عاشورائیان

جبهه ها گرمي گودال قتلگاه را به ياد مي آورد

قبل از حميد، برادرش راهي ميدان جنگ شد، اما در آستان در خانه كه ايستاد، به او گفتم: «حميد جون نمي شه تا اومدن برادرت از جبهه صبر كني؟ آخه با هم كه مي رويد، يك باره شرنگ تنهايي در جانم مي ريزه. تازه اگر صياد شهادت هر دوتاي شما را صيد كنه و ببره، كمر اين پدر پير مي شكنه. »
اشكي كه با آه و خون آميخته بود، چشمان حميد، آن جوان مبارز را در آغوش گرفت. حرفش به زبان بود، اما گويا هر كلام به سختي از سد بغض گلويش عبور مي كرد. سر بر شانه ام گذاشت؛ نمي خواست من اشك او را ببينم. آرام همان طور كه باران بوسه اش بر سر و دوشم مي ريخت، گفت: «مبادا كه بوم تنهايي بر آشيان دلت منزل كند. پدر جان، به امام عاشورا (ع) توسل كن، امروز مرزهاي ما گرمي گودال قتلگاه را به ياد مي آره. صدها جوون مثل ماهي افتاده بر ساحل در خون مي غلتند. پدرم، در جبهه به ياد گرمي دستان نوازشگر تو، از دستان پر مهر حسين (ع) ياري خواهم خواست. تو را هم به اون شافع روز جزا مي سپارم.»
و اين گونه حميد، من و مادرش را به خدا سپرد و قدم در راه پرمخاطره جهاد گذارد.
به نقل از پدر شهيد حميدرضا سعيدعرب

حميدرضا در سال 1345 در شهر تهران متولد شد. صراحت لهجه و صداقت گفتارش باعث شد از ديگر كودكان هم سالش متمايز شود. دوران خدمت سربازي را به عنوان پاسدار وظيفه در وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح به خدمت پرداخت. زمستان سال 1363از پايگاه شهيد بهشتي عازم ديار نور عليه ظلمت شد؛ برادرش نيز در خطوط مقدم رزم مشغول نبرد بود و پدر دوست داشت حميد تا برگشت برادرش صبر كند، اما انگار تمام وجود حميد لبريز از شور حضور در جبهه بود. او به مدت سه ماه در كرمانشاه مبارزه كرد آن گاه به عنوان آرپي جي زن به شلمچه رفت و سرانجام در روز هفتم بهمن ماه سال 1365در سن 20 سالگي هنگام عمليات كربلاي پنج در كربلاي شلمچه كربلايي شد و از شراب طهور بهشتي سرمست گشت. مزار پاكش در بهشت زهرا (س) قطعه 24 رديف24 قرار دارد.