عاشورائیان

از اين كه در بستر بميرم مي ترسم!
شهادت آرزوي دروني او بود. روزي را به ياد دارم كه او مريض شده بود و تب و لرز شديدي سرتاسر وجودش را فراگرفته بود و در بستر زمين گير شده بود. همه افراد خانواده بالاي سرش و بر بالين او جمع شده و نگران حالش بودند و او گريه مي كرد. از او پرسيديم: چرا گريه مي كني؟ مگر از بيماري مي ترسي؟ او پاسخ داد: من از بيماري نمي ترسم بلكه از اين مي ترسم كه در بستر بميرم و گفت: من مرگ سرخ را انتخاب كردم، من شهادت را انتخاب كردم از خدا مي خواهم كه شهيد شوم.
به نقل از خانواده شهيد حامد جرفي
حامد سال 1332 در هويزه و در يك خانواده متدين و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات مقدماتي خود را در شهر هويزه و مقطع دبيرستان را سال 1349 در دبيرستاني كه اكنون شهيد بهشتي نام دارد به پايان رسانيد و در همان سال با شركت در كنكور سراسري در رشته زبان انگليسي قبول و وارد دانشگاه جندي شاپور (شهيد چمران فعلي) اهواز شد. بعد از فراغت از تحصيل به عنوان دبير ديني، قرآن و زبان انگليسي در دبيرستان ابن سيناي هويزه مشغول به كار شد. وي در دوران مبارزات انقلاب به عنوان نيروي فعال در صحنه هاي سياسي و مبارزه عليه طاغوت حاضر بود و بارها توسط ساواك دستگير شد و بعد از پيروزي انقلاب فعاليت هاي چشمگيري را در منطقه از خود نشان داد تا اين كه بخشدار هويزه شد. روحيه استقامت وي موجب شد كه در دوران دفاع مقدس، بخشداري هويزه را مانند يك سنگر بداند و در همان جا بر اثر اصابت تركش گلوله به سر به شدت مجروح مي شود و سرانجام پس از دو ماه بستري در تهران در تاريخ (17/10/59) همزمان با شهادت يارانش در مشهدالشهداي هويزه عروج مي كند و پيكرش در بهشت زهراي تهران به خاك سپرده مي شود.