اندازه دور کمر بهترین پیش بینی کننده خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و دیابت کودکان در آینده است

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند: اندازه دور کمر بهترین پیش بینی کننده خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی , و دیابت یک کودک در آینده است.  

 
   
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  محققان می گویند : اندازه دور کمر بهترین پیش بینی کننده بالینی خطر ابتلای یک کودک به بیماری قلبی عروقی و دیابت در آینده است.

این مطالعه نشان می دهد احتمال ابتلای کودکانی که اندازه دور کمرشان آنها را در رده ۲۵ درصد بالای گروه سنی شان قرار می دهد در سال های بعدی زندگی، پنج تا شش برابر بیشتر از کودکانی است که اندازه دور کمرشان آنها را در رده ۲۵ درصد پایین هم سن و سالان خود قرار می دهد.

سندرم متابولیک — مجموعه ای از عوامل مهم خطر ساز برای ابتلا به بیماری قلبی و عروقی — با افزایش خطر بیماری شریان کرونر، سکته مغزی و دیابت نوع دو ارتباط دارد.
 

نتایج این تحقیق در مجله بین المللی Obesity  منتشر شده است .

همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد بچه هایی که دارای دور کمر بزرگتری هستند، به احتمال بیشتری از دیگر هم سالا ن خود دچار افزایش قند خون و بیماری مقاومت به انسولین خواهند شد.
در پژوهشی که بر روی ۴۴ دختر و ۴۰ پسر ۶ تا ۱۳ ساله انجام شد، پزشکان مشاهده کردند که هرچه دور کمر بزرگتر و کودک دارای اضافه وزن بیشتر باشد، مقاومت به انسولین در بدن او بیشتر است. بیماری مقاومت به انسولین می تواند تبدیل به دیابت اندازه دور کمر کودکان می تواند پیش بینی کننده ابتلا ی آنان به دیابت در آینده باشد.
پژوهشگران می گویند بچه هایی که دارای دور کمر بزرگتری هستند، به احتمال بیشتری از دیگر هم سالا ن خود دچار افزایش قند خون و بیماری مقاومت به انسولین خواهند شد.  

همچنین مطالعات نشان می دهد افرادی که دور کمر آنها زیاد است، طی دوره ای ۹ ساله، خطر مرگ آنها به هر علت افزایش می یابد.

پیش از این مشخص شده بود که داشتن دور کمر زیاد با آماس و ورم، مقاومت انسولین دیابت نوع ۲، میزان غیرعادی کلسترول و بیماری های قلبی همراه است.

شاید به این علت که دور کمر ارتباط نزدیکی با بافت های چربی احاطه کننده امحا و احشا (اندام های شکمی) دارد. اعتقاد بر این است که این چربی ها به مراتب خطرناک تر از بافت های چربی زیرپوستی هستند.

محققان آمریکایی به مطالعه رابطه بین دور کمر و خطر مرگ در بین ۴۸ هزار و ۵۰۰ مرد ۵۰ سال به بالا با میانگین سنی ۶۹ و ۵۶ هزار و ۳۴۳ زن ۵۰ سال به بالا با میانگین سنی ۶۷ پرداختند.

شرکت کنندگان در این مطالعه اطلاعاتی در مورد وزن و دور کمر خود در سال ۱۹۹۷ ارائه کردند. مرگ این افراد و علت آن طی یک دوره ۹ ساله تا سال ۲۰۰۶ براساس شاخص ملی مرگ تحت نظر قرار گرفت.

طی این دوره زمانی ۹۳۱۵ مرد و ۵۳۳۲ زن جان خود را از دست دادند.

پس از اندازه گیری شاخص جرم بدن (BMI) و دیگر علائم خطرناک، مشخص شد مردانی با کمر ۱۲۰ سانتی متر و بیشتر و زنانی با دور کمر ۱۱۰ سانتی متر و بیشتر دو برابر بیش از دیگران در خطر مرگ طی این دوره ۹۰ ساله قرار داشته اند.

در بین تمامی دسته های مختلف شامل وزن نرمال، وزن زیاد و شدیدا چاق در مردان، آنها که کمر بزرگ تری داشتند، بیشتر در معرض خطر مرگ بودند. اما در میان زنان، آنها که در دسته وزن نرمال قرار داشتند، خطر مرگ بیشتر بود.

علت ارتباط قوی تر بین مرگ و دور کمر زیاد در زنانی با شاخص جرم بدنی پایین هنوز مشخص نیست.

شاید تجزیه و تحلیل های بعدی در مورد ارتباط بین اندازه دور کمر و بافت های چربی اندام های شکمی یا اندازه گیری مقاومت انسولین در بین دسته های مختلف شاخص جرم بدن قادر به تشخیص دلیل بیولوژیکی این موضوع باشد.

شاید نتایج این مطالعه بر گسترش رهنمودهای آینده در مورد چاقی کمک کند و تاثیرگذار باشد. رهنمودها و ستورات بالینی موجود براساس شواهد و بررسی ها در سال ۱۹۹۰ است.

این دستورات توصیه می کند که از اندازه دور کمر می توان افزایش خطر بیماری ها را فقط در افرادی که به لحاظ طبقه بندی شاخص جرم بدن دارای وزن زیاد یا خیلی چاق هستند، تشخیص داد.

چه اندازهای برای دور کمر مردان و زنان مناسب است؟

تحقیقاتی که روی ۲ هزار و ۸۵ نفر انجام شده است نشان می دهد بسیاری از مردم نمی دانند چاقی دور شکمی میتواند خطر ابتلا به دیابت ، سرطان و بیماری های قلبی را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
محققان با انجام این بررسی متوجه شدند نزدیک به ۹۷ درصد مردم به درستی از این ارتباط آگاهی ندارند ، اما با این حال نزدیک به ۷۱ درصد اعلام کردند که اندازه دور کمر آنها بزرگ شده است.

به همین دلیل سه موسسه خیریه در کشور انگلستان تصمیم به راه اندازی یک کمپین جدید گرفته اند تا آگاهی مردم را در مورد خطرات اضافه وزن دور شکم افزایش دهند.

کارشناسان معتقدند اضافه وزن میانه بدن باعث تولید استرژن و دیگر مواد شیمیایی درون شکم می شود که انسان را در خطر ابتلا به بیماری های کشنده قرار می دهد.

تحقیقات نشان می دهد در صورتی که دور کمر زنان بیش از ۸۰ سانتیمتر و مردان بیش از ۹۴ سانتیمتر باشد ، خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و بیماری های قلبی در آنها بالا خواهد بود.

دکتر مایک ناپتون از سازمان قلب بریتانیا که با موسسه تحقیقاتی سرطان و دیابت انگلستان نیز همکاری می کند در این باره گفت : اضافه وزن اطراف شکم یکی از خطرات اصلی برای سلامت انسان ها محسوب می شود.

این بدان معناست که در حالی که شما با خیال آسوده در منزل خود استراحت می کنید ، سلول های چربی در بدن شما به سختی در حال فعالیت هستند و هورمون ها و دیگر مواد شیمیایی تولید می کنند که ممکن است منجر به بیماری های خطرناکی در بدن شما شود.

شاید اندازه گرفتن دور کمرتان بتواند به عنوان اولین قدم انگیزه را برای کاهش وزن در شما بیدار کند.

با بالا رفتن سن معمولا اندازه دور کمر نیز افزایش پیدا می کند ، اما نکته جالب این است که بسیاری این افزایش وزن را انکار می کنند یا به آن توجه کافی ندارند.

در طی یک نظرسنجی محققان متوجه شدند زنان به جای آن که از عواقب اضافه وزن خود نگران باشند بیشتر به فکر ظاهر خود و اندازه بودن لباس های خود هستند.

متاسفانه کمتر از نیمی از مردم یا ۴۴ درصد از زنان و مردان سعی می کنند با ورزش کردن از افزایش اندازه دور کمر خود پیش گیری کنند.

اما در عوض ۲۷ درصد مردم به راحتی با این قضیه کنار می آیند و به جای آن که برای کاهش اندازه دور کمر خود تلاش کنند لباس های با سایز بزرگ تر خریداری می کنند.
 

نسبت کمر به باسن چیست؟
 
نسبت کمر به باسن (WHR) معیاری است برای مقایسه دور کمر به دور باسن. این روشی است برای پی بردن به این که اضافه وزن شما بیشتر در باسن و کفل شما است ( چاقی که به گلابی شکل معروف بوده و بیشتر در خانمها شایع است) یا در بالا تنه (که به سیبی شکل معروف بوده و بیشتر در آقایان دیده می شود).

دور کمرتان را با یک متر در کمترین نقطه (بین انتهای پایینی قفسه سینه و ناف) و دور باسنتان را در عریضترین محل (روی کفلتان) اندازه بگیرید. نسبت کمر به باسن (WHR) بیشتر از ۱ در آقایان و بیشتر از ۸/۰ در خانمها نشان دهنده خطری است که در کمین سلامتی شما است.

به عنوان مثال، خانمی با وزن ۱۳۵ کیلوگرم، دور کمرش ۱۳۱ سانتیمتر و دور باسنش ۱۵۲ سانتیمتر است. بنابراین:

۹/۰=۶۰÷۵۳

نسبت کمر به باسن ۹/۰ است.

خانمهایی که دور کمر بیشتر از ۷۸ سانتیمتر دارند و آقایانی با دور کمر بیشتر از ۱۰۲ سانتیمتر در معرض خطر بیشتری قرار دارند.