گالیلئو گالیله , ریاضیدان
اخترشناس و فیزیکدان ایتالیایی است که در پیدایش روش علمی جدید و کشف
قانونهایی برای شرح نتایج مشاهده و آزمایش تاثیر بسزایی داشته است. گالیله
در پیزا به دنیا آمد و در همانجا به تحصیل روی آورد او در دانشگاه آنجا
پزشکی خواند ولی سپس به ریاضیات پرداخت زمانی که هنوز دانشجوی پزشکی بود
نخستین کشف بزرگ خود را انجام داد. روزی وقتی در کلیسا بود زمان رفت و رگشت
یک چلچراغ آویزان را با جریان نبض خود اندازه گرفت. سپس آزمایشهای مشابهی
در اتاق خود انجام داد و مشخص کرد که مدت زمان کامل رفت و برگشت یک جسم
آویخته به دامنه رفت و برگشت بستگی ندارد و برای طول کمان مسیر کوتاه و
بلند یکسان است. گالیله در سن 17 سالگی قانون حرکت اونگ را کشف کرده بود
این مشاهده را یونانی ها نادیده گرفته بودند.
گالیله که نتوانسته بود از کمک هزینه تحصیلی دانشگاه استفاده کند مجبور شد
که بدون دریافت مدرک تحصیلی آنجا را ترک کند. او زندگی خود را از راه تدریس
خصوصی اداره می کرد تا آنکه خوشبختانه در سال 1589 به عنوان استاد ریاضیات
به دانشگاه برگشت.
هنگامی که قراراداد وی در سال 1592 در دانشگاه پیزا تجدید نشد برای تدریس
به دانشگاه پادوا رفت او برای مطالعه و بررسی حرکت اجسام گلوله هایی را بر
سطوح شیبدار رها ساخت. وی ثابت کرد که شتاب ناشی از گرانش ضرفنظر از ترکیب
اجسام بر همه آنها یکسان اثر می کند. گالیله قانون لختی را ثابت کرد. بنابر
این قانون هر جسمی تندی یا جهت حرکت خود را فقط وقتی تغییر می دهد که بر
آن نیرویی از خارج اثر کند. گالیله در سال 1609 از اختراع تلسکوپ مطلع شد و
به توانایی آن در کاربردهای علمی پی برد. او با وجودیکه قبلا آن را ندیده
بود از ساختما ن آن سر در آورد و تلسکوپی با توان 32 ساخت او نخستین کسی
است که برای مشاهده های اختر شناسی از تلسکوپ استفاده کرد. تلسکوپ او نشان
می داد که روی سطح ماه پستی و بلندیها و بر سطح خورشید لکه هایی وحود دارد
اگرچه ارسطوی معتقد بود که افلاک بدون هیچ عیبی و نقصی است . گالیله مشاهده
کرد که زهره نیز مانند ماه اهله ای دارد و پیشنهاد کرد این سیاره به دور
خورشید می گردد. کشف گالیله در مورد چهار قمری که دور مشتری در حال حرکت می
گردند نشان داد که حرکت زمین سبب نمی شود که ماه را پشت سر بگذارد گالیله
نتیجه مشاهده های خود را در کتابی به نام پیک آسمان در سال 1610 انتشار
داد. شهرت گالیله سبب شد که به عنوان ریاضیدان مقامی در دربار فلورانس کسب
کند. او در این مقام حمایت صریح خود را از نر کپرنیک در مورد منظومه سیاره
ای خورشید مرکزی بیان داشت. در سال 1616 منتقدان وی مقامهای کلیسای کاتولیک
را بر آن داشتند که او را تحت فشار قرار دهند که دیگر در مورد کپرنیک حرف
نزند او به مدت 15 سال در این مورد به طور علنی صحبتی نکرد ولی در سال 1632
حسورانه کتاب گفتار در با دو نظام بزرگ جهان. را با دلایل محکم در مورد
منظومه خورشیدی منتشر کرد. گالیله از این بابت تحت فشار قرار گرفت و به
بدعت گزاری و زندان محکوم شد اگر چه محکومیت او به بازداشت خانگی تخفیف
یافت چشمانش که بر اثر نگاه کردن در تلسکوپ معیوب شده بود به کوری او منجر و
سبب شد که گالیله از نظر بدنی و رمانی شکسته شود سر انجام در سال 1642 در
خانه خود در آرستری درگذشت.
