ميرزا محمدعلى متخلص به صائب بزرگترين شاعر قرن يازدهم هجرى است.
ولادت و مرگ
سال تولد او معلوم نيست، چون بين شصت‌وپنج تا هفتادسالگى درگذشته احتمالاً ميان سال‌هاى ۱۰۱۱-۱۰۱۶هـ تولد يافته است. صائب در سال ۱۰۸۱هـ در اصفهان درگذشته و در محلهٔ لنبان اصفهان Lanbān دفن شده است.
شرح زندگانى صائب
زادگاه او را بعضى تبريز و برخى اصفهان مى‌دانند. صائب پس از رسيدن به سن بلوغ به مکه و مدينه رفت و در بازگشت به مشهد سفر کرد و به عزم مسافرت به هند به هرات و کابل رفت و با ميرزا احسن معروف به ظفرخان که مردى اديب و شاعر بود و از طرف سلطان هند حکومت کابل داشت، طرح دوستى ريخت. ظفرخان او را به دربار شاه‌جهان برد. ظفرخان پيش از صائب درگذشت. صائب به اصفهان بازگشت و ديگر به مسافرت‌هاى دور نرفت. تنها به قم، قزوين، اردبيل، تبريز و يزد سفر کرد صائب شهرتى يافته بود و ملک‌الشعرائى شاه‌عباس دوم به او واگذار شده بود. صائب در اصفهان در باغ تکيه‌اى که ثروتمندان در آن مى‌ساختند، اقامت گزيد. شاعران به ديدار او مى‌رفتند.
سبک و شيوهٔ صائب
صائب از شاعران سبک هندى است. در شعر او تمثيل، لطافت انديشه و کاربرد صورخيال ديده مى‌شود. غزل را در هر موضوعى به‌کار برده است. صائب شاعر تک‌بيت‌ها است.
آثار صائب
صائب شاعرى کثيرالشعر بود. ديوان او را تا دويست‌هزار بيت نوشته‌اند. صائب خود گزيده‌اى از اشعار خود را فراهم کرده است. مثنوى‌اى به‌نام قندهارنامه دربارهٔ جنگ‌هاى شاه‌عباس دوم و فتح قندهار دارد.
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست) /عنکبوت20
