بزودی افراد معلول می توانند با استفاده از انتقال دهنده هایی که در مغزشان کاشته می شود دست و پای خود را حرکت دهند

 تراشه‌های مغزی حرکت دست و پا را برای معلولان به ارمغان می آوردند  .

.   

مهندسان انگلیسی در حال ارایه یک فناوری هستند که در آن ریز تراشه ای در مغز کاشته می شود تا پیام های عصبی را درک، سیگنال ها را رمز گشایی و افکار را به حرکت تبدیل کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از تلگراف ، این دانشمندان امیدوارند طی پنج سال آینده بتوانند به بیماران مبتلا به آسیب نخاعی وسایل روباتیکی عرضه کنند که آنها را قادر سازد بطور اختیاری دست و پای خود را حرکت دهند.
ضایعات نخاعی با قطع ارتباط مغز با اعضای بدن، موجب معلولیت می شوند.
پروفسور رودریگو کویان کویروگا و محققان دانشگاه لیستر بر روی پروژه ای کار می کنند که می تواند به بیماران معلول کمک کند دستورات مغزی را به اجرا درآورند.
فرد می تواند جسمی را که می خواهد آن را بردارد، مشاهده کنند. وی قصد دسترسی به جسم را دارد، مغز می تواند پیامی را به دست بدهد : “فنجان چای را بردار” اما این سیگنال ها هنگامی که به نخاع می رسند متوقف می شوند.
این محققان می گویند: اگر این سیگنال ها را از این نورون ها برداشته و آنها را با استفاده از الگوریتم های رمزگشا تفسیر کنیم،می توانیم ابزار روباتیکی را در بازوی فرد بیمار را تحریک کنیم.
وی گفت بخش عمده ای از این فناوری اکنون آماده است.
دانشمندان تراشه‌های ذهن خوان را در مغز میمونها کاشته و نشان دادند این تراشه ها می توانند بازوی روباتیک را حرکت داده و یا مکان نما را بر روی نمایشگر رایانه به حرکت درآورد.
با این حال هیچ یک از این سیستم ها، بی سیم نیستند بلکه سیمی از طریق ایجاد حفره ای در جمجمه وارد مغز حیوان شده است.
انتقال بی سیم اطلاعات از تراشه مغزی بسیار دشوار است . یک الکترود می تواند در هر ثانیه ۳۰هزار نقطه داده و یا آیتم های اطلاعات تولید کند در حالی که این تراشه می تواند حاوی صدها الکترود باشد.
این حجم عظیمی از داده است از این رو پهنای باند کافی نخواهد بود. دانشمندان در تلاش هستند پردازش های ابتدایی را بر روی این تراشه انجام دهند تا پهنای باند را کاهش داده باشند.
از این رو به جای ۳۰ هزار نقطه داده در هر ثانیه شاید بتوانند ۱۰۰ و یا هزار نقطه ثانیه درهر ثانیه ارسال کنند.
یک ایده بلندپروازانه دیگر عدم استفاده از ابزار روباتیک و جایگزینی ارتباط از بین رفته به پا یا دست با استفاده از یک رابط مصنوعی است.
تراشه مغزی می تواند سیگنال هایی را به شبیه ساز کاشته شده در نخاع بفرستد. این کار پالس هایی الکتریکی را برای انقباض ماهیچه و حرکت دست و پای معلول تولید می کند .
اما به نظر این دانشمندان سیستم روباتیک در کوتاه مدت عملیاتی تر است.
در این پروژه با حمایت یک میلیون دلاری دولت و با همکاری دانشگاه نیوکاسل و دانشکده سلطنتی لندن نیز شرکت داشتند