پاسخ به:عاشورائیان
دوشنبه 29 فروردین 1390 9:34 AM
قبيله آفتاب
دوست دارم آخرين لحظات هم به ياد خدا باشم
بعد از اخذ مدرك ديپلم مدام دلواپس و نگران بود. گفتم: چرا ناراحتي؟ گفت: مي خواهم بروم سپاه. مي ترسيد من رضايت ندهم. گفتم: كار براي تو زياد است اما او اصرار داشت در سپاه استخدام شود، مدتي گذشت. من بيمار بودم، گفت: انگشتت را بده، بعد آن را با خودكار رنگ كرد و زد روي يك كاغذ و گفت: ديگر تمام شد. رضايت دادي. از امروز به بعد ممكن است براي من هر اتفاقي بيفتد. بالاخره او سبز پوش سپاه توحيد گشت و پرچمدار اسلام شد.
¤¤¤
بعد از شهادت شاه حسيني مقداري از خاك متبرك به خون سرخ شهيد را به خانه آورد و گفت: محمود دلم مي خواهد مثل شاه حسيني شهيد شوم. گفتم: چرا؟ گفت: يك دفعه افتاد بدون اينكه حتي يك آخ بگويد. با قناسه زده بودند وسط سرش. وقتي تير به مغزش اصابت ترد، دردي احساس نكرد، دعا كن من هم اينگونه شهيد شوم. مي ترسم اگر تير به جاي ديگر بدنم بخورد فكرم پيش دردي كه مي كشم باشد و از ياد خدا غافل شوم، دوست دارم در آخرين لحظات هم به ياد خدا باشم.و بالاخره به آرزويش رسيد و با ياد خدا به سوي او پرواز كرد.
به نقل از خانواده شهيد صمد يونسي
صمد متولد بيست و دوم دي ماه سال 1337 شهر همدان، دلاورمرد ايران اسلامي بود كه در سخت ترين شرايط لبيك گوي امام (ره) گشت و بعد از اخذ مدرك ديپلم با رضايت مادر به استخدام سپاه پاسداران درآمد و به عنوان فرمانده آموزش نظامي سپاه منطقه هفت كشوري، در پادگان ابوذر همدان به خدمت پرداخت. اندك زماني بعد دوره تئوري آموزش فرماندهي را طي كرد و جهت گذراندن دوره عملي به لشكر محمد رسول الله(ص) مأمور گشت، اما سردار همت در مقر لشكر نبود و جانشين او لشكر را براي شركت در عمليات آماده مي كرد، لذا به همراه يكي از دوستانش خود را يك بسيجي ساده معرفي كرد و به عنوان بسيجي در عمليات والفجر چهار شركت كردند.
اما گويي تقدير خدا بر آن بود كه اين رعناقامت سپاه توحيد همراه دوستش (شهيد شالي) در تاريخ (29/8/1362) در سن 25 سالگي بال در بال ملائك به آسمان پر كشد و بر اثر اصابت تركش به سر در منطقه پنجوين شاهد بزمگاه عشق الهي گردد. پيكر مطهرش براي هميشه در خاك خونرنگ غرب ايران باقي ماند تا جاودانه تاريخ گردد.
