فنون برقراري ارتباط صحيح (ارتباطات کلامي)

بسياري از بگو مگوها و مشاجرات خانوادگي ناشي از درست صحبت نکردن و عدم توانايي در رساندن مفهوم و منظور افراد است.

در اين مقاله به بررسي 5 قانون ارتباطي اشاره خواهيم کرد :

براي کاستن از اين مشاجرات متخصصين آموزش‌هاي مهارت‌هاي ارتباطي، تدابيري براي برقراري ارتباط مناسب تدوين کرده‌اند که به خلاصه‌اي از آنها اشاره مي‌کنيم:

قانون ارتباطي 1:

به جاي «تو و شما» جملات خود را با من شروع کنيد.

قانون ارتباطي 2:

تا جايي که امکان دارد از کلمات "هميشه و هرگز" استفاده نکنيد. مثل اينکه مي‌گوييد: "هيچ‌وقت دست به سياه و سفيد نمي‌زني" واژه‌هاي "هرگز و هميشه" بيش از اندازه قدرتمند هستند و بي‌آنکه لازم باشد طرف مقابل را خشمگين مي‌سازند، از اين گذشته بسيار ضعيف هستند، زيرا به راحتي مي‌توان در مقام تکذيب آن حرف زد، البته مردم وقتي از اين کلمات استفاده مي‌کنند، مي‌خواهند بگويند از اين موضوع به شدت ناراحت هستند و بيشتر قصد تاکيد دارند و مي‌خواهند مطمئن شوند که طرف مقابلشان متوجه موضوع شده است. ولي نمي‌دانند کسي که فقط دو سه بار اشتباهي را مرتکب شده است چقدر از اين موضوع ناراحت مي‌شود.

قانون ارتباطي 3:

رشته‌ کلام همسرتان را پاره نکنيد. در هنگام صحبت کردن بگذاريد همسرتان حرفش را کاملا بزند. زماني‌که صحبتش را قطع مي‌کنيد وي را عصباني مي‌کنيد و به او اين احساس را مي‌دهيد که کسي به حرف شما گوش نمي‌کند و براي آن ارزشي قائل نيست. از آنجائيکه اجازه نداده‌ايد جمله‌اش تمام شود، ممکن است نتيجه‌گيري شتاب زده و غير واقعي بکنيد.

ممکن است هر چقدر تلاش کنيد نتوانيد اين رفتار خود را کنترل نمائيد در اين شرايط بهتر است بگوييد "نوبت صحبت به من هم بده زيرا به نظر مي‌رسد حرف‌هاي غير منصفانه مي‌زني ولي خوب ادامه بده" و يا اينکه بگوييد :"مي‌دانم نبايد صحبت را قطع کنم ولي مي‌خواهم بداني غير منصفانه قضاوت مي‌کني" در اين شرايط گوينده به اندازه ي کافي اعتراض خود را بيان مي‌کند و احساس خود را نيز مطرح مي‌سازد و در موقعيتي قرار مي‌گيرد که بتواند پايان سخن همسرش را بشنود. در عين حال اعتراض به اندازه ي کافي کوتاه است و طرف مقابل را عصباني نمي‌کند و مي‌تواند به حرف زدن ادامه دهد.

قانون ارتباطي 4:

حرف همسرتان را به زبان خود خلاصه کنيد "دانيل بي‌وايل"، يکي از متخصصين مهارت‌هاي ارتباطي مي‌گويد وقتي همسرتان سعي دارد احساسش را با شما در ميان بگذارد سعي کنيد سخن او را با عبارات خود خلاصه کنيد تا بدانيد منظور او را فهميده‌ايد و بعد از او سوال کنيد آيا درست مي‌گويم. در اين شرايط هر دو به حرف‌هاي يکديگر گوش فرا مي‌دهند.

قانون خلاصه کردن مبتني بر يک فراست مهم است و تلاشي است تا طرفين ازدواج وقتي حرف‌هاي يکديگر را خلاصه نمي‌کنند آن را بفهمند. سعي کنيم از اين قانون سود ببريم و بپذيريم که گوش دادن به حرف‌هاي همسر از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.

قانون ارتباطي 5:

از ذهن خواني پرهيز کنيد. ذهن خواني يکي از خطاهاي ارتباطي است، يعني شما برداشت‌هاي خود را به ديگران نسبت مي‌دهيد، تصور مي‌کنيد مردم چگونه فکر مي‌کنند، چه احساسي دارند و چه مي‌خواهند بکنند. ذهن خواني مي‌تواند کاملا تحريک کننده و خشم برانگيز باشد عباراتي از قبيل:

"تو مي‌خواستي مرا مجازات کني"

"تو دوستان مرا نمي‌پسندي"

"تو از مسئوليت فرار مي‌کني"

مي‌خواستي کاري بکني که من احساس گناه بکنم"

عباراتي از اين قبيل مي‌تواند مانع گفتگوي منطقي شود. اشخاص دوست ندارند که ديگران درباره احساسات و علائق آنها به حدس و گمان متوسل شوند، به خصوص حدس اشتباه آنها را به شدت ناراحت مي‌کند و اين اتفاقي است که اغلب روي مي‌دهد. ذهن خواني ممکن است يک بيان ناقص باشد که از آن براي پي بردن به همه ي مطالب استفاده کنيد. توجه داشته باشيد که گاه "ذهن خواني" مبين ترس شماست که به شکل اظهار نظر درباره ي احساسات و انگيزه‌هاي ديگران متجلي مي‌شود.