پوست‌های چرب مستعد ایجاد آکنه هستند

پوست‌های چرب یکی از عوامل ایجاد آکنه یا جوش صورت است که به عنوان ضایعات پوستی مشاهده می‌شود

 آکنه به صورت لکه‌های قرمز رنگ و یا دانه‌های پررنگ در پوست و یا دانه‌های زیر پوست شدیدتر و همراه با ضایعات چرکی در تنه و اندام‌ها و صورت مشاهده می‌شود.

پوست‌های چرب و همچنین برخی از میکروب‌های روی پوست می‌توانند زمینه ایجاد جوش را تشدید کند.

 استفاده از کرم‌های آرایشی که چربی زیادی دارند ،کار کردن در محیط‌هایی که هوای آن محیط مانند آشپزخانه‌ها و محیط‌های گرم داخل کارخانه‌ها گرم است، مصرف بعضی از داروهای قلبی، استفاده از داروهای کورتونی به صورت نادرست می‌تواند در ایجاد این ضایعات موثر باشند.

این جوش‌ها در حوالی سن بلوغ و میانسالی دیده می‌شوند و ممکن است بعضی از آنها به خودی خود بهبود یابند و به درمان خاصی نیاز نداشته باشند.

 بهترین روش درمان آکنه را آموزش بیمار است و بیماران باید آموزش ببیند که که سیر بیماری دوره کوتاهی نیست و درمان خیلی زود انجام نمی‌شود و اگر درمان زود قطع شود باعث عود ضایعات می‌گردد.

 حداقل دوره درمان 6 ماه هست و در 2 ماه اول بهبودی اندک است. استفاده از دارو، بر اساس وضعیت بیمار و شدت ضایعات در بیمار تجویز می‌شود .

 بر خلاف تصور مردم که فکر می‌کنند مصرف تنقلات، شکلات و غذاهای شیرین باعث ایجاد جوش می‌شود، ایجاد آکنه به نوع مواد غذایی مصرفی بستگی ندارد و تاکنون از نظر علمی این مقوله ثابت نشده است.

: چون ضایعات آکنه - به ویژه درنواحی صورت- ممکن است بد شکل باشد و بعد از درمان نیز جوشگاه‌های بدشکلی در صورت بیمار به جا بگذارد بیماران باید تحت نظر پزشک باشند و حتما دارو را کامل مصرف کنند و خودسرانه قطع نکنند.

 درمان این بیماران طولانی مدت است و باید سعی کنند از کرم‌های چرب کمتر استفاده کرده و از مصرف صابون‌های غیربهداشتی و غیراستاندارد خودداری کنند.