ضرب‌المثل‌های مازندرانی
چهارشنبه 21 اردیبهشت 1390 11:44 PM
- آدم دل خش بوئه خنه کلی پشت بوئه
- دل آدم خوش باشد خانه آدم پشت لانه مرغ دانی باشد
- اگر آدم دل خوشی داشته باشد زندگی در جاهای کوچک و فقیرانه نیز قابل تحمل است
- آدم بی مارو خاخر تونّه دَوّه بی همسایه نتونده
- انسان بدون خواهر و مادر می تواند زندگی کند اما بدون داشتن همسایه خوب زندگی مشکل است
- آدم خارِه شه محلة سر شال بوشه تا مردم محلة سر شیر
- آدمی در محلة خودش شغال باشد بهتر است تا در محلة دیگران شیر باشد.
- این مثل ناظر بر حمایت و پشتیبانی بستگان و دوستان است که دل را قوت و توانایی می‌بخشد.
- آسمون ونه لا هسّه زمین ونه زیر انداز
- آسمون برایش لحاف است و زمین برایش زیر انداز
- آدم عجول یا چاه کفنه یا چلّو
- انسانی که در کارهایش رفتار عجولانه داشته باشد به مقصد نمی رسد
- اسب هدائه خر بئیته خشالی پر بئیته
- اسب خودش را داد و به جایش خری گرفت و از خوشحالی هم به هوا می پرید
- کسی که چیز با ارزشی را بدهد و در ازایش چیز بی ارزشی را بگیرد و خوشحال هم باشد!
- انّه مر بخرده تا افی بیّه
- آنقدر مار خورد تا افعی شد
- شخصی که به واسطه انجام کار خلاف زیاد به صورت یک خلاف کار حرفه ای در آمده باشد
شهر من یک گل به نام حضرت معصومه دارد.
