اولین همکاری من با دهنمکی در سه راه مرگ شلمچه شکل گرفت
پنج شنبه 27 فروردین 1388 2:22 PM
حمید داودآبادی گفت: اولین همکاری من با مسعود دهنمکی در شلمچه و در سه راه مرگ شلمچه شکل گرفت به طوری که وقتی با هم ترسیدیم و ترس مرگ را در سه راه مرگ شلمچه تجربه کردیم، شاید از همان موقع با هم عهد بستیم که این تصاویر را به مردم نشان بدهیم.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس،نشست
فیلم سینمایی «اخراجیها2» با حضور مسعود دهنمکی (کارگردان)، حبیبالله
کاسهساز(تهیهکننده)، محمدرضا شریفینیا (مجری طرح و بازیگر)، مرتضی
شایسته (پخشکننده)، فخرالدین صدیق شریف (بازیگر)، حسام نواب صفوی(بازیگر)
و حمید داودآبادی (مشاور) در خبرگزاری فارس برگزار شد.
«حمید
داودآبادی» در این نشست، در خصوص نقش مشاورهای خود در «اخراجیها»گفت:
اولین همکاری من با مسعود دهنمکی در شلمچه و در سه راه مرگ شلمچه شکل
گرفت به طوری که وقتی با هم ترسیدیم و ترس مرگ را در سه راه مرگ شلمچه
تجربه کردیم شاید از همان موقع با هم عهد بستیم که این تصاویر را به مردم
نشان بدهیم.
وی ادامه داد: برخلاف تصویر برخی ما متاسفانه سینمای جنگ
داشتیم و هیچ وقت سینمای جبهه نداشتیم و آن چیزی که ما در دفاع مقدس
میدیدیم یک حماسه ارزشمند بود که یک مشت جوان و نوجوان زمینی ایجاد
کردند. اینها آدمهای آسمانی نبودند،آدمهای زمینی بودند که در کوران جنگ
متحول شدند و ما اینها را از نزدیک دیدیم.
مشاور
فیلمنامه«اخراجیها» تصریح کرد: شاید یکی از دلایلی که ما فیلمهای جنگی
را میدیدیم و هیچ تاثیری روی ما نمیگذاشت این بود که صداقت در این
فیلمها نبود و حالا دهنمکی آمد و آن تصاویری را که از نزدیک دیده بود با
صداقت به تصویر کشید و شاید به همین دلیل است که مردم از این فیلم اینچنین
استقبال کردند.
«داودآبادی» افزود: به اعتقاد مردم وقتی «اخراجیها»
را میبینند، نفس راحتی میکشند و میگویند که بالاخره یک نفر بچههای ما
را نشان داد، خود من رزمنده وقتی خیلی از فیلمها را میدیدیم احساس غریبی
میکردم و میگفتم ما که اینجوری نبودیم.
وی در ادامه اظهار داشت: از
زمان جنگ تاکنون من و مسعود دهنمکی با خاطراتمان زندگی می کنیم و نقش
من هم به عنوان مشاوره اینگونه نبود که قراردادی وجود داشته باشد بلکه
احساس وظیفه میکردم و در تمام این سالها با خودم میگفتم که ای کاش
میشد سه راه مرگ شلمچه را در سینما نشان داد.
همرزم «دهنمکی» خاطرنشان کرد: مسعود همیشه به خاطر مجید سوزوکی یک دغدغهای داشت و من این را میدیدم که همیشه هم به دنبال یک زبان جدیدتر میگردد تا حرفهایش را مطرح کند. ما با یک مرور، متوجه شدیم که سینمای ما این گونه موضوعات را کم دارد و بعد از این که فیلمنامه اولیه نوشته شد در جلسهای که در دفتر آقای کاسهساز داشتیم، گفتم این فیلمنامه میتواند پدیده جشنواره باشد چرا که میدیدم دارد یک صداقتی را نشان میدهد و منی که خودم رزمنده هستم از فیلمنامه آن دارم تکان میخورم و طبیعتا فیلم تاثیر بیشتری بر روی من خواهد گذاشت.