مطالب علمی - پزشکی

پژوهشگران می گویند نتایج جدیدترین تحقیقات نشان می دهد شهرنشین ها بیشتر به اختلالات روانی مبتلا می شوند. 
   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محققان دانشگاه کاردیف می گویند: میزان بروز شیزوفرنی در جهان بسیار متفاوت است در برخی نقاط بالا و در برخی نقاط پایین است.
استنلی زامیت مجری این تحقیقات می گوید: واضح ترین الگوی جغرافیایی در این توزیع منطقه ای حاکی از آن است که بروز شیزوفرنی در مناطق شهری بسیار بیشتر از مناطق روستایی است.
این پژوهشگران می گویند: افزایش شهرنشینی با افزایش خطر ابتلا به دیگر اختلالات روانی نیز مرتبط است.
به گفته آنها، این ارتباط بیشتر به ویژگی های منطقه ای وابسته است تا خصوصیات خود افراد.
انفکاک اجتماعی مهمترین ویژگی منطقه ای است که در افزایش احتمال ابتلا به بیماری های روانی در شهرنشین ها نقش دارد.
نتایج این مطالعات در نشریه بایگانی روانشناسی عمومی منتشر شده است. 
در سال ۲۰۰۷ جمعیت شهرنشین در جهان برای نخستین بار از مرز ۵۰ درصد فراتر رفته است؛ یعنی از هر دو نفر یکی در شهرها ساکن است و نسبت شهرنشینی همچنان روند فزاینده‌ای را طی می‌کند.

شاید شهرنشینی در تئوری بتواند با فراهم آوردن امکانات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، شرایط بهتر سلامت را برای شهرنشینان همراه داشته باشد، اما در عمل شهرنشینی برنامه‌ریزی نشده، اثراتی منفی برای سلامت افراد و جامعه پدید آورده است.

براساس نتایج آخرین سرشماری ملی در سال ۱۳۸۵ طی نیم قرن گذشته، نسبت شهرنشینی در ایران از ۳۱ درصد در سال ۱۳۳۵ به ۶۱ درصد یعنی ۲ برابر در سال ۱۳۷۵ افزایش یافته و این رقم به حدود ۷۰ درصد در سال ۸۵ رسیده است که این روند همچنان ادامه دارد.

هم‌اکنون نزدیک به ۵۰ میلیون نفر از جمعیت ایران در شهرها زندگی می‌کنند که پیش‌بینی می‌شود این تعداد در سال ۱۴۰۴ به حدود ۹۰ میلیون نفر افزایش یابد. تعداد شهرهای ایران از ۱۶۰ شهر (با جمعیت بیش از ۵۰۰۰ نفر) در سال ۳۵ به ۱۰۵۰ شهر در سال ۸۵ افزایش یافته است و مهم‌تر آن که حدود ۵۰ درصد از کل جمعیت شهری ایران در ۷ کلانشهر تهران، مشهد، اصفهان، تبریز، شیراز، کرج و اهواز استقرار دارند.

شهر تهران با جمعیتی بیش از ۸ میلیون نفر به تنهایی ۲۰ درصد جمعیت کل و حدود ۳۰ درصد جمعیت شهرهای کشور را در خود جای داده است.

انسان تحت تأثیر شرایط محیطی و عوامل فردی نامطبوع، تعادل و آرامش روحی و روانی خود را از دست داده و دچار مسائلی چون استرس و اضطراب، خشونت و پرخاشگری، افسردگی و ناکامی و … می‌گردد.

تراکم جمعیت و اجبار به زندگی در آپارتمان ها موجب شده است تا نقش همسایه ها نیز به عنوان یک عامل دخیل در سلامت روان موردتوجه قرار بگیرد.آلودگی های صوتی،نداشتن اطمینان متقابل و تفاوت های رفتاری و فرهنگی ،موجب از بین رفتن احساس امنیت و آرامش روحی بسیاری از شهروندان می شود.

هر کدام از موارد اشاره شده نمادها و علائمی از بیماری روانی است. برخی از عوامل مؤثر در تهدید سلامت روانی که ناشی از زندگی شهری است -البته شهری که اصول و ضوابط شهرسازی در آن رعایت نشده- عبارتند از:
۱- عدم زیبایی سیما و منظر شهر
۲- ترافیک
۳- آلودگی صوتی
۴- آلودگی هوا
۵- عدم دسترسی به مراکز برطرف‌کننده نیازهای زندگی
۶- تأثیر متقابل افراد