دیسکاس

بی شک به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و پرورش دهندگاه ماهی های آکواریومی دیسکاس ها زیباترین و بی نظیرترین ماهی های زینتی در بین ماهی های آکواریومی آب شیرین هستند. تنوع رنگ و زیبایی منحصر به فرد این گونه از ماهی ها باعث شده است که عده ای نیز آنها را از لحاظ زیبایی با ماهی های اقیانوسی و آب شور مقایسه نمایند که البته مقایسه بی جایی نیست.

دیسکاس ها بر خلاف ظاهر زیبا و آرام خود در مواقعی بسیار تندخو ظاهر می شوند. شیوه های خاص پرورش و نگهداری این نوع ماهی باعث شده است تا قیمت این ماهی در بین تمامی ماهی های آب شیرین بیشترین و حتی رنگ ها و گونه های نادر و بالغ آن به قیمت ماهی های آب شور در سراسر دنیا به فروش برسد.

در نگهداری و پرورش این ماهی زیبا نکات بسیاری وجود دارد که باید رعایت شود . در بخش های بعد به توضیح مطالب در مورد راه اندازی یک آکواریوم برای ماهی دیسکاس. انواع تجهیزات مورد نیاز. روش های شناخت و درمان انواع بیماریها در دیسکاس. غذادهی دیسکاس و تمامی نکات کلیدی برای نگهداری و پرورش این ماهی زیبا خواهیم دید

بیماری و درمان

Hexomita

بی شک یکی از شایع ترین بیماریهایی که دیسکاس دچار آن می شود هگزومیتا است.

هگزومیتا شناخته شده ترین نوع تاژکدار شکمی ست که در دیسکاس به وفور دیده شده و با وجود اینکه روش درمان آن بسیار راحت می باشد اما عدم اطلاع از روش درمان معمولا موجبات مرگ ماهی توسط این بیماری ا فراهم می آورد.

بسیاری از عزیزان هگزومیتا را با بودوموناس (Bodomonas ) که آن نیز از معروفترین تاژکداران شکمی ست اشتباه می گیرند .زیرا تشخیص این دو نوع تاژکدار بسیار از یکدیگر مشکل و شیوه درمان نیز کاملا متفاوت است اما از آنجا که احتمال وجود هگزومیتا بسیار بسیار بیشتر از بودوموناس در ماهی دیسکاس می باشد و تجربه نیز این مطلب را ثابت کرده است بنابراین از هگزومیتا معمولا به عنوان شایع ترین بیماری دیسکاس نام برده می شود.هگزومیتا که به آن اکتومیتوس (octomitus ) نیز گفته می شود به روده ها و کیسه صفرا حمله می کند و نیز گاهی در خون یافت می شود. ماهی هایی که به این جاندار آلوده میشوند معمولا از بقیه ماهی ها جدا و لاغز میشوند . مدفوع آنها سفید و لزج می گردد . همچنین رنگ آنها تیره و اکثرا تمایلی به خوردن غذا ندارند و اغلب در گوشه ای از آکواریوم در حالی که رنگ آنها سیاه شده است ثابت می مانند.

بنده به شخصه توصیه میکنم که اگر ماهی دیسکاسی یافتید که از بقیه ماهی ها جدا شده و رنگ آن سیاه شده است و همچنین نسبت به غذا عکس العملی نشان نداده و غذا نمی خورد اولین احتمال را وجود هگزومیتا بدانید و نسبت به درمان آن اقدام نمایید.

روش درمان:

ابتدای کار مقداری از آب آکواریوم اصلی را به دروم مخزن قرنطینه ریخته و ماهی مریض را به درون آن بیاندازید.

یک عدد بخاری را نیز درون مخزن قرنطینه متصل و دمای آن را ۱ درجه بیشتر قرار دهید ( به عنوان مثال دمای آکواریوم بنده ۳۱ و در مخزن قرنطینه ۳۲ می باشد ) .سنگ هوایی را نیز با ابعاد مناسب در درون مخزن قرنطینه جاسازی کنید. دقت کنید که یکی از مهمترین نکات در مخزن قرنطینه به دلیل استفاده از دارو هوادهی خوب و بالا می باشد . سعی کنید برای این کار از سنگ هواهایی که به شکل سوزنی و بسیار ریز هوا تولید میکنند و در عین حال آب را متلاطم نمی نمایند استفاده کنید.

ماهی را به درون مخزن قرنطینه بیاندازید. با توجه به اینکه از آب درون آکواریوم استفاده کرده اید احتیاجی به آب به آب ماهی توسط کیسه های نایلونی نیست.

از داروخانه قرص مترونیدازول ۲۵۰ را تهیه نمایید . هر قرص ۲۵۰ به ازای ۵۰ لیتر آب آکواریوم مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین با توجه به حجم آب داخل مخزن قرنطینه مقدار مورد نیاز از قرص را پودر کرده و در مخزن بریزید.

بعد از ۳ روز دما را یک درجه کم و یک چهارم آب آکواریوم را با آب تازه تعویض می نماییم ( دقت کنید که آب مورد استفاده باید حداقل ۲۴ ساعت مانده باشد تا گاز کلر آن خارج شده باشد ).

پس از این کار مقداری زغال اکتیو تازه را به درون یکی از محفظه های اسفنجی فیلتر های برقی درون آب ریخته و فیلتر را درون آب قرار میدهیم تا داروی موجود در آب را تصفیه کند . بعد از ۵ تا ۶ ساعت ماهی را با توجه به اصول گفته شده در قسمت های قبل از طریق کیسه های نایلونی و با صرف زمان بیشتر آب به آب می کنیم و به آکواریوم اصلی انتقال می دهیم.

دقت کنید که ماهی شما به دلیل اینکه ۳ روز تحت تاثیر دارو بوده است به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت از خوردن فعالانه غذا امتناع خواهد کرد. نگران نباشید. ماهی شما از هگزومیتا پاک شده است.

در این قسمت نحوه آماده نمودن آب برای آکواریوم دیسکاس را توضیح خواهم داد:

بعد از اینکه شن های تزیینی را کاملا شستید و آنها را به همراه وسایلی مانند سنگ های هوا و.. در کف آکواریوم قرار دادیدنوبت به آب گیری آکواریوم می رسد.

برای این کار از آب شهری استفاده خواهیم کرد. سعی کنید در هنگامی آب گیری آب را بر روی شیشه های کناری آکواریوم بریزید تا شن های کف پراکنده نشوند. در مورد شلنگهای اتصال هوا به سنگ های کف نیز بهتر است از گیره های مخصوص این کار استفاده شود و تمامی شلنگ ها از گوشه های آکواریوم به خارج انتقال یابند.

بعد از اینکه آکواریوم را آب گیری کردید بخاری را نصب کنید و دمای آن را بر روی ۲۸-۳۰ درجه بگذارید.

پمپ هوا را نیز روشن نمایید. حجم آب موجود در آکواریوم را اندازه گیری کنید و بر اساس آن محلول ضد کلر را در تمامی نقاط آکواریوم پراکنده کنید.

۱٪ حجم آب را حساب کرده و بر اساس آن نمک طعام به آب آکواریوم اضافه نمایید.بهتر است قبل از این کار نمک را در داخل ظرفی جداگانه با مقداری آب مخلوط نمایید و سپس این مخلوط را به آب آکواریوم اضافه کنید.

برای ایمن ساختن آب از هرگونه مواد از محلولی به نام Tetra Aqua Safe استفاده خواهیم کرد. بر اساس در صد ترکیب نوشته شده بر روی بسته آن و بر اساس حجم آب آکواریوم به میزان مورد نیاز از این محلول به آب اضافه کنید.

فیلترهای درون آب را نیز روشن نمایید. بعد از ۲۴ ساعت آب آکواریوم آماده است .اما نکته مهم تکمیل چرخه آکواریوم و چرخه مربوط به سیکل ازت می باشد. معمولا بین ۱۵ تا ۲۰ روز این چرخه تکمیل خواهد شد. بهتر است در طول این مدت از ماهی های ارزان قیمتی مانند زبرا در درون آکواریوم تا تکمیل چرخه مورد نظر استفاده شود. بعد از تکمیل چرخه آکواریوم می تواند پذیرای دیسکاس باشد.

انتخاب و خرید دیسکاس

دیسکاس ها دارای رنگ های گوناگون می باشند که هرکدام زیبایی مخصوص به خود را دارند.

متاسفانه تشخیص نر و ماده این نوع در دوران قبل از بلوغ هنوز هم به سختی انجام می شود.اما مواردی چند وجود دارد که شاید به وسیله آنها بتوان تا حدی و نه به طور ۱۰۰ درصد نر و ماده دیسکاس را در دوران قبل از بلوغ تشخیص داد.

اولین مورد شکل ظاهری کله دیسکاس ها می باشد. معمولا دیسکاس های نر دارای یک شکستگی کوچک بر روی پیشانی خود هستند. در حالی که در دیسکاس های ماده اکثرا پیشانی بدون شکستگی و دارای سطحی صاف است.

از طرفی شکل ماده ها معمولا دایره ای تر و شکل نرها کشیده تر و بلندتر است.

روش دیگر که احتمال آن بسیار ضعیف است تشخیص بر اساس شکل باله بالا می باشد. بر اساس این

روش معمولا انتهای باله ماهی های نر دیسکاس تیز گوشه و در ماهی ماده گرد گوشه است

به هر حال مطمئن ترین روش تشخیص شناخت از روی شکل دستگاه تناسلی ست که فقط در دوران بعد از بلوغ میسر است.

و اما نکات دیگر:

۱- دقت کنید که ماهی به حرکات دست شما عکس العمل نشان دهد.

۲- بدن ماهی دارای زخم و هیچ نوع لکه غیر عادی رنگی نباشد .

۳- رنگ ماهی تیره نباشد.

۴- چشمهای ماهی کدر و یا برجسته نباشند .

۵- ماهی با سر رو به پایین شنا نکند .

-۶ باله ها و دم ماهی پوسیده و یا دارای لکه های سفید نباشد.

۷- تنفس ماهی بسیار بالا و یا بسیار پایین نباشد.در صورتی که حتی یک ماهی درون مخزن دارای تنفس بالایی بو د و یا با یک آبشش تنفس میکرد از خرید دیسکاس در آن مخزن منصرف شوید.

۸- ماهی باله ها ی بالایی و پایینی خود را باز کرده باشد .

۹-ماهی از جانب ماهی های دیگر مورد حمله قرار نگیرد.

۱۰- شکم ماهی فرورفته نباشد ( مثل اینکه با انگشت داخل خمیر فشار داده شود و نقش فرورفتگی آن بماند )

۱۱- ماهی در یک گوشه آکواریوم ساکن و بی حرکت نباشد.

۱۲-مدفوع دیسکاس شفاف نباشد.

۱۳- پیشانی ماهی تقریبا به اندازه چشمها باشد

۱۴- دیسکاس ها سرما نخورده باشند. برای این کار درجه مخزن را چک کنید . این درجه باید بین ۲۸ تا ۳۲ درجه باشد.

۱۵-ماهی لرزش نداشته باشد و مرتبا به عقب و جلو حرکت نکند

و ....

به هر حال سعی کنید ماهی که انتخاب می کنید از هر لحاظ طبیعی و سالم باشد.

در ضمن به توصیه های فروشندگان نیز به هیچ عنوان اعتماد نکنید .