۱۱) فاطمه (س) از نگاه امام حسن عسکری (ع)
امام حسن عسکری(ع) از امام علی(ع), از رسول خدا(ص) نقل می کند که:
آن هنگام که خداوند آدم و حوا را آفرید, آنان در بهشت به خود مباهات می کردند.
آدم به حوا گفت: خداوند هیچ مخلوقی بهتر از ما نیافریده است.
خداوند به جبرئیل فرمود: این دو بنده ام را به فردوس برین ببر!
زمانی که وارد فردوس شدند, چشمانشان به بانویی افتاد که
جامه ای زیبا از جامه های بهشتی در برداشت و تاجی نورانی بر سرگذاشته
و دو گوشواره درخشان به گوشش آویخته بود و بهشت از پرتو نور چهره اش درخشان بود.
حضرت آدم به جبرئیل گفت: حبیبم جبرئیل! این بانو که از زیبایی چهره اش بهشت نورانی گشته, کیست؟
گفت: او فاطمه دختر محمد(ص) پیامبری از نسل تو است که در آخرالزمان خواهد آمد.
گفت: این تاجی که برسردارد, چیست؟
پاسخ داد: شوهرش علی بن ابیطالب(ع) است.
گفت: این دو گشواره که بر دو گوش او است چیست؟
پاسخ داد: دو فرزندش حسن و حسین می باشند.
آدم گفت: حبیبم! آیا اینان پیش از من آفریده شده اند؟
گفت: بلی, اینان در علم مکنون خداوند چهارهزار سال پیش از آن که تو آفریده شوی, وجود داشتند.))(۱۹)
۱۹ ـ بحارالانوار, ج ۵۳, ص ۱۸۰.
