مطالب علمی - پزشکی

 امیدواری به امکان ارتباط با بیمارانی که زندگی نباتی دارند .
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند بیمارانی که پس از آسیب مغزی در وضعیت زندگی نباتی بسر می برند، به زودی قادر به سخن گفتن و حرکت کردن با کمک صندلی چرخدار خود خواهند بود. 

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از تلگراف ،  ‘آدریان اون’ از دانشگاه کمبریج اثبات کرده است برخی قربانیانی که هیچ نشانه ای ظاهری از سطح آگاهی و هوشیاری ندارند نه تنها می توانند صحبت های اطرافیانشان را بفهمند بلکه می توانند به سووالات ساده نیز پاسخ بگویند.
اکنون این محقق معتقد است این پیشرفت بدیع، آنها را قادر می سازد با استفاده ‘ترکیب گر صدا’ ارتباط برقرار کنند و حتی با کمک یک صندلی چرخدار موتوردار حرکت کنند.
محققان با استفاده از تصویربرداری fmri مغز نشان دادند یک بیمار توانست به سوالات پاسخ بله یا خیر بدهد.
آنها یک گام فراتر رفته و نشان دادند می توان واکنش مشابهی را با استفاده از ماشین ارزانتر و کوچکتر الکتروآنسفالوگرافی که فعالیت الکتریکی مغزی را اندازه می گیرد، ایجاد کرد.
این به آن معناست که می توان با هزینه ۳۰ هزار پوندی به افکار افرادی که در کما فرو رفته اند راه یافت. استفان هاوکینگ فیزیکدان معلول و برجسته معاصر در حال حاضر برای ارتباط با اطرافیان خود از این دستگاه استفاده می کند.
با این حال بیماران به جای استفاده از گونه و یا پلک از فعالیت بخش های مختلف مغز برای ارتباط استفاده خواهند کرد.
پژوهشگران معتقدند این ابزار ارتباطی جدید طی ۱۰ سال آینده در دسترس بیمارستانها قرار خواهد گرفت.
‘اون’ می گوید هرگز گمان نمی کردم که طی تنها چند سال بتوان با بیمارانی که در وضعیت زندگی نباتی بسر می برند ارتباط برقرار کنیم.
یافته های این دانشمندان حاکی از آن است که از هر پنج بیماری که در زندگی نباتی قرار دارد یک نفر می تواند ارتباط برقرار کند. این یافته سوالاتی را در مورد زمان خاموش کردن دستگاههای کمک به حیات این بیماران مطرح می کند.
بطور معمول پزشکان، این بیماران را به امید اینکه روزی هوشیاری خود را دوباره به دست آورند، با کمک دستگاه زنده نگه می دارند.

زندگی نباتی یعنی فرد نفس می‌کشد، فشار خون نرمال دارد و حتی دستگاه گوارش آن‌ها درست کار می‌کند، بدون آنکه بدن بیمار نسبت به این کار‌ها آگاهی داشته باشد. زندگی نباتی ممکن است سال‌ها و حتی دهه های متمادی طول بکشد.

زندگی نباتی، مساوی با مرگ مغزی نیست. این وضعیت تقریبا همیشه در پی کما رخ می دهد. با اینکه شخص بیدار بنظر می رسد( چشمانش بازاست ) و  دارای یک سری حرکات غیر ارادی اعضای خویش است، هیچ عملکرد ذهنی و شناختی ندارد.

در واقع بیمارانی هستند که بدنبال آسیب شدید مغزی، برای سالهای متمادی زنده می مانند و به نظرهوشیارند، بدون اینکه بتوانند با محیط اطراف خود ارتباطی برقرار کنند.