مطالب علمی - پزشکی

مغز انسان یک  شبکه اینترنت جاندار است .

پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که مغز به شبکه ای درهم و به هم پیوسته مانند اینترنت شباهت دارد؛ دیدگاهی که کاملا با فرضیه سلسله مراتبی بودن ساختار مغز که در قرن ۱۹ میلادی ارائه شد متفاوت است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  سطح نیمکره‌های مخ در مهره داران اولیه تا پستانداران اولیه صاف ، ولی در پستانداران عالی بویژه انسان چین خوردگی فراوان دارد. مغز آدمی بزرگترین مغزها نیست اما وزن آن نسبت به جثه آدمی بیشترین است و با در نظر گرفتن سایر شرایط بهترین مغز است.

مغز مهره داران در دوران جنینی دارای سه قسمت اولیه به نامهای مغز پیشین ، مغز میانی و مغز تحتانی است. از این قسمتها بتدریج بخشهای مختلف مغز پدید می‌آیند.

مغر انسان در تمامی فعالیت های ارادی و غیر ارادی در گیر میباشد. 

این عضو بسیار پیچیده حدود ۲ درصد وزن بدن شما را دارا می باشد، بنابراین یک انسان ۷۵ کیلوگرمی مغزی در حدود ۱٫۵ کیلوگرم دارد. با وجود آنکه تنها ۲ درصد از وزن بدن شما را شامل می شود بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از انرژی شما را مصرف می کند.

به بیان دیگر ۲۰ تا ۳۰ درصد کالری که از مصرف غذا به بدن شما می رسد توسط مغز مصرف می شود. دقت کنید که نسبت وزن مغز به وزن کل بدن در انسان از همه موجودات زنده بیشتر می باشد.
در مغز شما حدود ۱۰۰ بیلیون سلول مغزی وجود دارد که بصورت یک شبکه بسیار پیپچیده با یکدیگر در ارتباط هستند. محاسبات نشان می دهد که در حدود ۱,۰۰۰,۰۰۰ بیلیون ارتباط نقطه به نقطه میان سلولهای مغزی در مغز انسان وجود دارد.

برای بدست آورده ایده از بزرگی این عدد، همین قدر بدانید که از تعداد ستاره کائنات بیشتر می باشد. بنابراین جای تعجب نیست اگر مغز را پیچیده تر از بزرگترین کامپیوتر های جهان فرض کنیم.

دانشمندان نسبت توانایی قویترین کامپیوتر های جهان را به مغز انسان، در حد مغز یک موش می دانند.

شیوه جدیدی که برای ردیابی سیگنال های مغزی بر روی مناطق کوچکی از مغز ارائه شده اتصال نواحی از مغز که با استرس، افسردگی و اشتها در ارتباط هستند را آشکار کرده است.

این شیوه می تواند به ارائه نقشه ای کامل و دقیق از سیستم عصبی مغز منجر شود.

محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با جداسازی بخشی کوچک از مغز موش در منطقه ای از مغز که با خشنودی و رضایت در ارتباط است، ردیاب هایی را در نقاط ظریفی از بافت مغز تزریق کردند.

این ردیاب ها، مولکول هایی هستند که با حرکات سیگنال ها در سطح مغز درگیر نخواهند شد اما با استفاده از یک میکروسکوپ امکان ردیابی و شناسایی آنها وجود خواهد داشت.

نکته جالب و جدید در این مطالعات استفاده از دو نوع ردیاب، یکی برای تعیین مسیر سیگنال ها و دیگری برای تعیین منشاء آنها است. این شیوه می تواند چهار سطح از اتصالات عصبی مغز را نمایان کند.

در صورتی که مغز از ساختاری مشابه سلسله مراتب شرکت های بزرگ برخوردار باشد – مشابه آنچه عصب شناسان از گذشته آن را باور داشتند – نمودار “از سوی ” و “به سوی”، خطوط حرکت سیگنال ها را به شکل خطوط مستقیمی نشان می دهد که از مناطقی مستقل به یک واحد پردازشگر مرکزی یعنی دفتر رییس شرکت، وصل شده اند.

اما در عوض دانشمندان توانستند با کمک این شیوه جدید هم پوشانی میان نقاط متفاوت، مناطقی که تاکنون ارتباط میان آنها شاخته نشده بود را شناسایی کنند.

نتیجه به دست آمده بیشتر به شبکه های بزرگ و به هم متصلی مانند اینترنت شباهت دارد تا مدل سلسله مراتبی.

مناطق مورد مطالعه دانشمندان، مناطقی از شبکه های متصل به هم را نمایان کرد که با استرس، افسردگی و اشتها در ارتباط بودند.

فرضیه چنین ساختار به هم پیوسته ای که برای مدتی مورد بحث و بررسی قرار داشت می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای بررسی چگونگی پردازش اطلاعات توسط مغز مورد استفاده قرار گیرد.

این مطالعه تنها گوشه ای بسیار کوچک از اتصالات بی شمار موجود در مغز کوچک موش را نشان می دهد؛ اما با همپوشانی تدریجی یک منطقه از مغز با منطقه ای جدید و فراهم کردن نقشه منطقه جدید می توان به تصویر و الگویی بزرگتر و دقیق تر از اتصالات مغزی دست پیدا کرد.