شعر محلی جدیدی از آقای فرزاد جاسمی
پنج شنبه 2 تیر 1390 6:13 PM
دشتسون دیر(1) تو هر شو مو و پلورده(2) و توو(3)
تَش و چاله ی دلمو ای چشَل غرقه وِ اُو
تیرِ مرزنگَل(4) خیسم که مثه گُرد(5) و شهار
درخَسن(6) دور چشُم تا که نواوو خَسِ خو
کُفه ی(7) خشک و دلِ لیوه ی(8) وَه جیره(9) زنم
سینه ی کم نفس و سی غمِلِت عینه گُراُو(10)
لِغَت(11) و فِحتَ له(12) مَشتی(13) که دله خین و کَلو
میزنه تو کُم و سینه م تا خُشَم(14) واوو ولو
فکر مخشوش(15) مو و خواردن لُک(16) تو خَشه مَل(17)
( خضر و وادی و غنی، قعله و هر مَحله ی نو
خَشَم چاه وَیَل و پاپری و تُل جووَری )
ای مجالِش(18) مو بدُم لُکه(19) میره تنب گُراو (20)
( آرمه ی کیلی و شه پهنک و چیل چیله غُرو
تیرمه بازی و الختور و کمی هم مُچه گاو
خرمنُم چن منه و سمه سفیدو مو کی یُم
شَده و گَل گلینا )(21) سی تُپی بارون تَک و دو
قاره ی(22) ( مندو و محدو و سمیلو و عواس )(23)
رُپ رُپ پای بچه یل تو کیچه تا موقیه خو
الغرض غصه ی دیریه تُو و غُروَت(24) تحل(25)
می گیره جونه مونه روزَل افتو وی و شو
دل مثه کله ی خرما و غمل عینه گنک(26)
یا دَمه چاله ی(27) موری یه دونی گندم و جو
یا مثه گنجَله شیری(28) که روزل گل(29) می زنن
دوره لوده ی(30) چکینه(31) یا کلیک(32) و درفه(33) دوشو(34)
رحم و موروَت که ندارن نمی فهمن مو چه مِه
یا چدارم(35) میکنن یا می کنن پامه پغو(36)
-1 دوری 2 - هذیان 3 - تب 4 - مژگان 5 – برگ درخت خرما 6 – دری که با چوب یا خار ساخته شود 7 - سرفه 8 - دیوانه 9 – داد و فریاد 10 – گودالی که آب باران در آن جمع شود 11 - لگد 12 – مُشت ها 13 – محکم – پر قدرت 14- خودش 15 – پریشان - درهم 16 - ولگردی 17 – محله های برازجان 18 - فرصت 19 – حالتی بین راه رفتن و دویدن 20 – محلی در شرق برازجان و در دامنه ی کوه 21 – بازی های محلی برازجان 22 – فریاد – صدای بلند 23 – اسامی ( ماندنی، محمد، اسماعیل و عباس ) 24 - غربت 25 – تلخ - شرنگ 26 – مورچه ی ریز 27 – سوراخ – محل زندگی مورچه ها 28 – زنبور بزرگ و قرمز رنگ 29 – ازدحام - زیادی 30 – ظرفی بافته از شاخه ی انگور که برای حمل این میوه از آن استفاده می شود. 31 – آغشته به شیرینی 32 – دبه – ظرفی که در آن روغن یا شیره کنند 33 - ظرف 34 – شیره ی خرما - دوشآب 35 – بستن دو پای انسان یا مرغ و غیره با طناب یا ریسمان. با فاصله ی کم. به نحوی که به زحمت راه برود. 36 – دو پا را بدون فاصله و محکم بستن. غُل
