مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

  بیشتر بیماریهای دشوار و طولانی مدت، بیماریهای ویروسی هستند. از جمله این بیماریها، بیماری هپاتیت است.هپاتیت به انواع مختلفی تقسیم می‌شود كه علت آن تفاوت در نوع ویروس این بیماری است. ویروس‌های هپاتیتی كه با حمله به بافت كبد منجر به تخریب این بافت و موجب بیماری هپاتیت می‌شوند از نظر ژنتیكی بسیار به یكدیگرشبیه هستند. آنچه كه این ویروس‌ها را از هم متمایز می‌كند تفاوت كوچكی در ساختار اطلاعاتی آنهاست. هر ویروس ذره كوچكی است كه ذخیره اطلاعاتی ژنتیكی خاص خود را به همراه دارد. بر پایه همین تفاوت كوچك ویروس‌های هپاتیتی به انواع مختلفی تقسیم و نامگذاری می‌شوند. با آنكه نشانه‌های اولیه بیماری هپاتیت در تمامی انواع این بیماری مشابه است اما نوع و شدت آسیب‌های كبدی در هر یك متفاوت است. ویروس هپاتیت نوع C كه موجب بیماری هپاتیت C می‌شود یكی از این ویروس‌های این گروه است. تعداد زیادی از بیماریها از دسته بیماریهای ویروسی هستند یعنی حضور یك ویروس در بدن منجر به بیماری می‌شود. این گروه از بیماریها درمان خاص و قطعی ندارند. هنوز دارویی ساخته نشده است كه بتواند ویروس را از بین ببرد. در این حالت تنها سیستم ایمنی بدن باید با بیماری مبارزه كند. در نتیجه اگر دارویی برای بیماری ویروسی تجویز شود تنها برای بالا بردن مقاومت بدن و حمایت از سیستم دفاعی درونی است.
بیماری هپاتیت C كه طبق آمارهای موجود بیش از ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند با نشانه‌های عمومی بیماری هپاتیت همراه است. علائمی مثل تهوع، اسهال و ضعف عمومی. اما زردی پوست یا زردی سفیدی چشم در بیماری هپاتیت C دیده نمی‌شود. این مسئله یكی از تفاوت‌های بارز این نوع هپاتیت با سایر انواع هپاتیت است. دوره خفتگی بیماری، یعنی از هنگام ورود ویروس تا شروع فعالیت آن ممكن است بین دو تا ۲۰ ماه به طول انجامد. این امكان هست كه پس از ورود ویروس بیماری هپاتیت C سیستم دفاعی بدن بتواند تا مدتی مقاومت كند. گلبولهای سفید كه در خون شناورند می‌توانند ویروس‌ها و باكتری‌ها را ببلعند و آنها را در خود هضم كنند. ویروس بیماری هپاتیت C ممكن است تا مدتی در گلبولهای سفید به صورت خفته باقی بماند اما این ویروس می‌تواند به دلایل نامعلومی فعال شود. شروع فعالیت ویروس گاه به یك سرماخوردگی ساده شبیه است. از آنجا كه بیماری هپاتیت C با زردی همراه نیست غالبا فرد متوجه ابتلا خود به بیماری نمی‌شود. اما فاكتورهای كبدی خون كه میزان فعالیت آنزیم‌های كبدی را نشان می‌دهند به شدت بالا می‌رود كه نشان‌دهنده بر هم خوردن تعادل در كبد و آغاز بیماری است.
روند بیماری در بیماری هپاتیت C سریع‌تر و آسیب‌های حاصل از آن شدیدتر است. از جمله آسیب‌های جانبی این بیماری دردهای مفصلی و از بین رفتگی بافت كلیه است. متأسفانه بیماری هپاتیت C بیش از ۸۰ درصد موارد به سیروز كبدی می‌انجامد. با تشخیص سریع بیماری و بهره‌گیری از داروهای كمكی و بازدارنده می‌توان از تخریب بیشتر بافت كبد جلوگیری كرد و بیماری را تا حدی كنترل كرد. هپاتیت‌ها به شدت مسری هستند. مهمترین راه انتقال بیماری هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با خون فرد بیمار و آلوده است. متأسفانه این بیماری در زندانها و در معتادان تزریقی آمار بالایی نشان می‌دهد. درمان بیماری بسیار پرهزینه و مشكل است. مهمترین راه مقابله جلوگیری از انتقال ویروس است. واكسن بیماری هپاتیت C تا به امروز كشف نشده است. اما واكسیناسیون علیه هپاتیت نوع B بدن را بیش از ۷۵ درصد نسبت به هپاتیت نوع C نیز ایمن می‌كند.