عاشورائیان

روح و جانش با دعای کمیل عجین بود

    الفت عجيبي با ادعيه قرآني داشت، دلش را با نور کميل و ندبه صيقل مي‌داد، شور عجيبي با فرا رسيدن شبهاي جمعه در روح و جانش مي‌درخشيد و اين علاقه تا حدي بود که يک بار که از مسافرتي طولاني و خسته کننده به قم برگشته بود با وجود خستگي زياد، اصرار زياد به خواندن دعاي کميل داشت و از آنجائي که نمي‌خواست مزاحم استراحت هم حجره‌اي هاي خود باشد به بالاي پشت بام مدرسه شهابيه رفت و دعاي پر فيض کميل را آنجا آرام آرام زمزمه کرد و روح خسته و ناتوانش را با شميم روحبخش کميل تسلي داد ...

به نقل از دوست شهید ابوالفضل خراساني

    ابوالفضل در سال 1348 در شهرستان دامغان از توابع استان سمنان در خانواده‌اي متدين و مذهبي ديده به جهان گشود، دوران کودکي را با صفا و صداقتي که در خانواده او موج مي‌زد سپري کرد و با فرا رسيدن هفتمين بهار زندگي جهت آموختن علم و دانش راهي مدرسه شد.

 او در رشته‌هاي علوم حوزوي به تحصيل پرداخت و در سال 1362 به حوزه راه يافت و در کنار تهذيب نفس به آموختن علوم ديني همت گمارد، سپس با آغاز جنگ تحميلي همراه بسيجيان جان برکف از طريق يگان تيپ 12 قائم(عج) با سمت آرپي جي زن به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام شد و در آنجا با حضور سبز خود رشادت هاي فراوان از خود نشان داد و در مدت 10 ماهي که در ميادين نبرد حضور داشت از هيچ تلاش و خدمتي فروگذار نکرد تا اينکه سرانجام در تاريخ 22/10/1365 در منطقه عملياتي شلمچه در عمليات کربلاي پنج بر اثر اصابت ترکش گلوله نيروهاي بعثي صدام در سن 17 سالگي به آرزوی دیرینش دست یافت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد. روحش شاد و يادش گرامي باد.