مطالب علمی - پزشکی

اعطای جایزه نوبل پزشکی ۲۰۱۰ به پدر نوزادان آزمایشگاهی

دکتر رابرت جفری ادواردز (Robert G. Edwards) پزشک انگلیسی به دلیل تحقیق در زمینه لقاح آزمایشگاهی  لقاح خارج رحمی  ( In Vitro Fertilisation )  جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۱۰ را به خود اختصاص داد.

 به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  جایزه نوبل پزشکی (فیزیولوژی) ۲۰۱۰ امروز به پاس تلاش‌ها و ابداع تاریخی «رابرت جی .ادواردز» در زمینه درمان ناباروری به روش IVF (لقاح خارج رحمی) به این دانشمند انگلیسی اعطا شد.

 این متخصص زنان و زایمان ۸۵ساله است و لقب «پدر کودک پرورش یافته در لوله آزمایش» را یدک می کشد.ادواردز تحقیقات خود در زمینه لقاح مصنوعی را در دهه ۵۰میلادی آغاز کرد و این جایزه معتبر به دلیل انجام این تحقیقات که به باروری میلیون‌ها زوج نابارور در سراسر جهان منجر شده، به وی اهدا شده است.

البته این دانشمند انگلیسی مجبور بود تا سال ۱۹۷۸برای مشاهده نتایج تحقیقاتش منتظر بماند که این موفقیت با تولد اولین کودک پرورش یافته تحقق یافت.

این کودک در شمال غرب انگلیس به روش سزارین متولد شد و لوئیس براون نام گرفت و زمان تولد ۲کیلو و۶۱گرم وزن داشت.

این در حالی است که لوئیس سه دهه قبل تیتر اصلی اخبار سراسر جهان قرار گرفت و اکنون ازدواج کرده و صاحب یک فرزند است و از زمان تولد وی تاکنون حدود ۴ میلیون نفر از طریق لقاح مصنوعی چشم به این دنیا گشوده اند.گفتنی است در لقاح مصنوعی، تخمک زن با اسپرم مرد در محیط آزمایشگاهی ترکیب می‌شود و پس از باروری به رحم زن انتقال می‌یابد.

بنیاد نوبل، رابرت جی .ادواردز (Robert G. Edwards) را به دلیل مقاومت دربرابر محدودیت‌های اجتماعی و ابداع و توسعه تکنیک باروری مصنوعی که تاکنون به تولد چهار میلیون انسان در سرتاسر جهان منجر شده است به عنوان برنده نوبل فیزیولوژی سال ۲۰۱۰ انتخاب کرد.

رابرت جفری ادواردز، پژوهشگر و پزشک انگلیسی است که همراه پاتریک استپتو، لقاح تخمک انسان در آزمایشگاه را تکمیل کرد.

تکنیک آنها امکان تولد لوییس براون، اولین «نوزاد آزمایشگاهی» جهان را در ۲۵ ژوئن ۱۹۷۸ فراهم کرد.

والدین او، ۹ سال به دنبال بچه‌دار شدن بودند، اما به دلیل مسدود بودن لوله‌های تخمدانی مادر نمی‌توانستند.

این زوج هنگامی که درباره پژوهشی شنیدند که به وسیله فیزیولوژیست دانشگاه کمبریج، رابرت ادواردز و متخصص زنان پاتریک استپتو در حال انجام بود، برای درمان به وسیله آنها داوطلب شدند.

این پژوهشگران یک رویان لقاح‌یافته را از تخمک و اسپرم زوج در آزمایشگاه ایجاد کردند و سپس آن را در رحم لسلی براون کاشتند.

نوزادی که به این ترتیب به دنیا آمد، لوئیس بود و تنها هنگامی که به سن مدرسه رسید، والدینش در مورد نحوه غیرمعمول لقاحش به او توضیح دادند.

براون اصرار دارد که دوران مدرسه را به طور عادی گذرانده است. او دست کم در خانواده‌اش وجهه غیرمعمولی نداشت، زیرا خواهر کوچکتر او ناتالی که چهار سال بعد متولد شد، نیز از طریق IVF به دنیا آمد که چهلمین مورد لقاح آزمایشگاهی محسوب می‌شد.

ناتالی براون همچنین اولین کودک آزمایشگاهی شد که بعدها در سال ۱۹۹۹ به طورطبیعی بچه‌دار شد.

لوئیس براون هم در سال ۲۰۰۴ ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۶ به طور طبیعی دخترش کامرون را به دنیا آورد.

همکار ادواردز، استپتو در سال ۱۹۸۸ درگذشت، اما ادواردز رابطه‌اش با خانواده براون را حفظ کرد و حتی در جشن عروسی لوئیس براون شرکت کرد.

جایزه نوبل پزشکی سال گذشته به دلیل تحقیقات در زمینه چگونگی عملکرد کروموزوم‌ها در تکثیر و حفاظت از خود و کشفیات مهم در مورد سرطان و فرایند پیری مشترکا به سه دانشمند مقیم آمریکا به نام های الیزابت بلک برن، کارول گریدر و جک سزوستک اعطا شده بود.