هنر آشپزی

پذیرایی از مهمانان هنر جالبی است مانند تنظیم ست تآتر و کدبانوی خانه هنرمندیست که کار گردانی این سن را بر عهده دارد. همانطور که کارگردان یک نمایش موظف است موضوع و بازیکنان و دکور آن نمایش را در نهایت دقت در نظر بگیرد و هماهنگ نماید,خانم خانه یا دعوت کننده مهمانی هم باید همان نقش را ایفا کند و همان هنر را بکار ببرد.
نوع غذاها , نظم و ترتیب و هماهنگی ((منو)) انتخاب آشامیدنی ها همان دقت و مواظبت وهمان موشکافی و ظرافت را لازم دارد که دکور و تزیین میز و حسن استقبال و آمادگی برای پذیرایی و خدمت به مهمانان . ارزش پذیرایی و مهمانداری به اندازه ارزش هدیه ایست از دوستی به دوستی تقدیم میگردد . مدعوین هر قدر یکدل و نزدیک باشند میزبان نباید از انجام وظایف لازمی که موجب آسایش و راحت آنهاست درباره ایشان خودداری کند.

هر چند پذیرایی امروزه رو به سادگی میرود ولی این دلیل آن نمی شود که در این باب قواعد اساسی و نکات و اصول لازم الرعایه مورد توجه قرار نگیرد. ادب و احترام به مهمانان هیچگاه مطلب بی فایده ای نیست , هر چند نسبت به نزدیکترین آشنایان و دوستان باشد و در هر حال برای پذیرایی ها باید آمادگی قبلی داشت تا بتوان بیشتر وقت و هم خود را وقف میهمانان نمود .
محیط پذیرایی از هزاران موضوع محسوس و نا محسوس تشکیل میشود و چون همه از لحاظ اهمیت به حقیقت در یک سطح و پایه اند نوعی همچشمی نهانی میانشان هست باصطلاح با هم مسابقه میدهند . بهمان اندازه که در نوع غذا و نوع سرویس و تزیین میز دقت کافی بکار برده میشود , ذوق و سلیق و تجانس و آسایش مهمانها و همچنین تناسب وسعت محل پذیرایی و تعداد مدعوین باید کاملآ در نظر گرفته شود و اینجاست که هنر و ذوق و استعداد کدبانوی خانه یا میزبان باید دخالت کند یعنی خود را بجای دیگران بگذارد .
متآسفانه ذائقه مشخص اغلب میهمانها همیشه ناشناخته است ولی لااقل موقعیت مهمانان , سن , شغل و ملیت آنها را میتوان شناخت و طرز پذیرایی و نوع غذا را با آنان تطبیق داد .
باید دقت کرد ظروف و اشیایی که در میهمانیها بکار میرود با هم جور باشند و در پذیرایی های که از وسایل و ظرف های عتیقه و گران قیمت استفاده می شود باید از بکار بردن اجناس و ظروف کم ارزش و معمولی خودداری شود . اگر زیبایی و تناسب ظروف و سایر لوازم پذیرایی را در نظر نگیریم غذای تمام شده مثل این است که اصولآ شروع نشده است.

برای جلوه بیشتر بخشیدن میتوان اطراف سفره را نیز با چند ساقه از گل های شاداب و با طراوت زینت داد , به شرط اینکه سطح و اطراف میز از گل انباشته نشود و سفره تبدیل به ویترین گلفروشی نگردد.عطر و بوی گلها را نیز باید در نظر گرفت که در نهایت ملایمت باشد و عطر غذاها را از بین نبرد و هوای اطاق را سنگین نکند.
نور و رنگ چراغها را هم باید مد نظر قرار داد , نوری که از بالا به میز می تابد باید گرم و ملایم باشد تلالو، و درخشندگی خیره کننده بهتر است مستقیمآ به میز نتابد.
طرز چیدن میز و پذیرایی در ساعات مختلف فرق میکند و بستگی به موقعیت اشخاص و انواع غذا دارد .
نکته قابل توجه این است که روی میز را در صورت استفاده از سفره در هر یک از ساعات پذیرایی بهتر است با پارچه نرمی مانند ماهوت و امثال آن پوشانید بطوریکه فقط سطح میز را بپوشاند و ار اطراف آن آویخته نشود . این عمل از ایجاد صدای بهم خوردن ظروف و کارد و چنگال می کاهد و در صورتیکه از دستمالهای زیر بشقاب وشمن دوتابل(دستمال های مخصوص بلندی که از نوع زیر بشقابی و بدرازا وسط میز می افتد) بجای سفره استفاده میکنیم باید چوب میز از نوع ارزنده باشد.