پاسخ به:نجوم در قرآن
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390 9:31 AM
«وَالشَّمس تَجری لِمُستَقَر لَها ذلِکَ تَقدير العَزيز العَليم »
وخورشید (نيز براي آنها آيتي است) كه پيوسته به سوي قرارگاهش در حركت است. اين تقدير خداوند قادرو داناست.
اين آيه بوضوح حركت خورشيد را بطور مستمر بيان مي‌كند اما در اينكه منظور از اين حركت چيست، مفسّران بحثهاي فراوان دارند.
گروهي آنرا اشاره به حركت ظاهري خورشيد برگرد زمين مي‌دانند كه اين حركت تا پايان عمر خورشید (قرارگاه) ادامه دارد.
بعضي ديگر آنرا اشاره به ميل خورشيد در تابستان و زمستان به سوي شمال و جنوب زمين دانسته‌اند؛ زيرا مي‌دانيم خورشيد از آغاز بهار از خط اعتدالي به سوي شمال متمايل مي‌شود و تا مدار 23 درجه شمالي پيش مي‌رود و از آغاز تابستان به عقب باز مي‌گردد تا در آغاز پائيز باز به خط اعتدالي مي‌رسد و همين خط سير را تا آغاز زمستان به سوي جنوب ادامه مي‌دهد و از آغاز زمستان بسوي خط اعتدال حركت مي‌كند و در آغاز بهار به آن مي‌رسد. البته تمام اين حركات در واقع ناشي از حركت زمين و تمايل محور آن نسبت به سطح مدارش مي‌باشد هرچند در ظاهر و از دید ناظر زمینی، مربوط به حركت خود آفتاب است.
بعضي ديگر آنرا اشاره به حركت وضعي آفتاب (كره‌ي خورشید) دانسته‌اند. زيرا همانطور که می دانیم خورشيد به دور خود نیز گردش مي‌كند.
معنی دیگر قرارگاه شاید همان مراحل عمر خورشید باشد؛ چون همانطور که خورشید در سحابی بوجود آمده در نهایت امر به یک سحابی تبدیل خواهد شد.
آخرين و جديدترين تفسير براي آيه‌ي فوق این است که حركت خورشيد با مجموعه‌ي منظومه شمسي در وسط كهكشان ما به سوي يك سمت معين و ستاره‌ي دور دستي كه آنرا ستاره «وگا» ناميده‌اند مي‌باشد.
در تعبيرات اين آيه اشاره‌ي است پرمعني به نظام سال شمسي كه از حركت خورشيد در برجها حاصل مي‌گردد. نظامي كه به زندگي بشر نظم و برنامه مي‌دهد و جنبه‌هاي مختلف آنرا تنظيم مي‌كند.
