عاشورائیان

امام يك فرشته آسماني است!

يك روز منوچهر با عجله به زمين كشاورزي كه در آن كار مي كردم، آمد و گفت: «پدر جان مي خواهم همراه كاروان بچه هاي خرم آباد به ديدار حضرت امام بروم. » من نيز خوشحال شدم و گفتم: « پسرم به منزل برو و در كمد مقداري پول براي هزينه سفرت بردار.» او از آن پول ها فقط مبلغ پانصد تومان برداشته بود و به كاروان واقع در شمشيرآباد ملحق شده بود.
پس از بازگشت از سفر، روحيه وي كاملاً دگرگون شد. ديدار حضرت امام تأثير بسيار زيادي بر روحيه اش گذاشته بود و پس از آن ديدار وقتي به خانه آمد، گفت:« پدر، مادر، حضرت امام يك فرشته آسماني است و هيچ كس توان نگريستن به چهره نوراني ايشان را ندارد. ما بايد پيرو ايشان باشيم و همواره از دستورات وي اطاعت كنيم.»
و از آن پس مطيع فرمان ايشان بود و سعي مي كرد تا سرباز صديقي براي اسلام و امام و انقلاب باشد تا اينكه در اين راه با حضور در جبهه و دو بار مجروحيت به شهادت رسيد.

به نقل از پدر شهيد منوچهر دانايي طوس

منوچهر در سال 1341 در خانواده اي مومن و مذهبي در روستاي پل باباحسين از توابع شهرستان خرم آباد ديده به جهان گشود. وي دوران ابتدايي را در همان روستا سپري و جهت ادامه تحصيل در مقطع راهنمايي و دبيرستان به شهرستان خرم آباد عزيمت كرد كه دوران دبيرستان ايشان با انقلاب شكوهمند اسلامي مقارن شد. وي در تمامي مراحل انقلاب حضور مستمري داشت. بعد از به ثمر رسيدن انقلاب و شروع جنگ تحميلي به منظور دفاع از دستاوردهاي انقلاب وارد بسيج شد و دوره آموزش هاي رزمي را در بسيج شهرستان خرم آباد پشت سر گذاشت. وي سپس به استخدام ژاندارمري (سابق) درآمد و پس از كسب درجه گروهبان دومي دوره تخصصي خود را در شهر بندر انزلي گذراند و بدين وسيله موفق به اخذ مدرك تكنيسين موتوري شد. سرانجام در خردادماه سال 1361 به جبهه هاي حق عليه باطل اعزام شد.
منوچهر دو مرتبه بر اثر شليك توپخانه دشمن مجروح گشت و در سال 1365 در عمليات رزمي زبيدات ناپديد شد كه پس از گذشت نه ماه توسط هلال احمر جمهوري اسلامي ايران خبر اسارت او اعلام شد و بعد از هشت ماه از آن واقعه توسط سازمان هلال احمر خبر آورده شد كه او به همراه چند تن از همرزمانش در زندان هاي عراق به شهادت رسيده اند.