غيرت و اهتمام حضرت فاطمه زهرا (س) نسبت به دين
چهارشنبه 25 فروردین 1389 9:33 PM
مظلوميت ريحانه رسول خدا:
مظلوميت با همه بخش هاى زندگى صديقه طاهره پيوند خورد، به ويژه حوادث
دوران پس از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) كه همچو تندبادى بر آن
«ياس نبى» وزيد و منجر به شهادت دردناك و غم آور آن «ريحانه رسول» گرديد،
اما همين مظلوميت هاى پيوسته نيز همگى يك جهت را نشان مى دهد و آن «سوى دين
دارى و پايدارى به پاى دين اصيل» است.
* ولادت حضرت فاطمه (سلام الله عليها) با انزواى مادربزرگوارش ازسوى
زنان قريش همراه شد. آنان به دليل ازدواج حضرت خديجه (سلام الله عليها) با
پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) با وى قطع رابطه كردند و حاضر نشدند در
لحظات دشوار وضع حمل به يارى او بشتابند. بدين شكل زهراى اطهر (سلام الله
عليها) در فضايى آكنده از مظلوميت متولد شد. اما پيام اين مظلوميت چيزى
نبود جز «دفاع از دين خدا و حمايت از رسول خدا محمد (صلي الله عليه و آله)»
* كودكى فاطمه مرضيه (سلام الله عليها) با دوره نخست تبليغ دين در مكه
توأم گرديد. مشاهده پدر كه به ضرب سنگباران زخمى شده و ... بخشى از سهم
كودكى فاطمه (س ) در رسالت دشوار رسول خدا محمد (صلي الله عليه و آله) بود.
اوج اين سختى، در سه سال محاصره در شعب ابى طالب عليه السلام به وقوع
پيوست. تلخ كامى هايى كه با مرگ مادر عزيزش، تلخ تر شد. پيام اين دوران نيز
در پاسخ نبى اكرم (ص) به وعده هاى فريبنده سران مكه جلوه مى نمود كه
فرمود: «اگر خورشيد را در دست راست من و ماه را در دست چپم قراردهيد تا امر
رسالت الهى را وانهم، چنين نخواهم كرد.» و اين درس بزرگ استقامت در دين
بود.
* آغاز نوجوانى فاطمه (س) در مدينه با جنگ هاى پى درپى عليه مسلمانان
همراه شد. عروس خانه اميرالمؤمنين عليه السلام در غياب همسر خود كه سردار
بى بديل سپاه اسلام بود، بارسنگين كارهاى خانه و رسيدگى به فرزندان خردسال
را به دوش مى كشيد. داستان دستان زهراى مرضيه (س ) كه از چرخاندن آسياب
سنگى زخم شده بود و چادر وصله دار حضرتش كه سلمان را به گريه انداخت،
همچنين ماجراى شبهاى خانه على عليه السلام كه فرزندان كوچكش گرسنه سر بر
بالين مى گذاشتند، گوشه هايى از درد و رنج نوعروس آسمانى اسلام است كه همگى
به پاى نهال نورس اسلام و براى جان گرفتن درخت رسالت بود.
* عزاى غمبار سيدالشهدا عليه السلام كه بزرگترين مصيبت تاريخ بشر است،
پيشاپيش خاندان نبوت را به استقبال خود برد.
بر اساس روايات معتبر، جبرئيل براى رسول خدا (صلي الله عليه و آله) خبر
از فرزندى آورد كه خداوند متعال به زهراى اطهر (سلام الله عليها) عطا
خواهد كرد و امت، او را به شهادت خواهند رساند.
حضرت فاطمه (سلام الله عليها) خواست تا اين تقدير الهى تغييريابد. اما
فرشته وحى مجدداً خبر آورد كه پاداش اين امر، استمرار امامت در نسل حسين
عليه السلام خواهد بود. ادامه سلسله امامت يعنى به كمال رسيدن كار همه
انبياى گذشته.
سخن كه بدين جا رسيد حضرت فاطمه (س ) اين بار سنگين را پذيرفت. اندوه
مظلوميت حسين عليه السلام حتى پيش از ولادت، قلب و جان بانوى بزرگ اسلام را
آكند و تا آخرين مراحل حيات همراه ايشان بود چنان كه در لحظات سراسر اندوه
وداع آن حضرت با همسر مظلومش اميرالمؤمنين علي عليه السلام از آخرين
وصاياى صديقه طاهره اين بود: «... كشته دشمنان در كنار فرات را از ياد
مبر.» اين همه اندوه فقط به پاى دين و براى حفظ آن.
* گذشته از جهت گيرى كلى در زندگانى حضرت زهرا (سلام الله عليها)،
تعاليم آن بانو نيز در جهت ترويج و تشويق «اهتمام به دين» قرار داشت. امام
عسگرى عليه السلام نقل مى فرمايد: كه روزى خانمى خدمت حضرت زهرا (سلام الله
عليها) آمد و سؤالاتى راجع به نماز پرسيد. چون تعداد سؤالات زياد و زمان
طولانى شد، زن خجالت كشيد و گفت: بس است ديگر زحمت نمى دهم.
بانوى اسلام فرمود: هرچه مى‌خواهى بپرس. آيا اگر كسى اجير شود كه بار
سنگينى را به بام برساند و يكصدهزار دينار (طلا) اجرت دريافت كند اين كار
بر او سخت مى‌آيد؟. من سزاوارترم كه اين كار بر من گران نيايد. از پدرم
رسول خدا (صلي الله عليه و آله) شنيدم كه فرمود: دانشمندان شيعه ما در روز
قيامت در حالى محشور مى‌شوند كه به اندازه فهم و دانش و كوشش آنان در راه
ارشاد بندگان، بر قامتشان خلعت‌هاى كرامت و بزرگوارى افكنده مى‌شود.
اين نحوه برخورد بانوى بزرگ اسلام، نوعى ارائه الگوى عملى به پيروانش
در جهت اهميت دادن به فهم و پرسشگرى دين و فرهنگسازى دراين زمينه است.
در موردى ديگر حضرت زهرا (سلام الله عليها) به خانمى حجت و استدلالى
آموخت تا در بحث بر مبلغ معاندى پيروز شود. زمانى كه آن زن پس از غلبه بر
مخالف، ابراز شادى زيادى نمود، حضرت به او فرمودند: شادى فرشتگان به واسطه
غلبه تو بر آن زن بيش از سرور تو است و غصه شيطان و عوامل او به واسطه حزن
آن زن معاند، بيش از غصه خود او است.
* ماجراهايى كه پس از رحلت رسول خدا (صلي الله عليه و آله) بر فاطمه
مرضيه (سلام الله عليها) گذشت و شدت حزن و اندوه آن گرامى در آن دوران به
وصف نمى آيد.
تعبير خود ايشان در شعر منسوب به حضرتش اين است: «مصيبت هايى بر من
فروريخت كه اگر به روزها افكنده مى شد آنها را به شبهاى تاريك بدل
مى‌نمود.»
آن بانو به موجب كلام امام صادق عليه السلام، پس از درگذشت پدر، دائماً
اشكبار بود اما آن ولى و حجت الهى به همه اين اندوهها جهت الهى داد و همه
را براى تقويت دين خدا و تحكيم موقعيت وصى و جانشين رسول خدا (صلي الله
عليه و آله) هزينه كرد و در كمال ماتم زدگى، مصائب خود را زمينه نهيب زدن
بر مردمانى قرارداد كه غفلت و مصلحت انديشى دنيايى در خطر برگشت به جاهليت
قرارشان داده بود.
اين چنين بود كه زهراى اطهر (سلام الله عليها) در چهره بزرگترين حامى و
پيشواى مظلوم خويش ظاهر شد و سند حقانيت اميرالمؤمنين علي عليه السلام و
مظلوميت آن حضرت را با خون خود مهر كرد و ابديت بخشيد.
چهار راه برای رسیدن به آرامش:
1.نگاه کردن به عقب و تشکر از خدا 2.نگاه کردن به جلو و اعتماد به خدا 3.نگاه کردن به اطراف و خدمت به خدا 4.نگاه کردن به درون و پیدا کردن خدا
پل ارتباطی : samsamdragon@gmail.com
تالارهای تحت مدیریت :
مطالب عمومی کامپیوتراخبار و تکنولوژی های جدیدسیستم های عاملنرم افزارسخت افزارشبکه
