کشور لسوتو

پادشاهی لسوتو ( Kingdom of Lesotho ) کشوری است واقع در جنوب آفریقا ، لسوتو کشوری اصطلاحا ( Landlocked ) یا محصور در خشکی نامیده می شود که هیچ مرز آبی ندارد . همچنین لسوتو کشوری محیطی است و جز با آفریقای جنوبی با هیچ کشوری مرز مشترک ندارد . به بیان ساده تر می توان گفت که لسوتو مانند زایده ای است که از وسط آفریقای جنوبی سر بر آورده است . پایتخت لسوتو ، شهر ماسرو ( Maseru ) با 174 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت لسوتو 30.355 کیلومتر مربع و جمعیت آن 2 میلیون و 125 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای لسوتو می توان به تیاتیاننگ 49 هزار نفر ، ماپوتسوئه 287 هزار نفر ، هلوتسه 23 هزار نفر و مافتنگ 20 هزار نفر اشاره کرد . لسوتو که پیش از این باسوتولند ( Basutoland ) نامیده می شد بر اساس معاهده ای که در سال 1843 میان بریتانیا و رئیس بومیان محلی یا موشوئشوئه ( Moshoeshoe ) بسته شد به صورت تحت الحمایه ی بریتانیا درآمد ، لسوتو در سال 1871 به صورت مستعمره ی دماغه ی آفریقا " Cape Colony " ی بریتانیا سناخته شد . در سال 1884 لسوتو مستقیما تحت کنترل پادشاهی بریتانیا درآمد . در 4 اکتبر 1966 میلادی باسوتولند با نام " لسوتو " رسما از بریتانیا اعلام استقلال کرد و موشوئشوئه ی دوم به عنوان پادشاه لسوتو معرفی شد . در انتخابات سال 1970 در لسوتو ، انتسو موخله ، رئیس حزب کنگره ی لسوتو پیروزی خود را اعلام کرد ، اما نخست وزیر لبوآ جاناتان نتایج انتخابات را باطل اعلام ، قانون اساسی را به حالت تعلیق و موخله را بازداشت کرد ، پادشاه موشوئشوئه ی دوم نیز به دلیل حمایت از موخله تبعید شد ، ولی چندی بعد با مصالحه با جاناتان به وطل بازگشت ، قانون اساسی جدید که پادشاه را از مداخله در امر ---------- باز می داشت و دست نخست وزیر را هرچه بیشتر می گشود تصویب شد . در فوریه ی 1990 پادشاه با خلع وی از قدرت و جایگزینی اش مخالفت کرد ، سپس نخست وزیر همان اخنیار ناچیز پادشاه را نیز معلق اعلام و دستور هجوم به کاخ پادشاهی در ماسرو را صادر کرد ، پس از آن پادشاه نگون بخت دستگیر و بار دیگر روانه ی تبعید شد ، پس از خلع پادشاه ، پسرش ، لتسی سوم پادشاه لسوتو شد . در آوریل 1990 جوستین متسینو لخانیا رئیس شورای نظامی لسوتو شد . در همین هنگام لخانیا ، پادشاه را مجبور به استعفا و سرهنگ رامائنا در می 1990 به طور موقت صاحب اختیارات پادشاهی شد. در ژانویه ی 1995 ، موشوئشوئه ی دوم که در تبعید بود بار دیگر پادشاه شد و پسرش ( لستی سوم ) نیز شاهزاده باقی ماند . در سال 1996 ، موشوئشوئه ی دوم بر اثر سانحه ی رانندگی مشکوک که گمان می رفت توطئه ای از جانب پسر بوده باشد ، کشته شد . از آن پس به بعد پسرش لتسی سوم بار دیگر پادشاه شد . در پاییز 1998 تعدادی از مردم با برپایی تظاهرات در برابر کاخ سلطنتی خواستار انتخاب پاکالیتا موسیسیلی ( Pakalitha Mosisili ) به عنوان نخست وزیر شدند . در سال 2002 موسیسیلی به عنوان نخست وزیر انتخاب شد ، او ضمن اعمال پاره ای اصلاحات ، آزادی هایی نیز به احزاب مخالف در پارلمان داد . نژاد 99.7 % لسوتویی ها ، سوتو و کمتر از سه دهم درصد نیز اروپایی و آسیایی هستند . دین 80 % مردم لسوتو ، مسیحی و 20 % نیز پیرو عقاید بومی و سنتی هستند . زبان هایی سسوتو و انگلیسی هر دو زبان رسمی لسوتو هستند . واحد پول لسوتو نیز ، لوتی با واحد جزء( لیسنته ) نام دارد . از مهمترین صادارت لسوتو می توان به پوشاک ، کفش و محصولات زراعی اشاره کرد . بسیاری از مردم لسوتو برای کار به آفریقای جنوبی می روند . لسوتو از اعضای کشورهای مشترک المنافع و اتحادیه ی آفریقاست .









کشور لسوتو دارای 10 استان می باشد :

1 – باریا ( Berea )

2 – بوتا بوته (Butha-Buthe )

3 – لریبه (Leribe )

4 – مافتنگ (Mafeteng )

5 – ماسرو (Maseru )

6 – موهالس هوک (Mohale's Hoek )

7 – موخوتلونگ ( Mokhotlong )

8 – کاچاز نک (Qacha's Nek )

9 – کوتینگ (Quthing )

10 – تابا تسگا (Thaba-Tseka )