درس بیست و نهم سفر با هواپیما

چن: اگر جایی در کنار پنجره می خواهید، می توانید بگویید: 我想要一个靠窗的座位。

تبریزی: 我想要一个靠窗的座位。

چن: 我想要 یعنی می خواهم.

تبریزی: 我想要

چن: 一个 یعنی یک

تبریزی: 一个

چن: 靠窗的 یعنی کنار پنجره.

تبریزی: 靠窗的

چن: 座位 یعنی صندلی، جا

تبریزی: 座位

چن: 我想要一个靠窗的座位 یک جا کنار پنجره می خواهم.

تبریزی: 我想要一个靠窗的座位

چن: آقای تبریزی، لطفا به ساختار این جملات توجه کنید، 我 مسند و فاعل جمله است و 想要 یعنی خواستن.

تبریزی: متوجه شدم، بعد از 想要 می توانیم هر چیزی که می خواهیم اضافه کنیم.

چن: دقیقا درست است.

تبریزی: 我想要个苹果。 یک سیب می خواهم.

چن: می خواهم به شما تعارف کنم اما فقط یکی مانده است

تبریزی: 我想要个苹果!!!

چن: الان گفتگوی چهارم را می شنویم.

گفتگوی چهارم:

A:我想要个靠窗的位子。

B:可以。

تبریزی: وای خانم چن، چمدانم گم شد!

چن: جدی؟ سریع برو و به کارمندان فرودگاه خبر بده . می توانید بگویید: 我找不到行李了。

تبریزی: 我找不到行李了。

چن: 我من

تبریزی: 我

چن: 找不到 گمشدن

تبریزی: 找不到

چن: 行李 چمدان ها

تبریزی: 行李

چن: 了 همیشه در آخر جمله به کار می برد که وضع جدید را نشان می دهد. یعنی یک واقعیت را بیان می کند.

تبریزی: 了

گفتگوی پنجم

A:我找不到行李了。

B:您不要着急，我来帮您。