یت الله گلپایگانی در نگاه بزرگان

رحلت آیت الله العظمی گلپایگانی واقعاً مصیبت بزرگی بود برای جهان اسلام و همانطور که ما دیدیم در تشیع جنازه آن مرحوم شاید قریب بیست نفر بیهوش شدند. و غش کردند و بیحال شدند، که بی نظیر یا کم نظیر بود.

من گاهی به آقایان می گفتم:

همانطور که فرزند، خطاب پدر را روی قرائنی که در خانواده است بهتر می فهمد، آیت الله گلپایگانی روایات و اخبار اهل بیت را درباره احکام مانند فرزند از والد می فهمد، طوری زوایای او را قرینه قرار می دهد که آدم تعجب می کند.

آقایان گفته مرا تصدیق کردند. و گفتند واقعاً ایشان فقیه اهل بیت هست. کمتر مرجعی پیدا می شود که ما در عصر خودمان دیده باشیم که سعه فقهی اش اینطور باشد. ایشان در زمان آقای بروجردی از افراد انگشت شمار بودند و شاید از آن افرادی بودند که در نظر آقای بروجردی یک مقام والای داشتند و از افراد دیگر شاخص تر به نظر می آمدند، آیت الله بروجردی به ایشان خیلی احترام می کردند.

ایشان در فقه بقدری سعه داشت که هر مسأله ای از ایشان سوال می کردند ایشان در نظر داشت. حتی بعضی از مسائل مشکله را ما می نوشتیم می دادیم بیت محترمشان جوری بود که فوری جواب مساله را می دادند ... در طول عمر خودشان از همان 20 سالگی در فقه یک غواص شناور بود.

از آب دریا نمی ترسید مسائل را فوراً جواب می داد. و با جواب ایشان انسان خیلی آرام می گرفت.