مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

سرخك یك بیماری ویروسی است كه فقط در انسان دیده می شود این بیماری در فصل زمستان شایعتر است . درحال حاضر در جهان سالیانه ۳۰ میلیون نفربه این بیماری گرفتار می شوند كه ۸۸۰ هزار نفر آنها می میرند (هرپنج دقیقه یك نفر) و در ایران بطور متوسط سالیانه ده هزار نفر مبتلا به سرخك می شوند. این بیماری یكی از پنج علت عمده مرگ در كودكان و همچنین یكی از عوامل اصلی مرگ در بزرگسالان است.
● اپیدمیولوژی تظاهرات بالینی
تظاهرات دوره ابتدائی ۳روز شامل آبریزش از بینی-قرمزی چشمهاوسرفه می باشد مرحله بروز دانه های قرمز با تب بالا ۴۰ تا۵/۴۰درجه همراه است دانه های قرمز از قسمت سر و پشت گوشها شروع شده وبتدریج درعرض۲۴ ساعت بصورت نزولی در تمام بدن گسترش می یابد شدت بیماری به وسعت دانه ها مربوط است. این بثورات ممكن است بصورت خونریزیهای زیر جلدی ( پتشی )و یا خونریزی كننده ( هموراژیك ) باشند كه به این نوع سرخك سیا ه گفته می شود كه بسیار خطرنا كتر ازسرخك می باشد .
سرخك بسیار مسری است به ویژه از طریق قطرات ریز تنفسی در طی مرحله ابتدائی ( كاتارال )افراد آلوده به این ویروس از یك یا دو روز قبل از بروز بثورات (دانه های قرمز) مسری هستند.
اكثر كودكان تا حدود یكسالگی از طریق آنتی بادیهایی كه از مادر گرفته اند در برابر این بیماری محافظت می شوند. دوره كمون این بیماری ۸تا ۱۰ روزتا زمان شروع علائم اولیه فرد بیمار و۱۴ روز تا زمان شروع بثورات جلدی ( دانه های قرمز) می باشد.
● عوارض:
عا رضه مهم سرخك در اغلب اوقات اوتیت مدیا(عفونت گوش میانی ) است
● درمان:
هیچ درمان ضد ویروسی برای سرخك وجود ندارد و فقط درمان علامتی صورت میگیرد.
پیشگیری: واكسن كه بصورت ویروس زنده تهیه شده بهترین وسیله پیشگیری است ( مضون سازی فعال ) كه باید در سن ۹ ماهگی و ۱۵ ماهگی تزریق شود . در فردی كه با بیمار مبتلا به سرخك تماس داشته و قبلا نیز واكسن نزده باشد تا پنج روز پس از تماس با فرد مبتلا می توان ایمونو گلوبولین تجویز كرد تا از ابتلا به سرخك در آن فرد جلوگیری نمود(مضون سازی بصورت غیر فعال )