ترجمه منظوم سوره های جزء سی ام قرآن کريم

 

به نام خالق جهان خدای گلعذارها               که رحمتش چشاند مِی به کام مِی گسارها

 

از چه سؤال می کنند؟1 از خبر بزرگ و بس2   آنکه گسست بينشان به اختلاف بارها3

 

فهم کنند4 و زان سپس فهم کنند عاقبت5   مگر زمين نگشته گاهوار شيرخوارها6

 

قرار داده ايم ما ز کوه ها چه ميخ ها!7   و از شما چه جفت ها!8 و خوابتان قرارها9

 

و شام را لباستان10 و روز را معاشتان11   و رويتان ز هفـت آسمان چه بندوبارها12

 

و مهر تابناک را چو مشعل منوّری13   و ابر پرفشار را به موسم بهارها14 

 

که آوريم از دلش ز دانه ها گياه ها15   و باغ های پردرخت و دشت و کشتزارها16

 

به روز فصل و وعدة لقای ما به نفخ صور17   که می رسيد دسته دسته ها هزارها18

 

گشوده گردد آسمان که هر طرف بوَد دری19   و کوه ها روان چنان سراب مرغزارها20

 

و دوزخ است در کمين21 در انتظار ياغيان22   که سرکنند دوره ها در آن پر از فشارها23

 

در آن نمی چشند آب سرد و شربتی مگر24   از آب جوش و داغ و تلخ شوره زارها25

 

سزايشان به کارهای زشتشان موافق است26   نبوده اين حساب در گمان هرزه کارها27

 

دروغ می شمرده اند اين نشانه های ما28   ولی شمرده ايم در کتاب خود شمارها29

 

کنون چشيد عذاب چون زياده بر عذاب نيست30   به متقين بشارت آن گروه رستگارها31

 

بشارتي به باغ ها به بوستان تاک ها32   به دختران همطراز و ناب و گلعذارها33

 

به جام های پر ز مِی به جنّتی که نشنوند34   در آن کلام لغو و کذب و ياوه و هوارها35

 

چنين بود جزای آن خدای خوش حساب تو36   که ملک اوست اختران که گشته در مدارها

 

اگرچه رحمتش وزد بر آسمان و بر زمين   کسی ز هيبتش سخن نگويد از هزارها37

 

فرشتگان و روح چون به صف شوند در بَرَش   مگر به اذن او کسی نگويد از نگارها

 

وگر کسی دمی زند حديث راست گويد او38   چنين شده است روز حق ميان روزگارها

 

هرآن که خواهد از شما بسوی حق سفر کند39   که برحذر کنيمتان ز قرب مرگبارها

 

دمی که هرکه بيند آنچه کرده با دو دست خود   و کافر آرزو کند که بوده چون غبارها40