وی اضافه كرد: مولدین را باید وادار می‌كردیم كه تخمك و اسپرم خود را رها سازی كنند و باید زمان و مرحله رشد و نمو جنینی نیز مشخص می‌كردیم و تمام مسیر تكوینی و رشد جنینی را دنبال كردیم.
مجری طرح بیوتكنیك تكثیر صدف مرواریدساز گفت: در طول این پروژه در طی
۳۵
روز موفق شدیم تمام مسیر رشد و نمو جنینی و دوران لاروی را سپری كنیم و نهایتا بیوتكنیك لازم را تهیه كنیم.
وی یادآور شد: ما توانستیم در طی این پروژه با كشت جلبك‌ها داخلی و وارداتی به فناوری تغذیه لاروها دست پیدا كنیم.
وی با اشاره به این‌كه لارو ها اشكال مختلفی دارند و در ابعاد میكروسكوپی هستند، گفت: لاروها را نمی‌توان با چشم غیر مسلح دید اما در مراحل نهایی این پروژه به مرحله «صدفچه» یا «اسپات» رسیدیم كه در این مرحله لارو نشست می‌كند و در یك بستر سفت و محكمی می‌نشیند و از آن به بعد مراحل جدیدی از زندگی صدف آغاز می‌شود و در این مرحله صدف با چشم غیر مسلح نیز دیده می‌شود.
حسین‌زاده اظهار داشت: پس از این مرحله صدفچه به محیطی در دریا برای پرورش منتقل می‌شود.
وی ادامه داد: طناب‌هایی را به صورت افقی در دریا قرار می‌دهیم و این طناب‌ها را به وسیله بویه‌هایی می‌بندیم و از پایین هم توسط لنگر مهار می‌شوند و نهایتا به این طناب‌ها پنل‌هایی آویزان می‌شود كه این پنل‌ها از جنس تورهای صیادی هستند و در داخل جیب این پنل‌ها صدف‌ها قرار می‌گیرند.
دستیابی به بیوتكنیك تكثیر صدف مرواریدساز توسط محققان ایران2
