بیماریهای ماهی قرمز

آشنايي با بيماري هاي ماهي قرمز و روش هاي پيشگيري و بعضا درمان آن ها مي تواند براي جلوگيري از مرگ و مير اين نوع ماهي مفيد باشد.

بيماري هاي محيطي

ماهيان قرمز عمدتا به علت نگهدارى در ظروف نامناسب، تغذيه نادرست و عدم توجه به عوامل آب شامل: دماي آب، ميزان اکسيژن آب، اسيديته آب، آمونياک(سمي ترين ترکيب موجود در آب است و از متابوليسم بدن ماهي به وجود مي آيد)، نيتريت ها (بعد از آمونياک سمي ترين ترکيب آب است)، نيترات ها و نگهدارى ماهي در مقدار کمي آب در داخل تنگ تلف مى شوند.

حال شايع ترين بيماري هاي مربوط به محيط زندگي ماهي هاي قرمز را مرور مي كنيم:

* خفگي

عامل:  كمبود اكسيژن (زير 6 ميلي گرم در ليتر)

علائم:  ماهي به سطح آب آمده و تنفس سريع دارد.

درمان و رفع مشکل:  افزايش ميزان هوادهي، كاهش تراكم ماهي، كاهش دماي آب (خيلي سرد نباشد)، رعايت فاصله مناسب از منابع حرارتي در آكواريوم ها

* بيماري تغذيه اي

عامل:  نبود غذا و يا جيره غذايي نامتعادل

علائم:  فرورفتگي شكم، بي اشتهايي، ساييدگي باله ها، رشد کم همراه با بي حالي

درمان و رفع مشکل:  استفاده از جيره متعادل و كافي، استفاده از غذاي زنده در تغذيه ، افزودن مولتي ويتامين و مواد كمكي به جيره غذايي

* اسيدي شدن آب

عامل:  کاهش (PH) به زير  6/5

علائم:  شناي غير طبيعي، به طوري كه ماهي در مسيري كوتاه شنا مي کند و سپس متوقف مي شود. ماهي به سطح آب آمده و هوا را مي بلعد و موكوس زياد در آبشش ترشح مي شود. پديد آمدن نقاط سفيد و خاكستري در سر، سستي و بي حالي ، تنفس سريع ، خونريزي هاي نقطه اي زير پوستي

درمان و رفع مشکل:  كنترل ميزان PH آب و بالا بردن آن از طريق افزودن محلول آهك به آب

* قليايي شدن آب

عامل:  بالا رفتن (PH ) به بيش از  8/4

علائم:  خوردگي باله ها،  تغيير رنگ قهوه اي در آبشش ها، نداشتن تعادل، بروز نقاط سفيد خاكستري در اطراف سر، موكوس زياد پوستي و نيز خونريزي نقطه اي زير پوستي

درمان و رفع مشکل:  عوض کردن آب و کنترل PH

* ضربه

عامل:  حمل و نقل غلط ماهي، دستكاري ماهي، برخورد ماهي با اشيا، استرس حمل و نقل

علائم:  ريزش فلس ها و ماندن در كف آب، از بين رفتن شعاع باله ها، تيرگي كامل باله ها،  تيرگي قرنيه، جراحت روي بدن، خونريزي چشمي، بي اشتهايي، سستي و بي حالي

درمان و رفع مشکل:  کاهش تعداد ماهي در يک ظرف، افزايش حجم ظرف نگهداري با افزايش آب

* مسموميت آمونياكي

عامل:  تغذيه بيش از حد ماهي، تجمع مانده هاي غذايي در كف ظرف، تجمع مواد دفعي ماهي در ظرف

علائم:  شناي غير طبيعي، باز بودن دهان و سرپوش آبششي در ماهي، تنفس در سطح آب،  پرش ماهي، خوردگي باله،  ترشح موكوس زياد پوستي، سستي و بي حالي

درمان و رفع مشکل:  كاهش ميزان PH آب، تعويض آب، استفاده از زئوليت در سيستم مداربسته و آكواريوم ها

* مسموميت با دي اكسيد كربن

عامل:  اكسيژن كمتر از 6 ميلي گرم در ليتر و دي اكسيد كربن بيشتر از 60 ميلي گرم در ليتر

علائم:  به پهلو افتادن ماهي، كندي تنفس، سستي، بي حالي و بي اشتهايي

درمان و رفع مشکل:  استفاده از مواد بافري

* مسموميت با كلر

عامل:  افزايش ميزان كلر به بيش از  0/5  ميلي گرم در ليتر

علائم:  كمرنگ شدن ماهي، نداشتن تعادل، رنگ پريدگي آبشش ها، گود افتادگي چشم ها، تنفس آهسته در سطح آب

درمان و رفع مشکل:  تعديل كردن آب با استفاده از مواد خنثي كننده كلر (تيوسولفات سديم)

بيماري هاي ميکروبي

غير از بيماري هاي ياد شده، گروهي ديگري از بيماري ها توسط عوامل زنده ويروسي، باکتريايي، قارچي و انگلي به وجود مي آيند که مشورت با دامپزشک براي درمان اين بيماري ها ضروري است.

پوسيدگي دم و باله، آبله پوستي، تجمع مايعات در بدن يا آب آوردگي شكم، بيماري چشمي، بيماري چرخش، خونريزي پوست، ايجاد انحنا در دم، تغيير محوطه دهان، ايجاد لكه هاي سياه در دم ماهي، شناي غيرطبيعي، كمرنگ شدن پوست، ريزش فلس ماهي و بلند شدن پوست، برآمدگي هاي غير طبيعي در آبشش، خونريزي آبشش، کاهش وزن، کمي تحرک، تحليل شكم و رنگ پريدگي و انحنا در قسمت قدامي ستون مهره ها، کدورت چشم، بيرون زدگي چشم ها ، لکه هاي پوستي همه از علائم بيماري هاي ميكروبي هستند.