ترجمه منظوم سوره های جزء سی ام قرآن کريم

   سورة الإنفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1) وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2) وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائبينَ (16) وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)

با نام نيک خداوند گلعذار                    آن کو جهان به رحمت او مانده برقرار

آنگه که آسمان گسلد از درون خويش1       درهم شوند کواکب چه بی شمار2

هر سوی جوشد از دل دريا فواره ای3          هر گور می شکافد و آيد تنی نزار4

هرکس بداند آنچه فرستاده دير و زود         کردار خويش بيند و آيد به کارزار5

ای آدمی! چه چيز تو را کرده پرغرور؟        در پيشگاه ربّ کريمت بدين قرار؟6

آن کس که آفريد وجودت به اعتدال         بر پايه های عدل و مساوات ماندگار7

بر هر طريقه و شکلی که خود بخواست      ترکيب کرده جسم و روانت به اقتدار8

اما شما که راست ندانيد دين حق9               هستيد زير سلطة حفّاظ کردگار10

خوبان کاتبی که نويسند کارتان11         دانند آنچه می کنيد به اذن پرستگار12

مردان نيک در آنجا به نعمتند13              اما بدان در آتش دوزخ نزار و زار14

روز جزايشان نتوانند دور شد16                   از آن عذاب و بنالند زار زار15

کی دانی ای رسول که روز جزا چه است؟17      کی دانی از شدايد آن روز پرفشار؟18

روزی که هيچ ندارد کسی به دست           آن روز کار جهان هست دست يار19