباره هیاهو و تکاپو در خیابانها و کوچه پس کوچه های آن پدیدار گشته و این به همت سرمایه گذاری افرادی است که خود روزی در این خاک می زیسته اند و اکنون دوباره به موطن خود بازگشته اند.