ترشحات و عفونتهای دستگاه تناسلی زنان

دستگاه تناسلی خارجی شامل فرج (ولو)، مهبل (واژن) و پرده بکارت (هایمن) است . فرج قسمت کاملا خارجی دستگاه تناسلی زنان است که از بیرون بدن قابل رؤیت است و به صورت یک ناحیه لوزی شکل در بین دو پا و در پایین شرمگاهی (محل رویش موهای زهار) قرار گرفته است. فرج از بیرون توسط لب های بزرگ و کوچک فرج پوشیده شده است. این لب ها هر یک به صورت دو چین نیمه مدور هلالی شکل در دو طرف فرج بوده و در حالت عادی روی هم خوابیده و دهانه فرج را می بندند. لب‌های  بزرگ فرج از دو لایة‌ پوستی تشکیل شده اند. در زیر لب های بزرگ، لب های کوچک قرار دارند که از دو لایه مخاطی تشکیل شده اند. لب های کوچک در هدایت صحیح ادرار نقش دارند. این دو لبه از بالا و پایین به هم متصل هستند. در محل اتصال این دو لایه در بالا عضو کوچک حساسی به نام کلیتوریس وجود دارد که در اثر تحریک و دستکاری، سفت و کمی بزرگ می‌شود و در احساس لذت جنسی نقش دارد. در میان لب ‌های فرج فضایی بوجود می‌آید که خروجی پیشابراه (مسیری که ادرار را از مثانه به خارج بدن می‌رساند- محل ادرار کردن) در قسمت بالایی آن است و در پایین آن خروجی واژن (مهبل) قرار دارد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  در دخترانی که هنوز رابطة جنسی نداشته‌اند اکثر قسمت‌های خروجی واژن با لایه ای نازک به نام پردة بکارت پوشیده شده است. پرده بکارت به صورت یک ورقه نازک (به ضخامت ۱ یا ۲ میلی متر) درست در پشت لب های کوچک فرج قرار دارد و دهانه مهبل را می چوشاند. در پرده بکارت منافذی برای خروج خون قاعدگی وجود دارد. منفذ پرده بکارت در افراد مختلف، اندازه و شکل متفاوتی دارد و از خصوصیات و ویژگی های آن برای تشخیص باکره بودن یا نبودن شخص استفاده می گردد. در اکثر موارد با اولین ورود آلت مردانه به داخل واژن این پرده پاره می‌شود و برای همیشه از خروجی واژن کنار می‌رود.
- در پوست بالای لبه‌ها در پایین شکم ناحیة برجستگی عانه وجود دارد که در حین بلوغ با تجمع چربی زیرپوستی، حالت برجسته پیدا می‌کند و در روی آن و نیز در روی لب‌های فرج، موهای تناسلی شروع به رویش می‌کنند

دستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدانها تشکیل شده است
واژن لوله‌ای عضلانی است که از فرج در بیرون بدن تا رحم در داخل بدن امتداد دارد. طول واژن ۱۲-۸ سانتی‌متر در زنان بالغ است. از آنجا که این عضو دارای دیوارة عضلانی است می‌تواند منقبض یا منبسط شود. همین خصوصیت باعث می‌شود که واژن بتواند یک جسم به باریکی تامپون تا یک نوزاد هنگام تولد را در درون خود جای دهد. واژن چند عملکرد مختلف دارد. واژن محل قرار گرفتن آلت مردانه در حین رابطة جنسی است و با اعصاب موجود در آن لذت جنسی در حین رابطه جنسی را برای زن بوجود می آورد. واژن همچنین راهی از رحم به بیرون برای خارج کردن نوزاد در زمان تولد است. همچنین خونهای قاعدگی از این طریق از رحم به بیرون بدن می‌آید. لایة نازک بافتی به نام پردة بکارت که در خود یک یا چند سوراخ دارد خروجی واژن را به طور نسبی می‌پوشاند. شکل پردة بکارت در افراد مختلف با هم فرق دارد. این پرده در اکثر دختران بعد از اولین تجربة جنسی کشیده شده و پاره می‌شود که ممکن است با کمی خونریزی نیز همراه باشد
واژن در سمت داخل بدن به رحم متصل می‌شود. این اتصال از طریق دهانة رحم که دیواره‌ای قوی و ضخیم دارد و خروجی آن بسیار کوچک است انجام می‌شود. در طی زایمان خروجی دهانة رحم مقداری گشاد می‌شود و به نوزاد اجازه می‌دهد از رحم خارج شود

آشنایی با ترشحات دستگاه تناسلی و  واژن  زنان

چه زمانی افزایش ترشح واژن  طبیعی نیست؟

اگر افزایش ترشح باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش، سوزش بشود غیر طبیعی خواهد بود به ویژه اینکه اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد ولیکن ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

چه چیز باعث این تغییرات می شود؟

هر عاملی که تغییر در محیط طبیعی واژن بدهد، و به عبارتی PH آن را تغییر بدهد، سبب افزایش ترشح غیر طبیعی از واژن می شود مانند: استفاده از بعضی صابونها، آنتی بیوتیکها، بیماری قند، حاملگی، عفونتها، و یا حتی پاک کردن مجرای تناسلی توسط اسپری های مخصوص ناحیه تناسلی و یا Vaginal douchمی توانند این مشگل را سبب شوند.

چگونه Vaginal Douching سبب عفونت می شود.؟

بسیاری از بانوان فکر می کنند این روش بسیار خوبی برای پاکیزه نگهداشتن واژن است. اگر چنانچه احساس بو در ناحیه تناسلی می کنید این بو اکثراً از قسمت خارجی دستگاه تناسلی است و شما می توانید با آب و صابون قسمت خارجی دستگاه تناسلی را تمیز نگاه دارید و همان حمام روزانه برای این پاکیزگی کافی است.

در حالیکه با گرفتن دوش واژینال و استفاده از مواد شیمیائی محیط طبیعی واژن را به هم می ریزید که این خود سبب عفونت می شود. از طرفی دیگر توسط Vaginal Douching (شستشوی واژن) باکتریهای موجود در واژن را به قسمت دهانه رحم خود و خود رحم روانه می کنید که این خود سبب عفونت در این نواحی خواهد شد.

چه عوامل دیگری سبب افزایش ترشح واژن می شوند؟

افزایش ترشح واژن به گونه غیر طبیعی به دلایل گوناگون خواهد بود که به طور کلی به نام Vaginitis نامیده می شوند.

۱- عفونتهای قارچی واژن

درواژن زنان قارچ به مقدار کم به طور طبیعی زندگی می کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می شوند. حاملگی، بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون ، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی، نیز از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می شوند.

علائم عفونت قارچی چیست؟

باید بگویم که این بیماری بسیار شایع است. بیمار احساس نارحتی در ناحیه تناسلی دارد که به صورت سوزش، خارش در دهانه واژن و در قسمت خارجی ناحیه تناسلی احساس می شود. ترشحات واژن به رنگ سفید و بسیار غلیظ در می آید که می توان آن را به شکل تکه های ریز پنیر مانند دید. بیمار احساس سوزش در زمان نزدیکی دارد. و همینطور احساس تورم در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می کند.

ولیکن به یاد داشته باشید که اگر مکرراً و یا به گونه شدید بیماری مبتلا شوید که گاهی هم به درمان جواب نمی دهد و بلافاصله پس از درمان بیماری باز می گردد باید از نظر سایر بیماریهای سیستمیک به ویژه بیماری قند بررسی شوید.

چگونه درمان می شوید؟

درمان این بیماری بسیار ساده و معمولا با استفاده از کرمهای موضعی ضد قارچ مخصوص دستگاه تناسلی بانوان و یا گاهی هم اگر قادر به استفاده از کرم واژینال نباشید، با خوردن دارو درمان پذیر می باشد. گاهی توسط داروهائی که احتیاج به نسخه پزشک ندارد این بیماری به راحتی درمان پذیر است. ولیکن باز هم تکرار می کنم، چنانچه حامله هستید و یا به طور مکرر درگیر این بیماری می شوید، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید که علت اصلی را جویا شوید.

چگونه از ابتلا مکرر به این بیماری پیشگیری کنیم؟

به نکات زیر توجه داشته باشید.

•حتماً از شورت های کتانی استفاده کنید.

• تا آنجا که ممکن است از پوشیدن شورت های پلاستیکی و یا بسیار تنگ و چسبان خودداری کنید.

از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.

• اگر باز هم گرفتار عفونت مکرر قارچی واژن شدید به پزشک خود حتماً مراجعه کنید به دو دلیل نخست اینکه ممکن است علت بیماریهای سیستمیک بدن باشد و دو م گاهی لازم است که پزشک شما را برای مدت چند ماهی روی درمان بگذارد که از تکرار عفونت جلوگیری شود.

آیا همسر  شما باید درمان بشود؟

در این عفونت یا ر شما احتیاج به درمان ندارد و این بیماری اکثراً او را گرفتار نخواهد کرد مگر اینکه همسر شما مشکل دیگری ازنظر بیماری سیستمیک داشته باشد.

عفونت های میکروبی واژن

این عفونت Bac terial Vaginitis خوانده می شود.

محیط واژن حاوی نوعی باکتری است که به نام باکتری خوب واژن معروف است و همینطور حاوی باکتری دیگری است که به نام Anacrobes نامیده می شوند. گاهی بدون دلیل ویژه این نوع باکتری بیش از انداره رشد کرده و سبب بیماری می شوند.

چه علائمی دارند؟

گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.

چگونه تشخیص داده می شود؟

به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.

آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟

اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.

چگونه درمان می شود؟

با تمام سادگی این بیماری احتیاج به درمان دارد چراکه اگر درمان نشود عفونت به سمت دهانه رحم، رحم و لوله ها می رود و سبب مشکلات بسیار و بدتری خواهد شد. به ویژه اگر اینکه زن حامله باشد. این بیماری را می شود به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد ولی درمان این بیماری حتماً احتیاج به مراجعه به دکتر و نسخه پزشک دارد .

عفونت شایع دیگر واژنTrichumoniasis است

عامل این بیماری یک نوع انگل به نام تریکومونا است که اکثراِ در اثر نزدیکی با فرد مبتلا ، بیمار درگیر آن خواهد شد. گاهی بیمار مدتها این بیماری را دارد بدون اینکه علائمی داشته باشد.

چه علائمی دارد؟ افزایش ترشح واژن، تغییر رنگ آن به صورت آبکی، یا زرد رنگ و یا گاهی سبز کمرنگ، بوی بد، خارش و سوزش، درد و سوزش در هنگام دفع ادرار از علائم آن است. اکثراً احتیاج به درمان خوراکی دارد. در این نوع گرفتاری همسر بیمار هم بهتر است که درمان بشود.

در اینجا باید یاد آور شوم که عفونتهای دیگر ناحیه تناسلی در ارتباط با رابطه جنسی ونزدیکی بیمار به آنها مبتلا می شود ازقبیل «کلامید یا»، سوزاک، هم می تواند سبب افزایش ترشح واژن بشود، ولیکن اینها عفونت هائی هستند که ابتدا دهانه رحم را گرفتار می کنند و گاهی تنها علامت آنها افزایش ترشح واژن است که در این نوع عفونتها زن و مرد هر دو باید درمان بشوند. ولیکن به خاطر داشته باشید که در این مقاله فقط سخن بر سر عفونت های شایع ناحیه واژن است نه سایر قسمتهای تناسلی

نکاتی که برای پیشگیری از عفونت واژن باید رعایت شود.

۱- هرگز از Vaginal douche استفاده نکنید

۲- از مواد عطری- اسپری عطری، Tamponsو همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.

۳- همیشه شورت های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.

۴- همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد شد.

۵- گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.

۶- گاهی کاندوم یــــا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن بشود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.

۷- پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.

بیماریها و مشکلات پوستی دستگاه تناسلی مردان و زنان

درماتیت التهابی

درماتیت تماسی(contact dermatitis) شامل درماتیت تحریکی و آلرژیک بوده و با خارش , قرمزی و ادم پوست همراه می باشد. علل مسبب درماتیت تماسی شامل محصولات بهداشتی مورد استفاده خانمها, کاندوم و اسانس های گیاهی می باشند. کمپرس آب سرد و استروئید های موضعی ضعیف غیر فلورینه از جمله درمان های مناسب به شمار می روند

نورودرماتیت( لیکن سیمپلکس مزمن)

نورو درماتیت(neurodermatitis) ( لیکن سیمپلکس مزمن) اغلب در لب بزرگ و پوست بیضه پدید آمده و با خارش زیاد و ضخیم شدن پوست همراه می باشد. استرس باعث تشدید این اختلال می گردد. درمان همانند درماتیت تماسی است اما در برخی موارد , از تزریق استروئید به داخل ضایعه نیز کمک گرفته می شود

اینترتریگو

اینتر تریگو(intertrigo) شامل پلاک مرطوبی است که در نواحی مرطوب پوست دیده می شود. رشد باکتری و قارچ بر روی پلاک باعث تشدید مشکل می شود. چنین ضایعه ای در چین های شکمی , کشاله ران , زیر بغل و اغلب در افراد چاق و در آب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود و با قرار دادن ناحیه مبتلا در معرض هوا, استفاده از محلول buroow , پماد نیستاتین و استروئید خفیف درمان می شود.

عوارض داروئی

اغلب عوارض داروئی بطور گسترده ظاهر می شوند اما گاهی اولین بار از ناحیه کشاله ران تظاهر می کند. داروهای مسهل(فنول فتالئین) , سولفونامید ها , و داروهای ضد التهابی باعث بروز ضایعات داروئی ثابت در ناحیه تناسلی می شوند. درمان شامل قطع مصرف دارو می باشد.

پسوریازیس

پسوریازیس ممکن است سطوح چین های بدن مثل کشاله ران و یا چین باسن را درگیر کند( پسوریازیس معکوس). ضایعه فاقد پوسته و به رنگ قرمز روشن می باشد. پسوریازیس گاهی بصورت پلاکی منفرد بر روی گلانس( سر آلت تناسلی) تظاهر می یابد و با بیماری اریتروپلازی کوئیورات اشتباه می شود. از کرم هیدرو کورتیزون و کرم انواع ایمیدازول برای درمان استفاده می شود. شستشوی گلانس پس از مقاربت,جهت پیشگیری از آلودگی با کاندیدا, از بدتر شدن بیماری جلوگیری می کند. ضایعه پوستی حاصل از سندرم رایتر نیز ممکن است همانند پسوریازیس تظاهر کند

درماتیت سبوروئیک

درماتیت سبوروئیک کشاله ران و آلت همانند پسوریازیس می باشد. سبوره معمولا در قاعده آلت, قسمت داخلی ران و ناحیه عانه به چشم می خورد. درمان همانند پسوریازیس کشاله ران می باشد

لیکن پلان

سر آلت , لب های بزرگ و کوچک واژن و مخاط واژن ممکن است مبتلا به لیکن پلان شوند. ضایعات حاصل چند وجهی , بنفش رنگ و پهن و صاف می باشند. انجام بیوپسی ضروری بوده و درمان با استفاده از استروئید های موضعی قوی صورت می گیرد.

لیکن اسکلروز

با پاپول های صاف و سفیدی مشخص می شود که به هم اتصال یافته و ضایعه ای سفید رنگ و بدون ارتشاح را پدید می آورند, اپی تلیوم دچار آتروفی شده و منظره ای همانند کاغذ سیگار را به خود می گیرد. خارش و خراش های دردناک از تظاهرات بیماری می باشند. گاهی سرطان سلول سنگفرشی بر روی ضایعه شکل می گیرد. درمان انتخابی استروئید موضعی قوی است

شپش عانه

از راه های جنسی و غیر جنسی انتقال یافته و با خارش شدید و پیودرم همراه است. تخم های شپش بر روی تنه ,موی نواحی عانه و پلک ها یافت می شوند. درمان شامل استفاده از شامپوی لیندان ۱% به مدت ۴ دقیقه , کرم پرمترین , شستشوی البسه آلوده و درمان شریک جنسی بیمار می باشد.

گال

آلودگی با عامل بیماری یعنی sacroptes scabiei منجر به خارش شدید وگسترده می شود. آلودگی تنه آلت ,سر آلت یا پوست کیسه بیضه شایع و مشخص کننده می باشد و با تشکیل ندول همراه است. درمان همانند شپش بوده و تمام اعضای خانواده را شامل می گردد. برای از بین بردن ندول ها می توان از استروئید های موضعی قوی استفاده کرد

عفونت های قارچی

مشخصه آن وجود پلاکی بزرگ , مهاجر و با لبه برآمده بر روی سطح داخل ران و کشاله ران می باشد. بر خلاف کاندیدازیس , این ضایعه بر پوست کیسه بیضه اثر نمی کند. خارش شدید بوده و درمان با عوامل ضد قارچ موضعی صورت می گیرد. در موارد

شدید از عوامل ضد قارچ خوراکی نیز استفاده می شود.

کاندیدازیس

کاندیدا آلبیکانس معمولا باعث بروز ضایعه ای قرمز رنگ همراه با وزیکول و پوسچول های اقماری در اطراف آن می گردد. سطح داخل ران و باسن شایع ترین مناطق درگیر بوده و ابتلا اسکلروتوم نیز شایع است. عوامل زمینه ای مساعد کننده شامل دیابت حاملگی چاقی مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و نقص ایمنی می باشد.نیستاتین و دیگر عوامل ضد قارچ موضعی و یافلوکونازول خوراکی , درمان مناسب این بیماری می باشند.

عفونت باکتریائی( پیودرم)

استافیلوکوک اورئوس شایع ترین عامل پیودرم نواحی تناسلی است که موجب فولیکولیت و یا زرد زخم تاولی می گردد. نوع مزمن بیماری گاهی ثانویه به بیماری التهابی روده , لنفوگرانولوم ونروم و یا هیدرآدنیت چرکی و یا ایدز ایجاد می شود. درمان با استفاده ازپنی سیلین های مقاوم به پنی سینلیناز و یا سفالوسپورین صورت می گیرد.

زگیل های تناسلی

عامل آن ویروس پاپیلوم تناسلی است. زگیل تناسلی در فرج در زیر پره پوس و بر روی تنه آلت بیشتر دیده می شود. واژن , مخاط بینی و دهان نیز مبتلا می گردند. عود بسیار شایع است و درمان شریک جنسی فرد آلوده نیز از آن نمی کاهد. بهبود خود بخود ممکن است. انواع ۱۶ و ۱۸ ویروس می توانند پاپول های صاف و رنگی بورونوئید بر روی پوست ناحیه تناسلی پدید آورند. این ضایعه ممکن است دچار حالت مستعد سرطانی بشود. از پودو فیلین , ایترفرون, و یا کرایوتراپی یا لیزر برای درمان استفاده می شود.

مولوسکوم کونتاژیوزوم

بیماری ویروسی شایعی است که از طریق جنسی نیز انتقال می یابد. ضایعه با پاپول مروارید مانند, محکم و دارای سطح صاف است که در مرکز خود شبیه ناف است. بیماری در زمینه آلودگی با ایدز نیز دیده می شود. درمان شامل تخریب موضعی با استفاده از کرایوتراپی و یا کوتر الکتریکی است.

التهاب واژن(دستگاه تناسلی زنانه) به علت عفونتهای واژن Vaginitis

واژینیت یک التهاب واژن است که  اغلب به علت عفونتها ، که بعضی از آنها در ارتباط با بیماریهای جدی هستند. شایعترین عفونتهای واژن عبارتند از:

-          واژینیت باکتریایی.

-          تریکومونازیس.

-          عفونت قارچی واژن.

بعضی از عفونتهای واژنی از طریق تماس جنسی انتقال می یابد ، ولی دیگر عفونتها مانند قارچها احتمالأ از طریق تماس جنسی نیست.

واژینیت باکتریایی

واژینیت باکتریایی شایعترین علت علائم عائم واژنیت در زنانی است که در سن بچه زایی هستند.قبلأبه عنوان واژینیت نامشخص و یا واژینیت مرتبط با گاردنرلاGardnerella  می نامیدند. خبرگان سلامت مطمئن نیستند که فعالیت جنسی نفشی در واژینیت باکتریایی بازی کند.

واژینیت باکتریایی در نتیجه تغییرات در رشد باکتریهای واژن ایجاد می شود. این عدم تعادل شیمیایی زمانی اتفاق می افتد که انواع مختلف باکتری ها بیشتر از حد باکتری هایی که خوب هستند و بایند باشند شوند. به جای لاکتوباسیل( lactobacillus یک نوع باکتری طبیعی که می تواند به صورت طبیعی در واژن زندگی کند)، که تعداد آن زیاد است ،تعداد  باکتریهای دیگری مانند گاردنلا واژینالیسgardenerella vaginalis  ، باکتروئیدهاbacteroides  ،Mobiluncus و میکوپلاسما همونیسMycoplasma hominis  در واژن زنان با واژینیت باکتریایی دیده می شود. تحقیقاتی در زمینه نقش هر یک از این میکروب ها در علت یابی علل وازینیت باکتریایی در جریان است و کمک کننده است.، ولی هنوز نقش فعالیت جنسی در ایجاد و توسعه واژینیت باکتریایی را نفهمیده اند. تغییر در جفت جنسی، استفاده از آی یو دی(وسیله داخل رحمی پیشگیری از حاملگی)IUD  ،دوش واژینال خطر گرفتن واژینیت باکتریایی را در زنان بیشتر می کند.

نشانه ها

شایعترین نشانه واژینیت باکتریایی غیر طبیعی است ، ترشحات بد بوی واژن. بعضی از زنان آن را به بوی شبیه ماهی تشبیه می کنند که بعد از تماس جنسی قابل توجه است.تقریبأ نیمی از زنان با علائم واژینیت باکتریایی ، هیچ نشانه ای ندارند. یک مراقب سلامتی بایستی این علائم را دیده و معاینه بالینی انجام می دهد و ممکن است تشخیص را به وسیله آزمایش مایعات واژن ثابت کند.

دیگر نشانه ها شامل:

-          ترشح رقیق واژن ، معمولأ سفید یا خاکستری رنگ.

-          درد در هنگام ادرار کردن.

-          خارش اطراف واژن.

تشخیص

یک پزشک می تواند یک نمونه از مایع واژن را در زیر میکروسکوپ دیده ، یا به صورت رنگ آمیزی و یا نور مخصوص ، برای دیدن باکتریهای در ارتباط با واژینیت. سپس میتواند تشخیص واژینیت باکتریایی بدهد بر پایه و اساس

-          نبودن لاکتوباسیلا

-          وجود تعداد زیادی سلولهای راهنما”Clue cell”(سلولهایی از بافت پوششی وازن که با میکروبهای واژینیت باکتریایی پوشیده شده است).

-          بوی ماهی

-          تغییرات ترشحات طبیعی واژن

درمان

پزشک از آنتی بیوتیکهایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان زنان با واژینیت باکتریایی استفاده می کند. کلأ  همسران آنها درمان نمی شوند.

عوارض

در اغلب موارد ، واژینیت باکتریایی عارضه ای به جا نمی گذارد.خطرات اثبات شده ای در رابطه با واژینیت باکتریایی و ایجاد بیماریهای التهابی لگن(PID) وجود دارد.PID  یک بیماری جدی در زنان است که می تواند موجب نازایی و حاملگی خارج از رحم (Ectopic)شود.

واژینیت باکتریایی همچنین می تواند ایجاد مسائل دیگری مانند زایمان زودرس، و بچه های با وزن تولد کم کند. بنابراین بعضی از متخصصان زنان توصیه می کنند که تمام زنان حامله ،چه نشانه داشته باشند یا نداشته باشند، و قبلأ بچه نارس به دنیا آورده اند برای واژینیت باکتریایی چک شوند. زن حامله ای که قبلأ بچه نارس به دنیا نیاورده است باید درمان شود ،اگر نشانه و دلایل آزمایشگاهی مبنی بر واژینیت باکتریایی دارد.

واژینیت باکتریایی همچنین همراه با افزایش شانس گرفتن سوزاک یا عفونت اچ آی وی HIV است که موجب ایدز می شود.

تریکوموناسیسTRICHOMONIASIS

یکی از شایعترین عفونتهایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود(STIs) . بر اساس گفته مرکز کنترل بیماریهای امریکاCDC ، حدود ۷/۴ میلیون مورد جدید در مردان و زنان هر ساله در ایالات متحده اتفاق می افتد.

تریکوموناسیس به وسیله یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیسTrichomonas vaginalis ایجاد میشود.تریکوموناز ابتدا یک عفونت دستگاه مجاری ادراری است. واژن شایعترین محل برای عفونت در زنان ، و پیش آبراه(Urethra)  شایعترین در مردان است.

نشانه ها

تریکوموناسیس ، مانند دیگر عفونتهای منتقل شونده از طریق جنسی(STIs)، اغلب بدون هیچ نشانه ای اتفاق می افتد.اغلب مردان عفونی هیچ نشانه ای ندارند.زنان زمانی نشانه دار می شوند که معمولأ ۵ تا ۲۸ روز از در معرض پارازیت قرار  گرفتن آنها گذشته باشد.

اگرچه بعضی از زنان عفونی نشانه های جزیی و یا بدون نشانه هستند، خیلی از آنها نشانه دارند. نشانه های زنان عبارتند از:

-          ترشحات زیاد ، زرد متمایل به سبز یا خاکستری .

-          ناراحتی در زمان تماس جنسی.

-          بوی واژن.

-          ادرار کردن دردناک.

آنها همچنین ممکن است تحریک و خارش ناحیه تناسلی و در موارد نادر،دردهای زیر شکمی داشته باشند.

در صورت وجود ،نشانه ها در مردان شامل،ترشح رقیق سفید رنگ از آلت تناسلی و دردناک بودن یا اشکال در ادرار کردن و خروج منی داشته باشند.

تشخیص

یک پزشک می تواند تریکوموناسیس را به وسیله انجام آزمایش بر مایع گرفته شده از واژن یا آلت تناسلی مردانه تشخیص دهد، معاینه بالینی نشان دهنده زخمهای قرمز بر گردن رحم و یا داخل واژن است.

درمان

چون مردان می توانند بیماری را به جفت خود منتقل کنند حتی زمانی که هیچ نشانه ای ندارند، پزشکان توصیه می کنند که هردو جفت برای خلاصی از پارازیت درمان شوند.پزشکان معمولا از مترونیدازول در یک دوز واحد برای درمان افراد عفونی استفاده می کنند.

پیشگیری

مطمئن ترین راه پیشگیری از گرفتن بیماریهای STIs پرهیز از تماس جنسی است، یا در ارتباط بودن طولانی مدت با یک همسر که آزمایش شده و معلوم است که عفونی نیست.استفاده از کاندوم در مردان به طرز صحیح در خلال تماس جنسی کمک به پیشگیری از گسترش تریکوموناسیس می شود.

عوارض

تحقیقات نشان دهنده یک ارتباط بین تریکومناسیس و دو عارضه جدی است. تحقیقات علمی بیانگر این نکته است که تریکوموناسیس همراه با حداقل ۳ تا ۵ برابر افزایش خطر انتقال HIV و ممکن است یک زن بچه های کم وزن زایمان کند و یا نوزادان نارس باشند . دانشمندان احتیاج به انجام تحقیقات بیشتری برای مشاهده این ارتباطات  دارند.

عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن ، یا کاندیداسیس Vulvovaginal candidiasis یک علت شایع سوزش واژن است. این عفونت شایع قارچی زمانی اتفاق می افتد که یک عدم تعادل در قارچهای موسوم به کاندیدا البیکانسCandida albicans باشد.اگرچه این عفونت به عنوان یک STI در نظر گرفته نمی شود ، ۱۲ تا ۱۵ درصد مردان بعد از تماس جنسی با جفت عفونی خود درگیر شده اند.

چند عامل در ارتباط با افزایش عفونت در زنان است از جمله:

-          حامله بودن

-          داشتن بیماری قند که تحت کنترل نباشد

-          استفاده از قرصهای ضد حاملگی خوراکی یا آنتی بیوتیکها

دیگر عواملی که میزان عفونت قارچی را با استفاده از آنها بالا می رود عبارتند از:

-          دوشDouches

-          اسپری های بهداشتی معطر زنانه

-          آنتی بیوتیک های موضعی و داروهای استروئی

پوشیدن لباسهای تنگ و لباسهایی که تهویه خوبی ندارند و زیر جامه ها همچنین می توانند ارتباط با واژینیت داشته باشند.زنان بایستی با مراقبان سلامتی خود برای یافتن علل احتمالی زیر بنایی عفونت مزمن قارچی خود کار کنند.

متخصصان زنان نمی دانند که آیا قارچ میتواند از طریق تماس جنسی منتقل شود.چون اغلب تمامی زنان قارچ را در واژن خود دارند، این برای محققان مشکل است که این مقوله را مطالعه کنند.

نشانه ها

شایعترین نشانه عفونت قارچی در زنان خارش ،سوزش،و آزردگی واژن است. ادرار کردن دردناک و تماس جنسی دردناک همچنین شایع است.

ترشحات واژن معمولأ وجود ندارد و ممکن است به میزان کمی باشد.ترشح ضخیم سفید مایل به خاکستری به عنوان نمونه به پنیر عشایری(روستایی) تشبیه می شود، اگر چه میتواند از آبکی به غلیظ متغیر باشد.اغلب جفت های مرد زنان با عفونت قارچی هیچ نشانه ای از عفونت ندارند. بعضی مردان، هرچند که ، راش های موقت و سوزش آلت بعد از تماس جنسی داشته اند اگر از کاندوم استفاده نکرده باشند.

تشخیص

چون چند علامت و نشانه مشخصه معمولا وجود دارد، پزشکان نمی توانند تشخیص این وضعیت را با تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی دهند. آنها معمولا تشخیص عفونت قارچی را با ازمایش ترشحات واژ« در زیر میکروسکوپ برای اثبات قارچ می دهند.

درمان

داروهای ضد قارچ مهبلی  متنوعی برای درمان عفونت قارچی در دسترس است.زنان می توانند کرم های ضد قارچ را خریداری کرده و مستقیما در ناحیه درگیر استعمال کنند، قرصهای خوراکی ،یا شیاف های کلوتریمازولclotrimazole،میکونازولmiconazole،بوتکونازولbutoconazole،تیوکونازول tioconazoleبرای استفاده در واژن وجود دارند. به علت اینکه عفونتهای باکتریایی واژن ، تریکوموناز ، و عفونت قارچی ،بر پایه نشانه ها به تنهایی مشکل بتوان آنها را از هم تشخیص داد ، یک زن با نشانه های واژنی باید پزشک خود را برای تشخیص دقیق قبل از استفاده از این محصولات ملاقات نماید.

دیگر محصولات بر پیشخوان شامل آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها)و کرمهای بیحس کننده که فقط نشانه ها را می پوشانند و عفونت را درمان نمی کنند.

زنانی که عفونت مزمن و یا مکرر قارچی دارند ممکن است احتیاج به درمان با کرمهای واژینال و داروهای خوراکی برای طولانی مدت داشته باشند.

زنان با عفونت HIV ممکن است عفونت قارچی شدید داشته باشندکه اغلب به درمان جواب نمی دهند.

دیگر علل التهاب واژن

اگرچه اغلب عفونت های واژن در زنان به علت باکتری ها،تریکومونا،یا قارچ استممکن است دیگر علل نیز باشند . این علل شامل واکنش های حساسیتی ،تحریک کننده ها و دیگر بیماریهای منتقل شونده از طریق جنسی STIs هستند.

نشانه های حساسیت می تواند به علت استفاده از اسپرم کش ها ،محصولات بهداشتی واژن،پاک کننده ها،و نرم کننده های پارچه باشد.التهاب دهانه رحم از این محصولات اغلب همراه با ترشحات غیر طبیعی واژن است، ولی پزشکان می توانند با آزمایش به آنها بگویند که عفونت باکتریایی وجود دارد یا نه.

تحقیقات

برای کنترل التهاب واژن ، تحقیق به سمت یافتن فاکتورهایی که باعث تشدید رشد و پتانسیل های بیماری زا ی میکروبهای واژن است. این اطلاعات کمک به بهبود بخشیدن تلاشهای درمانی و پیشگیری از واژینیت می کند.نمی توان به عنوان یک آزردگی بی خطر دانست ، واژینیت یک موضوع مطالعات جدی برای دانشمندان است که روشن کنند نقش آن را در ارتباط با وضعیت هایی مانند عفونتهای لگنیPID  و عوارض در رابطه با حاملگی.

تحقیقاتNIAID یک ارتباط بین لاکتوباسیل و محافظت از واژینیت باکتریایی را دریافت.آنها سپس یک شیاف واژینال ازلاکتوباسیل را که کمک به رشد باکتری های خوب در واژن می کند ابداع کردند. تحقیقات اکنون در حال مطالعه استفاده از شیاف لاکتو باسیل واژینال همراه با مترونیدازول خوراکی برای درمان و پیشگیری از واژینیت باکتریایی است.

در اکتبر ۲۰۰۳ ،دیگر پروژه NIAD توالی کدهای ژنتیکی تریکوموناس واژینالیس را تکمیل کرد.تحقیقات در اغاز فهم بیولوژی و راه های نو بری جلوگیری از بیماری است.تریکوموناس واژینالیس همچنین مورد علاقه خاص به تحقیقات پزشکی زیستی است به علت نقش آن در انتقال HIV ،بیماری اطفال ،و مساعد بودن به گرفتن سرطان دهانه رحم. 

مروری کلی بر بیماریهای وولو و دستگاه تناسلی خارجی زنان :

در ماتیت التهابی تماسی:
مهمترین تظاهر, التهاب است.شایعترین بیماری خوش خیم دستگاه تناسلی خارجی زنان درماتیت تناسی است. اکثرا به علت محرک های موضعی مثل لباس زیر مرطوب, اسپری های آئروسل صابونی, یا روغن استحمام, دستمال توالت فرنگی,ضد عفونی کنند ه های مورد استفاده در شستشوی لباس زیر , صابونهای عطری,پودر ها و سایر انواع موادی که بطور شایع دستگاه تناسلی خارجی در تماس با آنها قرار میگیرد

.در مان عبارت است از حذف محرک و استفاده از کورتونهای موضعی. نکته مهم آنکه از این پماد ها طولانی مدت استفاده نشود.

درماتیت التهابی سبوروئیک:
بطور شایع در بیماران دیابتی دیده میشود.رویکرد های مناسب در موارد حاد, حذف محرک با استفاده از نشاسته و استفاده موضعی از کرم ها یا لوسیون های کورتونی جهت رفع خارش هستند.

التهابی psoriasis:
اغلب چند کانونی است.پوسته های نقره ای مشخص همراه قرمزی و علائم خراشیدگی خطی است. گاهی بطور یک لکه قرمز بدون پوسته ظاهر میشه.باید تمام بدن برای کشف موارد دیگر بدن معاینه شود.

التهابی قارچی کشاله ران:
معمولا کناره های واضح و مشخصی دارد که بر سطوح پوست نواحی مجاور نیز اثر دارد که بر سطح پوست نواحی مجاور نیز اثر می گذارد. و اغلب در سایر نقاط بدن نیز یافت میشود. پماد clotrimazole برای درمان کافی است. گرچه گاهی از tolnaftate و ketokonazole هم استفاده میشود.

عفونت غده ابتدای مجرای رحمی(bartolian)
درد شدید در هنگام لمس یا در زمان تلاش برای ورود به درون واژن. بسیاری از بیماران سالها از این علائم رنج میبرند. تا زمانی که به مرحله ای برسند که مقاربت غیر ممکن شود.اغلب بیماران از درد سوزشی در زمان پوشیدن لباسهای چسبان یا استفاده از تامپون شکایت میکنند. در معاینه ابتدای مجرای رحم کانونهائی از قرمز شدن در شیار پرده بکارت مشخص میشود. وقتی که این نواحی با یک وسیله پنبه ای فشار داده شوند, بیمار یک درد سوزشی که اغلب در نیمه تحتانی مجرا حس میشود را توصیف میکند.درمانهای این ضایعه متعدد و اغلب نا امید کننده است. اثبات شده است که تزریق زیر جلدی انترفرون به ابتدای مجرا در دفعت متعدد در هفته به مدت ۴ مفته موثر است. درمان با استروئید موضعی یا آنتی بیوتیک ها وفقیت آمیز نبوده است. برش جراحی ابتدای مجرا درد را در ۶۰-۸۰ % بیماران مبتلا تسکین میبخشد. در صورت تشکیل آبسه, انجام برش جراحی ضرورت دارد.
ضایعات زخمی شونده

کرون
در میان شرایط ایجاد کننده ضایعات زخمی شونده.. بیماری کرون اهمیت خاصی دارد. نزدیک ۲۵% بیماران مبتلا به انتریت کلاسیک.. همچنین سینوس های تخلیه شونده..نواحی فیستوله در پری نئوم یا فیشر هایی در دهانه خروجی.. و ادم دارند.

اگر چه ارتباط بین بیماری و این شرایط باید در نظر باشد.. اما درمان نامناسب نیز ممکن است عامل ایجاد این ضایعات باشد.. مثلا برش ساده و تخلیه سینوس ها ممکن است منجر به فیستول رکتو وازینال یا تخریب پرینه گردد. درمان کلاسیک پردنیزون به اضفه مترونیدازول به رزیم درمانی.. کاهش دوز کورتیزون ممکن شده است. در مان با کورتیکو استروئید باید تا مدت زمان محدودی ادامه یابد. اگر انجام جراحی مد نظر باشد.. مترونیدازول باید ادامه یابد.

بهجت
بیماری بهجت که احتمالا یک بیماری خود ایمنی است با زخم های والو و نواحی مجائر پرینه همراه با زخم های مشابه در غشا مخاط مشخص میگردد.جزء سوم این سندرم سه علامتی .. یعنی تحریک .. بطور شایع تشخیص داده نمیشود. در کل تحریک.. جدی تریت تظاهر بیماری است.. زیرا ممکن است به سمت بیماری نرولوزیک کشنده پیشرفت میکند. اساس درمان پردنیزون است و شاید بتوان ذوز آن را در پایان ماه کاهش داد. پسرفت خود بخود و عود شایع هستند و در اداره این بیماری مشکلات عمده ای ایجاد میکنند.
ضایعات سفید

ویتیلیگو
در والو شایع است. اغلب در زمان بلوغ ظاهر میشود و ندرتا علامت دار است. نواحی پیگمانته همراه اغلب در سایر نواحی بدن یافت میشود. زمانی که در زمینه ویتیلیگو علامتی ایجاد شود..معمولا مربوط به درماتیت اضافه شده به بیماری است. با اینکه اغلب سابقه خانوادگی بروز بیماری وجود دارد ولی علت آن ناشناخته است. ویتیلیگو در هر زمان پس از میانسالی و در هر جائی از بدن میتواند بروز کند. ویتیلیگو نباید به اشتباه به عنوان تظاهری از یک بیماری سیستمیک تلقی شود. این بیماری دقیقا نوعی مشکل زیبائی است که بخصوص باعث بدشکلی در سیاهپوستان میشود.

ضایعات هیپر کراتوتیک ممکن است در طی وقایع مختلفی شناسائی شوند. افزایش رسوب کراتین( هیپر کراتوزیس) یک پدیده حفاظتی است که در بخصوص در پوست تروما دیده مشاهده شده و ممکن است همراه هر گونه تحریک از یک بیماری التهابی مزمن تا کارسینوم .. باشد. ظاهرسفید یا سفید متمایل به خاکستری پوست در این حالات پوست با جذب رطوبت توسط کراتین ایجاد میشود.

سبوره
مثل در ماتیت سبوروئیک… نتیجه اینترتریگوست و اغلب در فضای مرطوب والو یافت میشود. در ماتیت مزمن از حالات تحریکی مزمن متعددی ناشی میشود.. و یک لایه کراتین محافظ ضخیم ایجاد میکند. در مراحل اولیه.. زگیل به رنگ قهوه ای یا قهوه ای متمایل به قرمز است.. و در زیذ میکروسکوپ پاراکراتوز سطحی نشان میدهد ولی در مراحل بعدی با هیپر کراتوزیس مشخص میشود. ضهیعات تحریکی مزمن صرف نظر از علت مربوطه.. نهایتا ممکن است پوشش کراتین سطحی ایجاد کنند

دیستروفی
به ضایعه حاصل ازتغذیه غیر طبیعی.. اشاره دارد. این اصطلاح میتواند در مورد ضایعاتی که با مشخصات زیر بروز میکنند بکار رود: لایه کراتین در ضخامت های مختلف که باعث ایجاد رنگ سفید یا سفید خاکستری میشود.. نازک شدگی غیر طبیعی یا ضخیم شدن.. لایه اپی تلیوم.. ارتشاح التهابی زمینه ای و درجات متفاوت تغییر در بافت همبند ساب اپی تلیال. مورد آخر ممکن است مربوط به نقایص تغذیه ای که با بررسی الگوهای عروقی نشان داده شده اند.. باشد. این نوع دیستروفی ها شایعترین ضایعات هستند. آنها سابقا به عنوان لکوپلاکی تشخیص داده میشدند. در ترمینولوزی رایج.. لغت دیستروفی .. برای  هیپر کراتوز و لیکن اسکلروز با یا بدون آتیپی بکار میرود.

لکوپلاکی
به معنای یک لکه سفید است و اصطلاحی است که میتوان آن را برای تقریبا هر ضایعه سفید والو بکار برد. این اصطلاح بسیار غیر اختصاصی است و باید.. از ترمینولوزی بیماری والو حذف شود. اصطلاحات مختلف دیگر نیازمند بررسی دقیق و تغییر هستند. kraurosis .. یک تظاهر بالینی به معنای چروک خوردگی است و بطور کلاسیک ملازم میکروسکوپی لیکن اسکلروز است.

لیکن اسکلروز
در تمام گروهها در والو شناسائی شده است. دختران در دهه اول عمر با این لکه سفید رنگ و غیر اختصاصی در پوست لابیا مبتلا شده اند. اکثر این بیماران کم سن و سال در زمان قائدگی بهبود می یابند.. اما ضایعه ممکن است در طی سالهای قائدگی نیز رخ دهد که در اینحالت معمولا با پاپولهای کوچک سفید رنگ مایل به آبی شروع میشود. این ضایعات بتدریج با یکدیگر متحد شده و پلاکهای سفیدی را تشکیل میدهند. لیکن اسکلروز در مراحل اولیه بی علامت است و نیاز به درمان ندارد. این ضایعه اهمیت عمده ای در بیماران یایسه دارد .

در این افراد بطور شایع با خارش شدید و مقاوم.. چروک خوردگی پوست والو و تنگی مدخل وازن همراه است در یک بیمار در سنین قبل از بلوغ مهمترین مطلب تسکین علامت است. کورتیکواستروئید های موضعی معمولا موثرند. تستوسترون در این بیماران توصیه نمیشود. اما کرم پروزسترون ۲% برای تسکین علامت استفاده میشود. در بیماران یایسه گاهی درمان دراز مدت تستوسترون موصعی موثر است. در تقریبا ۲۰% بیماران با مصرف تستوسترون بزرگی کلیتوریس و افزایش لیپید رخ میدهد. مقالات جدید حصول نتایج بهتر در درمان لیکن اسکلروزیس با مصرف کورتیکواستروئید های موضعی با قدرت متوسط تا بالا را ذکر میکنند. کلوبتازول پروپیونات یک کورتیکو استروئید بسیار قوی است و در کنترل بالینی و بافت شناسی علایم لیکن اسکلروزیس ۳ ماه پس از شروع درمان موثر گزارش شده است.

به نظر میرسد که این دارو از تستوسترون موثرتر باشد. کلوبتازول پروپیونات معمولا بطور موضعی در ترکیبات با قدرت ۰۲۵ /۰ % یک بار در روز.. ۵ روز در هفتهبرای حد اقل یک سال استفاده میشود. تاثیرات اپیدرمی دارو عبارتند از کاهش هیپر کراتوزیس و ضخیم شدگی اپیتلیوم ناشی از افزایش میوز در کراتینوسیت ها. نمای میکروسکوپی لیکن اسکلروز با هیپر کراتوز متوسط.. نازک شدگی اپیتلیوم همراه از دست رفتن rete pegs.. کلازینیزاسیون زمینه ای و ارتشاح التهابی مشخص میشود. مراحل بعدی لیکن اسکلروز بطور شایع تر همراه دیس پارونی ناشی از انقباض دهانه خروجی وازن و شکل گیری فیشور در فورشت هستند. اصطلاح های آتروفی ناشی از افزایش سن و ولویت آتروفیک باید از فهرست حذف شوند زیرا اکثر این ضایعات صورتهای دیگر  لیکن اسکلروز هستند.

دیستروفی هیپر پلاستیک
با ضایعاتی که بطور ماکروسکوپی سفید رنگ یا سفید مایل به خاکستری هستندو ممکن است منتشر یا کانونی باشند مشخص میگردد. لکه ها ( patches) سفت هستند و اغلب در لمس.. قوام غضروفی دارند. اینها نمای ضایعاتی را که سابق بر این به عنوان لکوپلاکی تشخیص داده میشدند.. تقلید میکنند. از نظر بافت شناسی لایه کراتین ضخیم تر از آنچه در لیکن اسکلروز دیده میشود و اپی تلیوم پرولیفراتیوتر و همراه ret pegs طویل شده و اغلی blunt است. در هیپر پلازی تیپیک افزایش عناصر سلولی اپیتلیوم وجود دارد اما هیچ وضعیت غیر طبیعی در بلوغ وجود ندارد. بسیاری از این تغییرات در اثر درماتیت مزمن ایجاد میشوند. و درمان آنها باید علامتی باشد. بیوپسی باید بطور آزادانه برای رد وجود آتیپی سلولی همراه انجام شود.
هیدرو کورتیزون فلورینه موضعی بهترین عامل ضد خارش است. ممکن است گاهی نواحی شدیدا هیپر کراتوتیک که اغلب نیز بطور غیر طبیعی پیگمانته شده اند.. به هیدوکورتیزونهای موضعی یا سیستمیک جواب ندهند.. اما تزریق زیر جلدی این فرآورده ها ممکن است به شکل دراماتیک موثر باشد. در نواحی کوچک ۳-۲ سانتی متری میتوان ۳-۲ میلی لیتر از هیدرو کرتیزون فلورینه مثل تریامسینولون تزریق کرد که نتایج برجسته ای در حذف علایم و حفظ رنگ طبیعی ایجاد میکنند. تلاش های درمانی موضعی برای حذف تحریکات مشابه آنچه قبلا توصیف شده است .. بوده و صرف نظر از پاتولوزی بیماری.. تمام بیماران باید در مورد بکار گیری این قواعد آموزش ببینند.. بروز انفرادی این وضعیت ناشایع است ولی در صورت بروز به این صورت.. میتوانند بطور ناحیه ای برداشته شوند. اما وجود کانونهای مولتی سنتریک باید بابررسی کلی بافت های مجائر رد شوند. تشخیص در تمامی موارد باید با بیوپسی اثبات شود. در اغلب موارد نمونه های متعدد ضروری اند.. زیرا الگوهای مختلف غالبا با یکدیگر همراهند.

دیستروفی هیپر پلاستیک آتیپیک
معمولا یک ضایعه سفید رنگ است.. اما ضایعه قرمز یاپیگمانته نیز ممکن است تغییرات مشابهی نشان دهند. مورد آخر.. تغییرات اپی تلیالی توصیف شده در نئوپلازی سرویکس را تقلید نمیکند. بلوغ آتیپیک و تشکیل مروارید های اینترا اپیتلیالی شاه علامات دیستروفی هیپر پلاستیک آتیپیک هستند و اغلب در نواحی مجاور کانسر مهاجم والو رخ میدهند.ابنور مالیتی های بافت شناسی ممکن است بابیماریهای ویروسی مختلف مثل عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV) و ضایعات هرپسی همراه باشند. این موارد بدون شک.. مسئول آتیپی های قابل برگشت توصیف شده هستند.

دیستروفی های مختلط
ترکیبی از تغییرات لیکن اسکلروزیس و هیپر پلازی است. بیوپسی در تشخیص پتانسیل بدخیمی ضایعات مهم است و باید بطور آزادانه از آن استفاده شود. کولپوسکوپی و سیتولوزی در افتراق درجات آتیپی سلولی مفید نبوده اند. بیپوسی عملی ساده و اصولا بدون درد است.. خصوصا اگر ناحیه باعامل بی حسی موضعی انفیلتره شده وپاسخ پوستی KEYES برای برداشت بافت استفاده میشود.

درمان همه ضایعات تحریکی:
درمان اساسی تمام ضایعات تحریکی باید پس از یک تشخیص مثبت آغاز شود. در این حالت انجام بیوپسی ضروری است.با این فرض که هیچ نوع آتیپی مازوری کشف نشده است.. قدم بعدی حذف تحریک است.محتمل به نظر میرسد که تغییرات مزمن همراه با خراشیدگی در ایجاد نئوپلازی اهمیت داشته باشند. درمان عبارت است از هیدرو کورتیزون فلورینه موضعی برای کنترل علائم و کاهش واکنش التهابی موضعی.. استفاده از استروزن داخل وازن در بیماران یایسه.. درمان هر گونه عفونت داخل وازن همراه و حذف تحریک موضعی.
کلیه علل خارش دستگاه تناسلی ادراری زنان :

اختلالات دستگاه تناسلی
ولوواژینیت( تزیکومونائی- باکتریائی- آتروفیک- تماسی)
دیستروفی های فرج
سرطان فرج

اختلالات پوستی:
عفونت هرپسی- اینترتریگو- لیکن پلان- پسوریازیس- کهیر- درماتیت سبوره ای- جرب- apocrine miliaria-درماتیت نروژنیک

متفرقه:
دیابت قندی- حساسیت های داروئی- محرک های شیمیائی- کمبود ویتامین A ,ب کمپلکس- عفونت با شپش-آنمی- لوسمی- هپاتیت
سل- اورمی- گلیکوزوری
ضایعات کیستیک مهبل و ابتدای مجرای رحم

کیست حاوی چربی
اکثرا به علت انسداد غدد ترشح کننده چربی در لب کوچک و بزرگ ایجاد می شوند. این ضایعات نیاز به درمان ندارند… مگر اینکه عفونی شوند که در این زمان برش ساده و تخلیه , معمولا کافی است… اگر ضایعات مکررا عفونی شوند باید اون کیست با جراحی به طور کامل برداشته شود… اما عود شایع است

اتساع کیستیک مجرای بارتولن اصلی
بار تولن یکی از بقایای دوران جنینی است که ممکنه در بزرگسالی ایجاد مشکل کنه…
ممکن است در اثر واکنش های التهابی مزمن همراه با اسکار و انسداد یا توسط ضربه زخمی کننده یا برش در ناحیه , ایجاد شود. اغلب موارد بدون علامت هستند و درمان غیر ضروری است. اگر ضایعات علامت دار شوند… با استفاده از بی حسی ناحیه ای  و با یک عمل سرپائی در مطب ,که بهش مارسوپیالیزاسیون گفته میشه… تا حدی مشکل برطرف می شود… اما اگر این روش هم موفقیت آمز نباشه… باید کل کیست برداشته بشه. هر وقت که غدد بارتولن در زن یایسه بزرگ شود باید به بدخیمی فکر کرد.

کیست های دیس انتوژنتیک
مثل کیست های موکوسی ( مخاطی) در مدخل واژن و لب کوچک مجاور آن.این کیست هم از بقایای جنینی است.این ضایعه خوش خیم است…

کیست های بالای لب بالا
شبیه هیدروسل مردان هستند و معمولا در بالای لب بالا ظاهر می شوند.این کیست ها حاوی آب هستند. برش دادن کیست و خارج کردن مایع معمولا با عود همراه است. ممکن است این ضایعات با فتق همره باشند.بهترین کار برای اینها برداشتن کامل کیست با جراحی است… البته گاهی قسمتی از روده در درون کیست وجود دارد که باید برداشته شود.
ضایعات جلدی دستگاه تناسلی
پلاک های سفید
لیکن اسکلروز
بیماری bowen
بیماری پاژت
لیکن سیمپلکس کرونیکوس
پسوریازیس
سبوره

زخم:

سیفلیس – گرانولوم اینگواینال – شانکروئید – هرپس سیمپلکس – سندرم بهجت – کاندیدا- جرب – تروما – factitia  تروما – علت داروئی – اریتما مولتی فرم – اسکواموس سل کارسینوما – پمفیگوئید – پمفیگوس – پیودرما گانگرنوزوم
جوش های صورتی مایل به گوشتی رنگ:
لیکن پلان – لیکن نیتیدوس -valvular papillae- pearly penile papules- کوندیلوما آکومیناتا – mullucsum-

جوش های قرمز مایل به سیاه :
خالها – کراتوز سبوروئیک