عاشورائیان

پوتين هايي كه چند شماره از پايش بزرگ تر بودند!
شب عمليات بود و نيروها را براي مقابله با دشمنان بعثي آماده مي كردند كه متوجه شدم تعدادي نيروي جديد به گردان ملحق شدند. بيشتر دقت كردم تا آنها را بشناسم و علت آمدن آنان را آن هم در شرايطي كه نيروها كاملاً آماده بودند، جويا بشوم.
ناگهان چشمم به فرهاد افتاد كه در بين نيروهاي جديد ايستاده بود. ظاهرش اصلاً شبيه به يك رزمنده نبود. حدس زدم كه باز هم دور از چشم خانواده، خود را به منطقه رسانده است. پرسيدم: شما اين جا چه مي كنيد؟ گفت: «آمده ام تا در عمليات شركت كنم.» جواب دادم:«شما كه حتي يك پوتين هم نداريد چگونه مي خواهيد با ما همراه شويد؟ مسيرهاي اين عمليات دشوار و طاقت فرساست. ما نيز هيچ گونه وسيله اي براي تجهيز شما نداريم و تداركات ما هم تمام شده است.» فرهاد رو به من كرد و در جواب گفت: «اگر مشكل، نداشتن پوتين است، به هر شكلي كه باشد، تهيه مي كنم.» بعد رفت و در بين لوازم مستهلك، يك جفت پوتين پيدا كرد كه چند شماره از پايش بزرگ تر بود.
بعد آمد و گفت: «فرمانده، حالا تجهيز شدم و مي توانم دوشادوش ساير برادران رزمنده حركت كنم.» از آن همه سماجت و پافشاري فرهاد حرفي براي گفتن پيدا نكردم. نيمه هاي شب بود كه راهي محورهاي عملياتي شديم. در طول مسير او را مي ديدم كه چگونه پا به پاي ديگران حركت مي كرد و با پوتين هايي كه هيچ سنخيتي با پاهايش نداشت، مردانه و استوار گام برمي داشت و خم به ابرو نمي آورد.
به نقل از همرزم شهيد فرهاد بائوج لاهوتي
فرهاد در سال 1344 در منطقه كومله شهرستان لنگرود به دنيا آمد و در پرتو تربيت يافتن در كانون خانواده اي مذهبي و خداشناس شالوده وجود خويش را با عشق به الله مزين كرد و با توجه به عبادت خالصانه، خودسازي را سرلوحه زندگي خود قرار داد. هفت سالگي به مدرسه رفت و ... بعد از اخذ مدرك ديپلم به مركز تربيت معلم آستارا راه يافت و در رشته آموزش ابتدايي تحصيل كرد. وي در زمان جنگ تحميلي به ياري رزمندگان اسلام و به منظور دفاع از كيان ايران اسلامي به ميدان رزم شتافت. بائوج سرانجام در روز دهم شهريورماه سال 1365 در سن21 سالگي در منطقه حاج عمران هنگام عمليات كربلاي دو به شهادت رسيد.