مطالب علمی - پزشکی

مشکلات روحی زنان باردار سلامت جنین را به خطر می اندازد .
پژوهشگران علوم پزشکی در کشور های بنگلادش و سوئد در تحقیقات خود نشان دادند که مادران با مشکلات افسردگی و اضطراب فرزندان کوچکتری به دنیا می آورند.

 به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،    افسردگی دوران بارداری (PERINATAL DEPRESSION) یکی از مشکلات رایج در میان زنان باردار است که متأسفانه در اغلب موارد یا تشخیص داده نمی شود و یا چنان دیر تشخیص داده می شود . علائم افسردگی دوران بارداری  اندکی با علائم افسردگی معمولی تفاوت دارد، اما بسیاری از علائم نیز بین افسردگی معمولی و افسردگی دوران بارداری  مشترک است که این علائم مشترک یکی از راه های شناسایی سریع و به موقع افسردگی دوران بارداری و پس از زایمان است.

اینک محققان موسسه کارولینسکا و کمیته پیشرفت روستایی بنگلادش با بررسی ۷۲۰ زن بنگلادشی دریافتند که مادران غمگین یا مادرانی که در طول بارداری افسردگی و اضطراب رنج می برند فرزندان کوچکتر از حد نرمال به دنیا می آورند و در میان فرزندان این مادران خطر مرگ در کودکی بالاتر است.

این دانشمندان اعلام کردند: مشکلات روحی مادر به خصوص اگر با شرایط فقر و یا وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین همراه باشد یکی از علل اصلی مرگ در کودکان است.

در این تحقیقات وضیعت روحی و اقتصادی ۷۲۰ زن در دو منطقه روستایی نزدیک به هم در مدت ۹ ماه بارداری رصد و علائم افسردگی و اضطراب در این مادران تا ۶ تا ۸ ماه بعد از زایمان آنها کنترل شد.

نتایج این تحقیقات نشان داد که ۱۸ درصد از زنان با تشخیص افسردگی و یک چهارم زنان با علائم اضطراب کودکانی کوچکتر از اندازه های طبیعی به دنیا آورده اند.

افسردگی دوران بارداری گاه از همان روزهای ابتدایی بارداری آغاز می شود، اما گاهی هم از ماه سوم به بعد بروز می کند. افسردگی دوران بارداری (PERINATAL DEPRESSION) با علائمی چون؛ خستگی ، بی خوابی ، کمپلکس ها (درگیری ها) ی روانی- احساسی به ویژه گریه کردن و زودرنجی آغاز شده و به تدریج علائم حادتری بروز می کند که از این میان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- تندمزاجی و تحریک پذیری؛ به عبارتی کاهش آستانه تحمل .

- احساس غم، ناامیدی و غرق شدن و نابودی؛

- گریه کردن زیاد.

- کاهش شدید انرژی و انگیزه برای انجام امور؛

- ولع خوردن یا بی اشتهایی شدید.

- خوابیدن بیش از حد یا بی خوابی.

- کاهش تمرکز، فراموشی و مشکل در به یاد آوردن مسائل، و ناتوانی در تصمیم گیری.

- احساس بی ارزش بودن و گناهکار بودن؛ چرا که مادران می اندیشند کودکی را به دنیا می آورند که قرار است مانند آنها با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم کند؛ این احساس به ویژه اگر نوزاد دختر باشد بیشتر است.

- از دست دادن علاقه و اشتیاق به انجام امور منزل یا امور مربوط به خود؛

- گوشه گیری و قطع ارتباط با دوستان و خویشاوندان.

- سردرد، درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی نفس و احساس خفگی و کلافگی؛

این علائم ممکن است همزمان با هم و یا به تدریج بروز کنند. شدت و ضعف بروز علائم، بستگی به میزان افسردگی و برخورد اطرافیان به ویژه همسر دارد.