غزليات امام خميني(ره): دیار قدس

دیار قدس         
دست از دلم بدار، که جانم به لب رسید          اندر فراقِ روی تو، روزم به شب رسید
گفتم به جان غمزده: دیگر تو غم مخور          غم رخت بست و موسم عیش و طرب رسید
دلدار من چو یوسف گمگشته بازگشت          کنعان، مرا ز روی دل ملتهب رسید
راز دلم که قلب جفا دیده ام درید          از سینه‏ام گذشت و به مغز عصب رسید
مرغ دیار قدس، از آن پر زنان رمید          بر درگهی که بود ورا منتخب، رسید
دارالسلام، روی سلامت نشان نداد          بگذشت جان از آن و به دارالعجب رسید